Survival mode?

Aaah lieve mama, wat klinkt dit ontzettend zwaar! 9-10 maanden lang 24/7 aan staan voor je zoontje. M’n eerste vraag toen ik dit las, was gelijk: waarom draagt je partner niet bij aan de zorg van jullie zoontje? Hij wilt het niet, maar waarom niet? Heb je hier al een goed gesprek over gehad en aangegeven dat het voor jou te veel wordt? Voor mij klinkt dit als een oneerlijke verdeling. Jullie zijn allebei ouders, niet alleen jij. Willen de opa’s, oma’s en tantes niet eenmalig oppassen, zodat je in ieder geval 1 dag bij kunt tanken? Of misschien een goede vriendin? En waarom wil je je kind niet wegbrengen naar de opvang? Je hebt wel iets van hulp nodig om tijd voor jezelf te kunnen maken en dat zijn precies de mensen die je opnoemt… je partner, familie, een oppas of de opvang.

Heeeeel vaak gesprekken over gehad.. Tsja wat kan ik je zeggen, hij geeft aan; het is ons kind maar ik zorg voor brood en jij voor thuis. Hij begrijpt ook gewoon niet dat het voor mij teveel word, het boeit hem ook niet. Kinderopvang vind ik heeel erg spannend, bang dat hem daar wat overkomt die drempel is zo giga hoog voor me. Mijn vriendin heeft het wel aangeboden, maar zij is al druk zat met haar drie kleintjes

Oei… als hij die afspraken wil en er niet over in gesprek wil terwijl het jou te veel is, en jij het zo niet meer trekt, dan heeft uiteindelijk hij ook een groot probleem. Denk je dat hij dat in ziet? Is hij wel respectvol naar jou en dankbaar voor alles wat je doet? Ik heb zelf hele positieve ervaringen bij de opvang. Mijn kleintje leert daar zoveel en eerst voelde ik me schuldig bij het wegbrengen, maar voor haar ontwikkeling en voor mijn eigen welzijn doe ik er echt goed aan.

Opvang is goed voor de sociale ontwikkeling van je kindje. Misschien een optie om al is het maar 1 dag per week uw kindje weg te brengen zodat je zelf kan bijtanken? Ik sta ook al 9,5 24/24 aan, als ze naar de opvang is dan werk ik zelf, dus uitrusten lukt mij ook niet echt. De enige moment dat ik kan bijtanken is zondagavond/zondagnacht. Op zich zouden kan ik ze ook wel is vaker achter laten bij de grootouders, maar dan voel ik mij schuldig. Ze zijn maar even klein en wil nu zoveel mogelijk tijd met haar doorbrengen.

9 ,5maanden

Wat jammer dat hij niet open staat om je te helpen 😢 Ik heb ook hele goede ervaringen met de opvang! In het begin voelde ik me echt schuldig en nu nog steeds soms, maar als ik dan leuke foto’s doorgestuurd krijgt is het weer helemaal goed! Ze leert echt veel op de opvang. Is het een idee om 1 dag in de week te proberen? Wij zijn ook begonnen met 1 dag in de week om het uit te proberen en zijn sinds deze week over op 2 dagen. Als het niet bevalt, kan je altijd stoppen. Er zijn ook KDV’s die werken met halve dagen, maar misschien dat dit niet genoeg is voor je zoontje om te wennen. Als je voor thuis zorgt, zorg je dan ook voor de boodschappen en het huishouden? Kunnen online boodschappen of een schoonmaker je hierbij verlichten? Zijn er sportscholen met een oppas service/opvang bij jou in de buurt?

Oh wat naar dat je alles alleen moet doen. Niet eerlijk vanuit jouw partner ook, jullie zijn toch samen ouders. Wel wil ik meegeven dat de opvang echt niet slecht is. Onze dochter gaat 1 dag in de week naar de gastouder. Ik vond dat in het begin heel spannend, maar we moesten wel, want we werken allebei. Nu heb ik er totaal geen moeite meer mee. Ze heeft het daar zo naar haar zin en ze speelt ze leuk met de andere kindjes. Van de week kwam ik haar ophalen en toen had ze geen eens door dat ik er was. Zo druk was ze met een ander kindje aan het spelen.

Oké mijn man heeft dat in het begin ook een beetje gehad.. maar ik ben toen een weekend weggegaan en heb gezegd “succes”. Dat moet ik met meerdere dingen doen om hem in te laten zien wat het met mij doet en hoe zwaar dingen werkelijk kunnen zijn. Mijn Vent is nogal eigenwijs en hardleers. Maar na wat flinke moeilijke momenten van hem in het diepe gooien, hebben wij nu 2 kindjes 3 bedrijfjes en doen we alles samen zonder opvang. Als heb ik soms door de weeks een vriendin als het moet. Mannen moet soms harder aangepakt worden om ze iets in te laten zien.. dat wil gelukkig niet zeggen dat ze slecht zijn. Zie ik ook om mij heen. Succes en stel je grenzen! Wees duidelijk en kom voor jezelf op.. je kleintje heeft niks aan jou als je over je heen laat lopen en leeg bent❤️

Dat vind ik eigenlijk wel een goede tip. Gewoon zeggen ik ben vandaag weg, dit is z’n schema succes! En dat hoeft niet meteen een weekend als je dat spannend vind. Kan ook een middag of een dag. Jij hebt ook recht op me time. Hij gaat neem ik aan toch ook sporten, met vrienden afspreken e.d? Overdag werken staat toch niet gelijk aan 24/7 de zorg over je kind en het huishouden? Daarnaast wil hij toch ook een band opbouwen met je kindje? Dan zal die toch tijd moeten gaan doorbrengen met hem/haar. Geef je borstvoeding? Kan je samen slapen ‘s nachts zodat je er niet uit hoeft? Wat bij mij helpt is als m’n zoontje slaapt met een boek op bed gaan liggen dan krijg ik toch rust en soms lukt het me dan ook om even te slapen. Andere optie is gewoon met ogen dicht op bed liggen en niet jezelf de druk op leggen dat je moet slapen maar gewoon even lekker rustig liggen. En het huishouden doen terwijl je kleine wakker is (of uitbesteden) dus samen boodschappen doen. Samen koken (hij speelt dan met wat bakjes in de keuken), samen was opvouwen (hij haalt het uit de wasmand en ik vouw het opnieuw op 🤣), stofzuigen terwijl ze zelf even spelen of je geeft ze stoffer en blik kunnen ze “meehelpen”

Ik weet niet hoelang je kindje slaapt. Maar ik heb met mezelf de regel dat ik de eerste 20 minuten van de slaap iets doe wat IK wil. (Wij hebben korte slaapjes, bij de oudste nam ik 45 minuten van de 2 uur) Tv show kijken, uitgebreid warme thee drinken, uitgebreid mn haren wassen (douchen vind ik zelf noodzaak, uitgebreid haren wassen minder) En daarna kwam het huishouden/verplichtingen pas. Alles wat 'moet' kwam toch nooit goed genoeg af dus iets extras niet-af kon er ook wel bij, maar die momenten me-time deden me wel goed. (Los van wat ik van je partner zn houding vindt...maar misschien heb je iets aan mn tip)

Het is alsof ik mijn eigen verhaal lees.. Mijn zoontje gaat wel naar opvang en het was de beste keuze ooit. Hij vindt het geweldig!!! Sinds hij naar opvang gaat slaapt hij ietsje beter. Hij is gek op andere kindjes en valt daar zelfstandig in slaap (thuis nog nooit gelukt). Op opvangdagen gaat het slapen thuis ook beter en kan ik opladen om er weer tegenaan te kunnen. Ik zou er wel iets aan gaan doen want ik heb nu besloten om bij mijn partner weg te gaan. Ik denk niet dat je op dat punt wil komen.. Denk aan jezelf!