Werkgerelateerde vraag, wat zouden jullie doen?

Sinds begin april ben ik weer begonnen met mijn baan in de kinderopvang, 2 dagen per week. Ik heb thuis 3 kinderen (de oudste is bijna 3.5jaar, dus allemaal snel achter elkaar) Best een intensief leventje dus, zeker te bedenken dat mn man veel werkt (eigen bedrijf), dus de zorg voor de kinderen en het huishouden is mijn aandeel. Nu ben ik deze week met migraine naar huis gegaan vanaf het werk (om 17u wel pas, maar ik had heel de dag nergens last van, en ineens om 16.20 had ik migraine en om 17u kon ik echt niks meer). Zo ben ik 3 weken geleden ook om diezelfde reden naar huis gegaan om 17.15u. Ik heb verder echt elke werkdag hoofdpijn vanaf halverwege de middag...ik heb pas 2 werkdagen gehad dat ik geen ibuprofen nodig had... Ik had mn leidinggevende de dag erna een appje gestuurd (er wordt veel via WhatsApp gecommuniceerd gezien iedereen op de groep werkt en dus niet elk moment kan bellen).. Ik stuurde: Hoi, ik wil je even laten weten dat ik gisteren om 17u met migraine naar huis ben gegaan. (Naam) heeft mijn laatste uur overgenomen. Nu gaat het weer goed, dan ben je even op de hoogte van de situatie. Groetjes... Daarop belde ze hoe het ging, met een heel verhaal dat migraine een teken van stress is, en of dat misschien komt door een drukke thuissituatie of door het kolven tussendoor, of drukte op de groep, en of er iets gedaan kan worden om migraine te voorkomen.. Ik heb het allemaal wat lichtjes gemaakt.. ik zei ja ik heb nu na mn verlof 2x migraine gehad, het is een aantal uren echt afzien en de dag erna ben ik dan nog erg moe, maar het komt wel goed. Mn vriend hoorde dat ik er vrij luchtig over deed en zei daarna: waarom vertel je niet gewoon hoe het zit? Elke dag kom je met hoofdpijn thuis van het werk. Dat is dus het hele ding.. ik werk op maandag en vrijdag, en ik heb tot nu toe 2 werkdagen gehad dat ik geen hoofdpijn had. Alle andere werkdagen heb ik tussendoor ibuprofen moeten nemen tegen de hoofdpijn. Daarmee lukt het dan om de werkdag af te maken, maar s'avonds ben ik wel echt op. Wat zouden jullie doen? Over 2 weken heb ik een ontwikkelingsgesprek, waarin ik doelen moet maken waarin in mezelf wil ontwikkelen in het werk... maar eigenlijk is het dus al dat ik op mn tenen loop met een hele volle emmer (die thuis ook regelmatig overstroomd). Aan de ene kant denk ik.. ik moet eerlijk vertellen dat ik het behoorlijk zwaar heb, zowel thuis als op het werk.. maar ik ben ook bang dat ze zeggen: wellicht kan je beter stoppen met bv (ik zie bv niet als iets intensiefs, eerder als makkelijker dan de fles, zeker omdat ze nu nog maar een keer of 5 per dag drinkt)... ja natuurlijk moet ik kolven op het werk, maar dat ervaar ik ook wel als even een kwartiertje pauze... Of dat ze voorstellen om de week anders in te delen oid... Zoiezo wil ik niet zo graag toegeven dat ik het zwaar heb, terwijl ik regelmatig denk dat ik tegen een burnout aan zit.. maar ik wil dat niet toegeven want zo wil ik niet zijn. Ik praat ook niet graag over hoe het met me gaat en antwoord eigenlijk altijd: goed, met jou? Mijn contract loopt tot eind december. Dan moet ik naar een vast contract (en dat wil ik uiteraard!)... maar ik ben een beetje bang dat als ik nu laat merken dat ik het best zwaar heb, dat ze dan mn contract niet gaan verlengen... En qua ontwikkelingsgesprek.. ik moet dus een document invullen met vragen zoals: - waar ben je trots op in je werk - wat is je ontwikkeldoel voor dit jaar en waarom - wat heb je nodig om je doel te bereiken - wat ga je doen om je doel te bereiken - hoe vind je de samenwerking met je collega's - hoe vind je de werksfeer Maar dit vind ik dus mega lastig... ik heb even geen doelen, behalve zorgen dat mn emmer niet overstroomd... want die overstroomd dus regelmatig (en uit zich in een chagrijnige mama thuis op mijn vrije dagen) Dit formulier moet ik dus over een paar dagen ingevuld versturen, zodat mn leidinggevende zich in kan lezen... Lang verhaal, hopelijk een beetje duidelijk... Wat zouden jullie doen?