Contact verbroken schoonmoeder terecht?

Bedankt voor je berichtje. Ik probeer het ook echt los te laten en blijf staan voor het beschermen van ons zoontje. Voor mij is het ook een afgesloten hoofdstuk. Eigenlijk al best een tijdje alleen deed ik het toen nog voor mijn man. Nu we een zoon hebben gaat die voor alles en moet ik er alles aan doen hem te beschermen. Mijn man zit helaas nog halverwege het hoofdstuk en kan het niet afsluiten. Hij blijft echt nog hoop hebben op contact met zijn moeder en haar betrekken bij onze zoon. Maar ik heb zelf besloten dat wat ik ook moet doen ik onze zoon hiervoor ga beschermen. Juist omdat ik anders ben dan zijn moeder en mijn kind wel bescherm ipv schaad. Als ik haar wel toelaat in het leven van onze zoon vind ik namelijk dat ik even erg ben. Ik beslis dan namelijk om het risico bewust te nemen dat onze zoon geschaad word door zijn oma. En eigenlijk is dat gewoon een ding wat zeker gaat gebeuren. Het is alleen de vraag wanneer. Gister toevallig weer woorden gehad over dit onderwerp. Mijn man vind namelijk dat ik geen stem heb in wel of geen contact met zijn moeder voor onze zoon. Nou als moeder vind ik zeker wel dat ik hier een stem in heb. Maar hij vind dat als hij beslist weer contact met haar op te nemen het contact met onze zoon daarbij hoor. Ik zie dat anders ik kan niks bepalen in het contact tussen man en zijn moeder maar zeker wel in het contact met onze zoon. Zal er dan ook alles aan doen hem te beschermen. Dar heb ik ook aan mijn man duidelijk gemaakt. Dus ze maakt zelfs nu nog dingen kapot... althans steeds gezeik hierover en dat brengt ook schade helaas. Dus ben benieuwd hoe het gaat lopen

Nee precies! Maar ik herkende het verhaal zo dat ik eigenlijk meteen aan borderline dacht. Maar doet er idd niet toe. Het is echt jammer dat zij het zelf totaal niet inziet en het ook niet lijkt te interesseren.. Goed dat iig voor je gezin kiest, dat is het allerbelangrijkste. Hopelijk gaat je man dat ook gauw zo zien. Het zal voor hem tijd nodig hebben, het is toch een verlies wat hij moet verwerken. Heel veel sterkte met deze moeilijke situatie en probeer toch zoveel mogelijk van jullie zoontje te genieten 💙 het gaat al zo hard en deze tijd krijgen jullie niet meer terug.

Nee snap ik. Wij zagen idd ook veel tekenen van bordeline maar ook van narcisme. Het alleen maar over zichzelf hebben. Zichzelf altijd zielig vinden. Tegen mijn man ook ja maar mama heeft het altijd heel zwaar gehad hoor en mama dit blabla. En dan het manipuleren zelf zeggen dat het aan een ander ligt en niet aan zichzelf. en alles wat ze doet. Dus neem aan dat het idd 1 van de 2 is. Zelf niet heel erg thuis in beide. Maar dacht dat bij bordeline vaak ook suïcide gedachten/handelingen kwamen? En vaak wel wat inzicht in ziektebeeld? Naja geen idee. Welke maakt voor nu natuurlijk ook niet uit. Blijft hoe dan ook een trieste situatie. Nee ze ziet het echt niet in. Al zo veel mensen verloren door haar gedrag maar het ligt altijd aan een ander en niet aan haar. Dat ze onze zoon nu niet ziet en ons ook niet ligt dan natuurlijk ook aan mij. Ik hou ze beide bij haar weg. Naja zoon houd ik daar nu inderdaad weg maar mijn man is vrij om te gaan en staan waar hij wilt. Maar dat komt door mij ik zorg daarvoor. Dat er vriendinnen afhaken komt door die vriendinnen en dat ze geen contact heeft met de helft van haar familie komt door die familie. Dus het is echt een terugkerend iets. Helaas is er altijd wel iemand die haar daarin voed! Heeft dan weer contact met iemand die der nog niet zo goed kent en daar verteld ze dan tegen ja van mijn schoondochter mag ik mijn kleinzoon niet zien heb niks gedaan blabla. Die mensen kennen der dan nog niet goed en vinden dat natuurlijk zielig van aaah wat erg blablabla schoondochter moet wel een heks zijn en dat voed haar. Zodra ze haar beter kennen en het contact afhouden zijn ze niet meer goed natuurlijk en vind ze weer een ander en gaat het riedeltje opnieuw. Op die manier word ze ook echt gevoel dat het niet aan haar ligt helaas. Ja mijn gezin gaat voor alles natuurlijk. Vind het sowieso als ouder zijnde je taak om ervoor proberen te zorgen dat je kindje een evenwichtige volwassene gaat worden. En daar hoort een goede basis bij. En tuurlijk ik weet even goed als iedereen dat je niet al het slechte kan voorkomen. Onze zoon gaat vast ook in situaties komen die je liever niet hebt. Dat hij op straat iets ziet of weet ik veel. Maar vind dat dan toch anders dan hem er bewust in te brengen zeg maar. Want in dit geval weet je dat hij geschaad gaat worden. En hoe moet dat dan wel niet voelen dat je ouders je daar naartoe brachten en wisten hoe "oma" was en er toch voor kozen je er contact mee te laten hebben. Hoop dus inderdaad dat mijn man het ook snel gaat inzien. Dat we echt onze zoon moeten beschermen. Ik snap zeer zeker dat hij tijd nodig gaat hebben om dit te verwerken en dat is ook prima. Die tijd mag hij ook echt nemen! Daar heb ik ook alle begrip voor. Zou er zelfs begrip voor hebben als hij het voor zichzelf nog niet kan afsluiten en nog probeert om een manier te vinden om met haar om te gaan. Want het is zijn moeder zijn afkomst. Daar laat ik hem ook echt vrij in. Want hij moet zelf die stap nemen niet ik voor hem hoe moeilijk soms ook als ik de kwelling zie. Maar onze zoon er aan blootstellen sorry dat kan echt niet. En dat is een ander verhaal. Mijn man is volwassen en kan voor zichzelf beslissen of hij aan dat gevaar blootgesteld wilt worden maar onze zoon niet. Dus hoop dat hij inidergeval dat hoofdstuk kan afsluiten. Het stukje dat zijn moeder ooit een "oma" gaat zijn voor onze zoon. Vooral het beeld hoe het kan zijn want dat beeld word sowieso geen werkelijkheid. Maar ook het beeld dat ze ooit een deel van onze zoon zijn leven gaat uitmaken. Maar man zegt dan ja jij houd onze zoon dan bij haar weg... Dan krijgt ze gelijk met wat ze verteld tegen iedereen. Geef dan zelf ook aan dat mij dat niet uitmaakt omdat ik het kan onderbouwen. Dat als het nodig is ik die wel incasseer voor de veiligheid van onze zoon. Man vind dat lastiger ook mede door de opvoeding heel gevoelig voor wat andere denken. Dus hopelijk komen we er uit. Ik incasseer wel als het nodig is heb een brede rug;)

Hi sharya, hoe gaat het nu bij jullie? Kan je man het al een beetje een plekje geven?

Hey hey, Bedankt voor je berichtje super aardig! Hij heeft het er nog wel lastig mee soms maar goed de goede kant op. Pas weet wat dingetjes voorgevallen via zijn broertje. Zijn broertje word flink gemanipuleerd en nu op een voetstuk gezet dat de zo geweldig is en mijn man niet deugt enzo. Dus daar is vorige keer een flinke woordenwisseling tussen ontstaan. Maar hierdoor ziet mijn man wel weer helder hoe zijn moeder is en dst er niet mee samen te leven valt. Want of je staat op een voetstuk of je bent helemaal fout.

Klink misschien heel hard maar na de eerste paar zinnen zeg ik al gauw afscheid van nemen en absoluut niet je zoontje in de buurt laten 😬🙈

Dat is inderdaad wat ik ook gedaan heb. Ik heb zelf voor mijn bevalling het contact al verbroken en mijn man sinds ons zoontje een week of 6 is. Ze heeft hem ech 3x heel kort gezien. Het is meer dat mijn vriend wat schuldgevoel had richting zijn moeder en onze zoon. Dus of ik gelijk heb on dat ze onze zoon nooit meer mag zien. Want man moet het natuurlijk voor zichzelf weten aar mijn zoontje moet ik beschermen ;) je hoort vaak van die verhalen dat schoondochters niet meer objectief kunnen kijken en als straf het klein kind weghouden. Wilde even zeker weten dat ik objectief keek en echt mijn zoontje op deze manier bescherm en niet tekort doe:)