Waar onze dochter heel veel vastgehouden wou worden, en bijna 24/7 in onze armen lag, is onze zoon van bijna 2 weken totaal het tegenovergestelde, heel tevreden, huilt bijna niet en slaapt veel in de box en snachts in de cosleeper. (Tot zover) Alleen voel ik mij hierdoor soms schuldig, krijgt hij dan wel genoeg aandacht? Ookal ligt hij overdag wakker ook tevreden in de box om zich heen te kijken. Uiteraard houden we hem ook veel vast, maar merk dat omdat we al een 3 jarige dochter hebben, we hem toch snel in de box leggen. Arm kind denk ik dan, is dit zielig?🙈
Hier hetzelfde hoor. Ik vind het ook zielig, maar dat is het nadeel denk ik ...
Haha ja dat denk ik ook hoor, maar aan de andere kant denk ik ook, hij huilt niet, dus vindt t ook wel prima. Maar toch, voelt voor mij toch een beetje verkeerd ofzo.
Haha ja dat denk ik ook hoor, maar aan de andere kant denk ik ook, hij huil ...
Haha ja ik voel me er soms ook schuldig over, en soms voel ik me ook weer schuldig dat ik niet meer al mn tijd voor mn dochter heb. Maar ze zijn allebei tevreden dus ik probeer het los te laten haha