12 Reacties
5 maanden geleden
Lieve mama, je ziet het helemaal verkeerd. Je zoontjes zien jouw als vanzelfsprekend. Jij hebt ze gedragen, bij jou voelen ze zich thuis. Je partner is de eerste persoon die je zoontjes vertrouwen NAAST jou. De bijzondere band die je hebt met je kindjes, zullen ze met niemand anders hebben. Ik las laatst in een artikel dat kinderen endorfine aanmaken als ze spelen met papa, en als ze knuffelen met mama. Daarbij hebben kindjes altijd periodes van voorkeur, deze gaan ook weer over en zegt niets over jou als moeder of hun liefde voor jou. Lief voor jezelf zijn ❤️
5 maanden geleden
Reactie op Vlinder107
Lieve mama, je ziet het helemaal verkeerd. Je zoontjes zien jouw als vanzel ...
Dankjewel voor dit berichtje. Dit stelt me wat gerust
5 maanden geleden
Ahh geen zorgen! Het voelt misschien heel erg naar maar het is heel normaal in de ontwikkeling en zegt helemaal níets over jouw moederschap of dat je het niet goed doet!
Probeer het als iets moois te zien dat je zoontjes zo'n fijne band met papa opbouwen en vertrouw er op dat die band er met jou óók is 💕
En als je merkt dat het echt pijn blijft doen dat de voorkeur bij papa ligt, bespreek het dan ook een keer bij de huisarts. De pijn die je voelt zegt dan namelijk meer over wat er bij jou intern geraakt wordt. Wellicht ben je sowieso wat onzeker van jezelf bijvoorbeeld. Dan kan het oprecht helpen om daar eens met iemand over te praten want dan ligt het niet bij je moederschap maar is het de vraag waar jouw gevoel van "niet genoeg zijn" vandaan komt..
Maar lang verhaal kort: geen zorgen, komt écht goed 🤍
5 maanden geleden
Reactie op Synicol
Ahh geen zorgen! Het voelt misschien heel erg naar maar het is heel normaal ...
Dat kan inderdaad zijn dat ik dit meer aantrek omdat ik van nature een onzeker persoon ben. Dankjewel
5 maanden geleden
Hoi lieve mama,
Ik herken veel van mezelf in jouw verhaal. Mijn zoontje is net 5 en een echt papa's kindje. Het feit dat veel mensen dan ook zeggen dat jongens altijd meer naar hun moeder trekken maakt het er niet beter op. Wat hier heeft geholpen is duidelijk aangeven aan mijn man wat ik wilde dat hij deed om ons zoontje vaker naar mij te laten komen. Dat ging om kleine dingen, zoals mij ook een handje geven als ie mijn man een hand gaf. In het begin liet ie dan na 5 sec alweer los, maar dat werd steeds langer.
Het vergt veel tijd en geduld, en ik was heel bang dat alles wat ik opgebouwd had met mijn zoontje door de komst van z'n zusje teniet zou worden gedaan (hij begon net wat meer naar mij te trekken, maarja die baby zit vaak toch meer bij mama). Daarom heb ik echt geprobeerd, en nu nog steeds, om de oudste ook 1 op 1 aandacht te geven. Regelmatig aangeven dat de jongste ook gewoon even moet wachten enz.
Soms gaan we alleen even samen een ijsje halen of halfuur naar de speeltuin, maar het feit dat ik de tijd neem voor hem is echt te merken.
Als ze wat ouder zijn wordt het ook weer iets makkelijker. Maar ook mijn hart breekt nog steeds als hij in een boze bui roept dat ie alleen maar papa wil en ie mij écht niet lief vindt. Het zal best dat dat misschien komt omdat ie zich veilig voelt enzo, maar op het moment zelf is het gewoon hartstikke kut en komt het keihard aan.
Hopelijk heb je er iets aan, weet iig dat je niet alleen bent 🤍
5 maanden geleden
Reactie op marjoleingul
Hoi lieve mama,
Ik herken veel van mezelf in jouw verhaal. Mijn zoontje is ...
Dank je voor reactie x
5 maanden geleden
Herkenbaar. Wat ik heel erg merk is dat als ik met de kindjes op pad ga dat ze om papa roepen. Als papa alleen met ze op pad gaat dan roepen ze om mama.
Daarnaast merk ik dat de oudste van 3. Ook opa helemaal fantastisch vond. De persoon die ze ongeveer het minste zag. Nu opa met pensioen is, is het allemaal niet meer zo bijzonder.
5 maanden geleden
Reactie op xxsillyxx
Ik heb laastst gelezen dat kindjes meer aandacht vragen aan papa door hem t ...
Ooh zou goed zijn 😄😄
5 maanden geleden
Heb dat hier ook dat mijn oudste dochter vaker naar papa trekt maar dat is idd omdat ze de hele dag bij mij thuis zit en hij werken is en als hij thuis komt wil zij er natuurlijk het maximale uithalen want ze ziet hem niet zo vaak als mij.. plus zoals je zelf zegt wij zijn alleen thuis met de kids, koken, wassen, opruimen etc,. We kunnen niet de hele dag met hun spelen en leuke dingen doen en die papa’s zijn dan een uurtje actief bezig met hun voor hun bedtijd en dat is natuurlijk leuker dan een mama die bezig is .. trek het je niet aan. Kwetst mij ook soms maar ik weet dat het wel veranderd als er ouder en wijzer worden ☺️