Hebben meer vrouwen die weer een bevalling gaan krijgen ook ineens zo'n angst voor de bevalling en alles daarna?
Ik ben sinds mijn vorige bevalling echt heel erg bang geworden voor enge ziektes en dat soort dingen en daarom ben ik nu ook erg bang voor de bevalling.
Ik heb mijn vorige bevalling wel als heel positief ervaren. Met 41+6 zou ik ingeleid worden en de avond ervoor begonnen de weeën spontaan om 23:00. 18 uur weeën gehad en na de ruggenprik ineens volledige ontsluiting. Moest toen een uur persweeën tegenhouden en na een half uur persen was ze er. Wel uitgescheurd, maar niet heel erg. Het was meer de tijd na m'n bevalling die me zo angstig heeft gemaakt . Ik bleef maar het gevoel houden dat er iets mis zou gaan ( alles ging zo goed steeds en dat voelde juist alsof het te goed ging zeg maar) en dat bleek dus toen ze 5 dagen oud was ook het geval. We hebben toen met zn 3e in het ziekenhuis gelegen ivm corona en dat was wel een spannende tijd.
En als ik dan nu al denk aan de weeën die mn hartslag op hol brengen en aan als dat bloed dat erbij komt en dan het spannende moment van de placenta die eruit moet en of dat dan helemaal goed gaat en die dagen erna dat je van die grote stolsels kunt verliezen word ik helemaal onrustig. Kan er ook niet van slapen. Komt erbij dat ik ook medisch ben dit keer, ivm de ziekte van Crohn die na m'n bevalling ontdekt is, en het dus allemaal extra goed in de gaten word gehouden. Moet elke week bloedprikken vanwege zwangerschapscholestase en dat maakt het ook spannender.
Hoe dan ook, ik zou blij zijn als die eerste paar weken na de bevalling voorbij zijn.
Moest dit even kwijt..