Onze zoon van 9 maanden de laatste tijd een prima slaper. We hebben uiteraard al een paar slaapregressies achter de rug, maar deze spant voor mij echt de kroon. Ik merk ook dat het mij/ons begint op te breken en ik steeds minder geduld heb. Het is elke avond en nacht een strijd om hem weer in slaap te krijgen, soms wel twee uur lang. Een klein flesje of wiegen helpt niet. Alleen afleiding werkt, maar dan slaapt hij niet. Ik zie dat hij moe is maar gewoon niet in slaap valt. Enorm zielig dus.
Iedereen om ons heen zegt dat het een fase is, maar de moed zakt me nu wel een beetje in de schoenen. Tegelijkertijd voelt het ook echt als falen. Als moeder moet je hier toch geduld voor hebben.. Gelukkig doen mijn partner en ik het samen, maar ik zie hem ook steeds vermoeider worden. Iemand tips om hier doorheen te komen?
Zo akelig he, om moedeloos van te worden.. Hoeveel dutjes doet hij overdag nog? Bij ons hielp het wel om naar 2 dutjes te gaan, en zorgen dat er 4 uur tussen het laatste dutje en bedtijd zit. Verder ook vasthouden aan de routine van bedtijd.
Sterkte en het gaat echt over!
Zo akelig he, om moedeloos van te worden.. Hoeveel dutjes doet hij overdag ...
Pff ja, dat zeker! Zijn slaapjes zijn overdag heel verschillend. De ene dag heel goed en de andere dag max 1,5 uur in totaal.
Dank in ieder geval voor de tip 😊!
Hier is het nu ook weer best wel pittig. Gelukkig deze week nog vakantie. Wij doen nu dat de 1 met ons zoontje van bed af gaat als hij wakker is in de ochtend en dat de ander dan nog even mag "uitslapen". Is dit evt een optie in het weekend?