Titel zegt het al wat voel ik me een waardeloze moeder.
Na twee hel nachten waarin meneer er ‘s nachts een hoestend feestje van maakte kon ik afgelopen nacht echt niet meer. Hij bleef maar huilen en gillen en kwam door het hoesten niet in slaap, omdat hij wel op mijn arm uitruste dacht ik zo dom te wezen om hem op mijn arm in bed te nemen en hem daarna over te leggen naar zijn eigen bedje.
Met al 2 nachten niet slapen en een giga slaapgebrek ben ik met hem op bed in slaap gevallen en iedereen raad het al, meneer is van het bed gekropen. God wat was ik over mijn zeik. Hij heeft een minuut gehuild en was daarna alweer aan het lachen, gieren spelen. HAP zei dat als hij zo reageerde er vrij weinig aan de hand zou wezen als er echt wat aan de hand zou zijn reageert hij niet zo.
Vandaag was hij wel alert, vrolijk, flesjes en hapjes op en is zelfs zelfstandig gaan zitten maar was wel extreem moe. Nou zou dit natuurlijk door het slaapgebrek kunnen komen van de afgelopen nachten maar hou het toch even in de gaten.
Sorry voor het lange bericht maar ik moest het even van me afzetten aangezien ik zoveel ‘lakse’ en onbezorgde reacties krijg van iedereen om me heen.❤️