Hallo allemaal, Ik ga proberen het zo kort mogelijk te houden.
Mijn man en ik zijn nu 12 jaar samen en hebben sinds November een zoontje. Het contact met zijn moeder is nooit heel goed geweest. Mijn man is in het verleden lichamelijk en geestelijk mishandeld door haar. Dit is door de jaren heen nooit gestopt geweest. In al die jaren is het contact af en aan geweest soms wel dan weer een tijd geen contact en dan weer wel. Er is ook ontzettend veel gebeurt. Met de begrafenis van mijn opa had ze 20x gebeld. En stond in de avond aan de deur omdat ze mijn man niet te pakken kreeg. Was helemaal boos en flipte hem helemaal. Ze heeft toen onze autoruit ingegooid met een baksteen.
De afgelopen jaren ben ik met regelmaat voor van alles en nog wat uitgemaakt. Noem een scheldwoord en dat ben ik volgens haar.
Ik ben meerdere keren fysiek aangevallen door haar. Dat ik letterlijk het huis daar uitzenden en zij vloekend en scheldend achter mij aan.
Mijn man is ook meerdere keren fysiek aangevallen door haar. Ze kan ineens midden in de nacht opbellen om je voor rot te schelden. En zo nog veel meer. We hebben toen een tijd geen contact met haar gehad maar wel met man zijn stiefvader. Een rustige man die niet tegen haar opgewassen was. Deze man werd helaas ongeneeslijk ziek en belande in het hospice. Omwille van hem toch weer contact gekeken met schoonmoeder. Omdat we anders niet welkom waren in het hospice. Na zijn overlijden was ik eindelijk in verwachting (dit door een icsi traject). Nu er weer contact was wilde man zijn moeder er ook bij betrekken. Dus heb hem beloofd mijn best daarvoor te doen want was al weer van alles voorgevallen en hield haar al weer op afstand. Dus geprobeerd haar erbij te betrekken. Toen we vertelde dst ik zwanger was was het ow ja fijn. Maar wilde wel al heel haar familie inlichten terwijl het nog pril was. Was boos dat dat niet mocht. Wij hoopte stiekem op een zoontje opa van man vader van man en man zelf zijn Stadhouders dus zou leuk zijn als dat voortgezet werd. Maar een meisje zouden we ook dolgelukkig mee zijn. Met de gender reveal alle fam uitgenodigd en ja hoor een zoon. Schoonmoeder feliciteerde niet maar zei tegen mij nou heb je weer je zin he. Dus slikte het en door. Daarna 3/4d echo zouden mijn ma meenemen en dachten weetje wat nemen we haar ook mee. In de auto begon ze al hoelang gaat dit grapje duren want ik wil nog naar het terras. En was weinig geïnteresseerd in de echo. Nou oké weer slikken en door. Steeds als er mensen waren op bijvoorbeeld verjaardagen en die feliciteerde mij kwam zij er tussen ja hallo ik word oma hoor. Omdat zij de aandacht wilde. Mijn zussen organiseerde een babyshower dus haar aangegeven haar ook uit te nodigen want he ik wilde mijn best doen. Eerst deed ze torn al moeilijk met de datum prikken uiteindelijk na veel gezeik en gedoe kwam ze toch. Maar zat met een chagrijnig gezicht. Na een half uurtje stampte ze al weg zonder iets te zeggen. Het was toen echt even te veel voor mij. Ik vertelde het aan mijn man en gaf aan dat er echt iets moest gebeuren een gesprek of iets. Man gaf aan dat hij het gesprek zou aangaan. Is daarheen gegaan en gesprek aan gegaan met zijn moeder. Zijn moeder vond het schandalig dat het op de babyshower om mij draaide en niet om haar. Ze vond het niet kunnen dat stiefmoeder van mijn man er ook was en dat die ook oma genoemd zou worden. En daarbij verdiende ik geen banyshower. Wat dacht ik wel niet. Ik was van alles en nog wat en zou nooit een goede moeder worden. Man is flink boos geworden. En voor mij was de maat vol. Dit contact bracht mij zoveel stress en dat wilde ik niet in de zwangerschap. Ik besloot haar niet meer te willen zien. Mijn man wilde het nog een kans geven omdat hij hoopte dat ze alles goed maakte als oma. Ik ben de slechtste niet dus heb aangegeven dat dat prima was. En ook afgesproken dat als ik bevallen was ze ook in het ziekenhuis kon langskomen en ik gewoon koeltjes zou doen. Dit voor mijn man. Ik dus bevallen van een gezonde zoon. Hele heftige bevalling ingeleid zwangerschapsvergiftiging en vacuumverlossing. Dus hij belde zijn ma en vertelde dat onze zoon was geboren en zware bevalling enzo. Zegt ze daarop joh ze moet zich niet aanstellen elke bevalling is zwaar. Daarna geeft hij aan dat ze om half 7 mag komen waarop ze zegt ik citeer letterlijk nou mama is net terug van het lopen met de hond en daar moe van hoor dus kom wel rond 11 uur. Nou zegt man dat kan niet dan rusten wij het is half 7 of eind de middag pas. Nou jongen je weet toch dat mama het niet ziet in het donker moet ze soms een ongeluk krijgen. Erg triest dus voor mijn man die net vader was geworden. Uiteindelijk is ze toch gekomen. Mijn ouders en schoonvader en stiefschoonmoeder waren er al. Zij komt 6.45 binnen loopt naar die kleine zegt oh ja leuk en gaat zitten en het over zichzelf hebben. Rond 7 uur gaat iedereen weg want wij wilde rusten. Bleef zij zitten dus man geef aan wij willen rusten was ze boos dat ze weg moest rest volgt