Afgelopen zomer met 23 weken afscheid moeten nemen van ons zoontje. Hij bleek bij de 20 weken echo meerdere hartafwijkingen te hebben en de situatie was zeer ernstig. We besloten om hem te laten gaan. Het was / is intens verdrietig.
Op dit moment ben ik bijna 14 weken zwanger maar ik merk dat ik volledig stijf sta. De echo’s zijn tot nu toe goed, maar ook dat zegt me helemaal niks meer, dat was vorige zwangerschap tot 21 weken ook het geval.
We krijgen nu extra guo’s maar de spanning is voelbaar in mijn hele lichaam. Ik heb last van spierpijn, slapeloosheid, hoofdpijn, vermoeidheid en ben met vlagen kotsmisselijk. Uiteraard heb ik ook gesprekken met psycholoog en probeer ik positief te denken. Maar het is geen knop die ik kan omzetten en het kost me bakken met energie.
Ik Google me suf en ben eigenlijk vooral op zoek naar positieve verhalen. Dus mensen die net zoals wij een kindje zijn verloren ivm een of meerdere ernstige afwijkingen, maar daarna een gezond kindje hebben gekregen. Misschien dat hier mensen zijn die hun verhaal willen delen? ♥️
Of misschien hebben jullie tips hoe te ontspannen in een zwangerschap vol angst?
alvast bedankt!