Je of U aanleren grootouders

Hier is het gewoon jij en je, uiteraard wel met respect tegen grootouders/andere ouderen/iedereen. Tegen mensen die we niet kennen altijd u. Mijn ouders en oma zouden u veel te afstandelijk vinden..

Hier gaan we voor onze ouders dus zoontje zijn opa/oma gewoon je/jij leren. Mijn ouders willen absoluut niet met U aangesproken worden door de kleinkids!. Zelf spreek ik inderdaad mijn oma ook met u aan en toen de andere oma en opa's nog leefde ook met u. Oma van mijn man en mijn eigen oma worden wel beide met U aangesproken is de bedoeling. Verder leren we natuurlijk dat elke vreemde die ouder is met U aangesproken hoort te worden tot ze zeggen zeg maar je jij. Ik denk zelf persoonlijk niet dat ze door mijn ouder u te noemen beleefder worden. Denk wel door ze natuurlijk te leren vreemde met u aan te spreken, dank u wel e.d. Verder zou ik kijken hoe de opa's/oma's erin staan. Hebben die zoiets van prima spreek maar aan met u vinden we fijn dan zeker doen! Echter vonden mijn ouders idd dag het niet meer van deze tijd was en vinden ze zich te vlot en u niet passen bij zichzelf. Dus je moet echt doen wat je zelf bij jezelf vind passen!

Hier ook in lijn met vorige reacties, opa/oma worden je/jij (vinden ze zelf het prettigst en worden door oudere neef en nicht ook zo genoemd), maar alle andere volwassenen (onze generatie en ouder) met u (tenzij ze het echt vervelend vinden, maar 1 lijn lijkt me makkelijker). Ik ben zelf van oorsprong russisch en in het Russisch wordt u sowieso veel vaker gebruikt dan in het Nederlands. Maar goed, man is Nederlands en die is u weer niet zo gewend, dus moeten een tussenweg vinden :)

Hier u. Ik leer ze dit bij alle volwassenen aan om geen verwarring te hebben. Ik ben zo zelf ook altijd opgevoed en vind het respectvol en niet afstandelijk. Afstandelijkheid zit voor mij mij niet in het woord maar in gedrag.

Voor ons is het gewoon je/jij. We zullen de kinderen aanleren om U te gebruiken bij mensen die ze niet kennen. Het heeft voor mij absoluut wat afstandelijks.

Precies hetzelfde hier. Wij zeiden vroeger nooit u, alleen tegen oudere mensen die je niet kent of leraren. Eerlijk gezegd gebruik ik het in de dagelijks leven zelf ook echt zelden.

Hier gewoon je/jij. Dit willen ze ook niet anders. Vind ook niet dat normen en waarden persé in het woordje U zitten. Dit vind ik meer zitten en wat je ermee doet. Ik persoonlijk vind u ook veel meer afstand creëren.

Wij leren “u” aan voor de grootouders. Dit zeggen wij zelf ook tegen onze ouders en zijn we gewend.

Ikzelf ben jij/je gewend tegen mijn ouders en opa en oma. Mijn man daarintegen is gewend om u te zeggen tegen zijn ouders en opa en oma. We hebben dan ook besloten dat we bij mijn ouders gewoon je/jij laten en bij papa zijn ouders u. Iedereen daarboven ( onze opa en oma’s ) zullen we met u aanleren tenzij zij zelf aangeven dat ze dit niet nodig vinden.

Voor onze ouders is het je/jij. Kan je helemaal prima met respect zeggen. Tegen onbekende oudere altijd eerst u, totdat iemand aangeeft dat dit niet nodig is.

Wij laten ze gewoon je/jij zeggen. Dit staat los van het respectvol zijn. We leren ze wel wat grenzen zijn, dat ze bijvoorbeeld moeten vragen om iets wat in de kast staat ipv het zelf pakken, en dat ze gedag moeten zeggen als we gaan (dag zeggen, zwaaien, high five, knuffel of kus kiezen ze zelf, maar ze zeggen wel bedankt voor het spelen...)