10 Reacties

vorige maand
Herkenbaar. Bij mij is ie ook driftiger dan bij opa of oma. Denk ook omdat zij meer geduld hebben 馃槄

vorige maand
Niet onzeker van worden lieve mama!
Het feit dat hij bij jou het meeste tegenstribbelt en pmniet luistert betekent over het algemeen dat hij zich bij jou het meest 'veilig' voelt om dingen uit te proberen. Ook de dingen die niet mogen helaas.
Maar probeer het dus als een compliment te zien.
Het is een fase. Alles uitproberen en doen wat niet mag.
'Nee' snapt een kindje van 15 maanden nog niet. Het enige wat je kan doen is hem (oneindig) weghalen uit de situatie die niet mag, en een alternatief bieden.
Ons zoontje pakt bijvoorbeeld graag alle brokjes van de katten uit de bakjes, om ze vervolgens in een ander bakje te doen (ze hebben er 2 staan). Dan zorg ik dat ik 2 schone bakjes heb staan met blokjes erin die hij van de ene in de andere kant doen.
Speelt hij met het water van de katten? Dan laat ik hem met water spelen in zn stoel/of ergens anders. (Als die tijd/mogelijkheid er is).

vorige maand
Het is inderdaad heel normaal gelukkig! (En dodelijk vermoeiend) Het betekent voornamelijk dat je zoontje zich hartstikke goed aan het ontwikkelen is en dat hij aan het onderzoeken is wat hij nou wel of niet kan doen met zijn lijfje en hoe hij invloed heeft op dingen. Het is ook normaal dat op dit moment bijna niks helpt en dat je als ouder echt geen idee meer hebt of het ooit gaat goed komen..
Mijn tip is vooral gericht op jou; kijk wat je nodig hebt om geduldig te kunnen blijven zodat je niet continu in een strijd en frustratie hoeft te zitten 馃挄 Als je vanuit een rustig hoofd kunt kijken naar de situatie kun je ook beter inschatten of je moet reageren of niet, en het "pick your battles" principe toepassen..
Zelf bereik ik dit door
*Eindeloos tot 10 te tellen voor ik handel
*Als er iemand anders in de buurt is, ga ik als een papa naar de wc 馃槣 even beetje me-time
*Her inschatten van de situatie: waarom vind ik dit een probleem? Is het gevaarlijk? Gaat er iets kapot? Zo niet, dan heroverweeg ik het corrigeren en laat ik hem gaan. (Vaak corrigeren we vanuit de eigen opvoeding omdat dat altijd zo tegen onszelf is gezegd)
*Vaker met de kleine naar buiten, zodat hij goed kan ravotten en zijn energie kwijt kan
*Zelfzorg op een hoge prioriteit zetten, met name voldoende slapen!
Misschien kun je wat vaker hulp inschakelen zodat je even stil kan staan. En wat AmalyaMaine hier ook zegt werkt vaak goed, geef een alternatief wat zo dicht mogelijk komt bij datgene wat hij wil ontdekken: als hij wil slaan kun je bijvoorbeeld een kussen zoeken waar je samen op gaat slaan/trommelen. Afleiden werkt alleen als je hem echt uit de situatie haalt (andere ruimte/hoek van de kamer) en dan iets aanbied wat ook 茅cht nog veeeeel interessanter is dan wat hij aan het onderzoeken was.
Dramatische instortingen en driftbuien horen er op zulke momenten bij omdat hij aan jou duidelijk wil maken dat hij net zo lekker bezig was en omdat het zo verschrikkelijk interessant was wat hij deed..
Wat betreft de luier verschonen: man man man wat een uitdaging. Hier ook een enorme tactische onderneming haha. Ik doe het het liefst met zijn twee毛n, en anders doe ik het ook nog wel eens in stappen: de luier uit en zsm schoon vegen. Dan hem 2 minuutjes laten rennen in zijn blootje (want dat is blijkbaar echt helemaal geweldig) en dan zo'n luierbroekje aantrekken.
Nou ja, heel verhaal maar het punt is eigenlijk houd vol want je doet het al hartstikke goed zo te lezen :)