Onze dochter zijn we laatste dagen mee bezig op haar eigen kamertje aan het laten wennen.
Ik heb daar best moeite mee want ik ben dan bang dat ze eenzaam is.
Puur en alleen omdat ik haar mis, ik mis dat als ze wakker wordt ik haar lekker bij me kan pakken en kan knuffelen. Nu slaapt ze makkelijker dieper omdat ze geen last heeft van eventueel gesnurk of gedraai of gekuch.
Ik merk dus dat ik mijn eigen gevoel hier over projecteer op haar. Dat is niet goed. Ik probeer dit nu dus los te laten. Is dit gevoel (gemis) herkenbaar, zou ik dit tijd geven of moet ik contact opnemen met een huisarts om het er over te hebben?