Klaagmuur~ deel 2

Ik zou zo graag weer eens een heerlijke nacht willen doorslapen 😭

Zoveelste drama nacht alweer.. doorslapen kan ik al 10mnd vergeten.. en nu lig ik in het grote bed met 2 kids? Omdat de kleine de grote ook wakker gekrijst heeft 😫 ik zit zo op het randje van de ziektewet in gaan.. trek het allemaal echt niet meer

22u, 23:30, 01:30, 04:30 en om 06:15 klaar om uit bed te gaan 😭😫 wat ik ook probeer, zonder flesje valt ze sws niet terug in slaap… fles al verdund.. alleen warm water moet ze niet.. ik ben echt op 😑 word ook gevaarlijk met m’n werk nu, en geen idee hoe ik dat aan moet pakken 😭

Helaas hier ook nog steeds na 10 maanden dit soort nachten. Soms zelfs ieder uur. Het blijft echt pittig met momenten.

Door al dat slaaptekort doe ik m’n zoontje ook enorm te kort.. ik heb geen energie om ook maar iets met hem te ondernemen. Echt verschrikkelijk..

Ik vind mezelf juist soms zo kortaf. Terwijl hij de wereld voor me is. Maar overdag is hij ook echt niet de makkelijkste en kom ik soms zelfs niet aan eten toe zonder dat hij jammert.

Aah wat heftig! Lees ook je vorige berichtje dat je het niet meer trekt! Wat pittig zeker met twee kindjes! Hier zijn de nachten ook nog steeds drama en ik vind het ook onwijs zwaar! Vandaag zat ik er ook echt weer even doorheen. Alleen ik heb maar 1 kindje en kon vanmiddag gelukkig even mee slapen met haar dutje. Dus nu gaat het wel weer even. Ik vind vooral de combinatie met werk echt zwaar, daar moet je gewoon presteren, terwijl ik soms alleen maar denk ik wil slapen!

Wat ik haat aan een “mommy burn out” aka, gewoon overspannen… is dat enorme schuldgevoel wanneer de peuter en dreumes gewoon zo lief zijn nadat ik enorm uit mn plaat gegaan ben….

Pff van welke energie moet ik een verkoudheid, buikgriep en een 1 jarige met slaapregressie volhouden. Hoe dan😱

Hier ook de klaagmuur opgezocht na een mentale inzinking. Mijn oudste was er wel van geschrokken. Toen ik weer rustiger was heb ik sorry gezegd. Ik wil toch een beetje het goede voorbeeld blijven geven aan de kids.. Daarop pakte mijn oudste dochter mijn hand vast en zei dat ik haar supermamma ben. Dikke warme tranen rolde over mijn wangen, want zo voel ik me nu even echt niet. En de hele aanleiding ervan? Geen idee.. alles is even teveel. Ik wil vakantie. Ik wil even niks. Ik wil weg.

Soms wil ik geen mama zijn maar gewoon alleen mezelf zijn. Zo, dat waren weer even mijn donkere gedachten van de afgelopen week.