40+ weken 🙋‍♀️💙🩷

Vandaag 40+5 en ik was er stiekem vanuit gegaan dat de bevalling nu wel natuurlijk op gang zou zijn gekomen. Maar het is helaas nog aardig stil. Ze ligt nu zo diep in mijn bekken dat ik last heb van mijn schaambot. Morgen hopelijk een poging wagen om te strippen. Ben benieuwd wat dat oplevert. Stiekem vind ik het wel fijn dat ze nog helemaal van mij is. Weet niet of ik het straks wel zo makkelijk vind om haar vast te laten pakken 🙊

Ik ben vandaag ook 40+5! Door de laatste loodjes merk ik dat ik steeds wat meer spanningen ervaar. Niet voor de bevalling of iets, maar dat de baby zometeen niet meer alleen bij mij is. Ik merk dat iedereen in mijn omgeving ontzettend enthousiast is om de kleine te ontmoeten maar hoe meer appjes ik krijg, hoe meer ik steeds denk: "oh, jeetje... straks moet ik mijn baby met al die mensen gaan delen" 😅

Maar Mama’s, je hoeft de baby ook echt niet door iedereen te laten vasthouden e.d., zeker als je de eerste weken het nog niet goed voelt! Denk goed na over wie je wanneer wil zien en het kan ook echt fijn zijn de eerste weken weinig visite te hebben. Het gaf ons de vorige keer zoveel rust. De eerste dagen kwamen onze ouders en broer en zus - met de kleine gewoon lekker bij mij. Pas na 2 weken hadden we vrienden over de vloer en mocht familie de kleine vasthouden. Ik was er zelf ook echt niet aan toe en zo wil ik het eigenlijk weer doen. Er komt een moment dat het heerlijk is dat iemand anders even je baby vasthoudt en vermaakt, maar het is niet erg als dit nog even duurt!

Erg hè! Ik wil haar gewoon bij mij houden. En ik wil straks echt geen helicopter-moeder zijn, maar hoe ga ik haar kunnen beschermen als ik haar niet meer bij me draag

Nee snap ik hoor! Ik kies er bewust voor om pas later kraamvisite te ontvangen. Dat hoeft voor mij echt totaal niet in de eerste week. Eerst maar eens even lekker bijkomen en wennen aan ons nieuwe leven met z’n drietjes. Maar vasthouden door opa’s en oma’s vind ik al spannend. Daar denkt mijn vriend anders over, maar voor mij hoeft dat gewoon nog even niet

Ik ben vanmiddag gestript in het ziekenhuis. Gadver wat was dat naar zeg!

Absoluut, heb je helemaal gelijk in! Ik vind het spannend dat familie en vrienden pas een band met de baby opbouwen op het moment dat de baby geboren is, terwijl mijn kindje en ik al maanden aan het bonden zijn met elkaar. Ook vind ik het een beetje sneu ofzo, zo lang in mijn warme buik gezeten en dan én wennen aan de wereld buiten de buik én wennen aan al die vreemde armen. Er is gewoon een bezorgdheid bij mij aangewakkerd wat ik totaal niet ken van mezelf, merk dat ik als moeder zijnde nu al aan sta 😂. Wij ontvangen in de kraamweek ook alleen directe familie, rest komt later wel een keer. Voor nu vind ik het ook niet spannend dat mijn (schoon)ouders of broers/zussen de baby vast hebben en kan ik ook niet wachten dat zij ons zoontje kunnen ontmoeten.

Ja precies dat! Echt die bezorgdheid die er nu bij komt kijken. Dat ik dat nu al heb terwijl de baby er nog niet is vind ik zo bizar en bijzonder, maar weet soms even niet hoe dat dan straks gaat 😂😂

Hier uiteindelijk met 40+5 geboren, viel dus alles mee hoe lang hij bleef zitten. Wel lekker een hele week langer bij mama in haar buik dan zijn zusje destijds. 😉 Succes nog even dames!!

Van harte gefeliciteerd met je dochter! 40 + 5 zou ik goed mee kunnen leven… dan zou ik nog 2 dagen moeten. Maar die onzekerheid he..

Hier inmiddels ook 40+5, voel me nog top en vind het zo een raar besef dat de zwangerschap echt elk moment voorbij kan zijn. Ben er ook gewoon nog niet klaar mee, maar vind het ook maar raar om op dat wachtbankje te zitten en wil ook zo graag de volgende stap zetten en haar in mijn armen houden. Ben wel wat gespannen door deze gekke limbo en mn man ook. Gisteren ook flinke ruzie gehad, man man wat voelt dat extra kut zeg, jeetje. Hoe verlopen bij jullie deze gekke dagen?

Beetje hetzelfde hoor. Het is een heel raar idee dat het letterlijk iedere minuut kan gebeuren. Ik beschrijf het ook als limbo. Ik wil nog vanalles en vollop genieten voor ze er is, maar mijn man wil me juist zoveel mogelijk ontzien en uitrusten. Dus ik heb het idee de tijd letterlijk vooruit te staren tot we weer verder kunnen. Iedere keer als ik weer een paar uur weeën heb zitten we elkaar aan te kijken van 'zal het nu eindelijk' en zie ik hoe enthousiast hij wordt. En dan zakt het weer af dus de spanning herken ik heel goed. Wat onwijs vervelend dat jullie ruzie gehad hebben. Het afwachten is echt het moeilijkste.

Hier inmiddels 41+1en geen enkel tegen van een naderende bevalling. Straks weer een afspraak voor een hartfilmpje en echo ivm minder vruchtwater. Voel me verder goed op een griepje na😅. Iemand hier al 41+? 👶

Yep, 41+2 vandaag. Voel me ook nog prima maar geen enkel teken dat het vanzelf op gang komt. Afgelopen donderdag ctg en echo gehad. Ik krijg einde middag een ballon, bij de eerste ook gehad met 42 weken. Hopelijk is dat het laatste zetje 🤞🏼

Aah nou hopelijk duurt het niet lang meer voor je! Succes 🌸

Hi! Ik ben vandaag ook 41+1, gisteren checks gehad en alles gaat nog goed met mij en het kleintje! Ik heb wel al dagen krampjes/harde buiken/menstruatiepijn maar niets zet door... Mentaal vind ik het echt steeds lastiger!!