Bevalling

Een lerares zei ooit tegen mij (tijdens de verzorgende ig opleiding) Bereid je voor op de ergste pijn ooit, dat je bijna dood gaat. Dan kan het alleen maar meevallen. Zo heb ik me al twee keer ingesteld. Ik vond het heel bijzonder en de pijn meevallen. Tuurlijk doet het pijn, maar omdat ik op het ergste was ingesteld..... Viel het achteraf mee. En je hebt die pijn ergens voor, het is voor een goed doel...waar je naar toe werkt.

Goede topic!! Ik lees mee want ik merk dat ik ook nerveus ben.

Mijn tip is om je het gewoon op je af te laten komen je weet nooit hoe het van te voren gaat worden. Dit gaat mijn 3e bevalling worden en ik wil graag thuis bevallen in bad. Mijn eerste bevalling heb ik zonder pijn bestrijding gedaan en had van te voren gezegd dat ik absoluut geen ruggenprik want enge lange naald vond ik doodeng maar toen ik net in het ziekenhuis was heb ik toch om pijnbestrijding gevraagd omdat ik in een weeënstorm zat met rug buik en been weeën maar dit kon uiteindelijk niet meer want ik had al ontsluiting. De 2e keer heb ik een morfine pompje gehad en zou als ik toch weer in het ziekenhuis moet bevallen en veel pijn heb voor een morfine pompje kiezen dat is toch wat minder heftig als een ruggenprik haha.

Ohja en nog handig om te weten als je wel voor pijnbestrijding kiest geef het dan wel snel aan want het kan wel een paar uur duren voordat je het hebt vooral als het in de nqcht is.

Hier nog iemand met ernstige angst voor naalden. Bij de bevalling van mijn eerste zoontje vond ik de pijn al zo heftig dat ik zei: het kan mij niets meer schelen, hier met die ruggenprik 😂. Nu weer zwanger en als het kan bestel ik hem nu alvast haha

2 bevallingen mogen doen. De eerste duurde 16 uur, liggend in bed in het ziekenhuis en persen duurde 2 uur, nog net op het nippertje kwam ze eruit anders moesten we naar de OK. Hoorde achteraf dat persen niet langer dan 2 uur mag duren. De 2e was er binnen 5 uurtjes, in het ziekenhuis in bad, wat was dit fijn! Geen seconden hoeven liggen in bed. Wat ik bij de aankomende bevalling het belangrijkste punt vind is niet liggen! Inmiddels ook veel informatie gelezen over dat liggend bevallen helemaal niet raadzaam is, ga maar eens liggend poepen, dit lukt vaak ook niet 😉 en het bad, wat was dit fijn.. dit wil ik nu weer! En medicatie heb ik niet gehad, stond hier nuchter in van te voren om het terplekke wel te bekijken en dus niet nodig geweest..

Ik zei van tevoren dat ik absoluut geen ruggenprik wilde en ik wilde graag m'n weeën in bad opvangen. Daar ben ik toch mooi op terug gekomen 🤣 Ik voelde de ruggenprik helemaal niet dus dat was fijn en daarna voelde ik me fantastisch hahaha. Tot het moment dat ik daadwerkelijk mocht persen want toen was de prik uitgewerkt. Dit keer kijk ik gewoon wat ik op het moment zelf wil 😊

Bij mij triggerde ook maar de kleinste beweging de weeën heel erg. Het ging ook behoorlijk snel allemaal dus dan kwamen de weeen wel heel snel. (Ik zat bv op de wc en kon daar niet meer vanaf komen doordat de weeën bleven komen als ik daar zat😂) Dus ik ben thuis uiteindelijk stil op bed gaan liggen, dan was het het best te doen. Maar het bad was het allerfijnst inderdaad! Ik ben ook bevallen in bad in het ziekenhuis en wil dit het liefste weer. En voor de mensen die nerveus zijn: het hoeft echt niet de allerergste pijn te zijn, ik vond het echt best prima te doen.

Ik kijk er ook behoorlijk tegenop, daarom wil ik me wel graag goed voorbereiden, maar als ik íets moeilijk vind in het leven is me ergens goed op voorbereiden 🤣 Thuis in bad lijkt me een droombevalling! Daarnaast in mn man echt geen watje, maar als het aankomt op 'naalden' of 'mij pijn zien hebben', dan issie nu al bang dat hij er niet voor mij kan zijn, maar zelf gaat flauwvallen ofzo haha Nu ben ik me aan het afvragen of een zwangerschapscursus wellicht fijn is, maar ook daarin zie ik door de bomen het bos niet.

Ik ben nog nooit eerder bevallen maar heb wel veel bevallingen gezien als kraamverzorgende en verpleegkundige. Vele vragen zich af of ik daardoor niet juist bang ben om zelf te bevallen en eerlijk? Totaal niet! Ik kijk er naar uit. Het gaat zo vaak goed en ik ken mijn opties, daarbij weet ik hoe kundig de zorgprofessionals zijn, dus mocht het mis gaan, ik weet dat ze alles doen wat nodig is en zullen handelen zoals het moet. Natuurlijk kijk ik niet perse uit naar de pijn maar ik laat het op mij af komen. Kijk eventueel voor een cursus zodat ook jij je opties kent, weet wat je kan verwachten en wat je partner kan doen. Iedere vrouw kan het, dus ook jij!

Ah ik zal je verdere details besparen van mijn bevalling maar die naaldenfobie kan ik je geruststellen. Ik ben zelf een verpleegkundige (en al zeg ik het zelf haha) een van de betere prikkers. Maar zelf ben ik een enoooorm watje met geprikt worden. Heb zelfs geen oorbellen. Uiteindelijk ben ik voor de ruggenprik gegaan en die moest 3x gezet worden en gelijktijdig deden ze een infuus plaatsen (mijn vezoek: doe alles maar tegelijk dan is het maar gedaan). Nou zou je schrikken bij 3x plaatsen.. maar deed me niks. Je bent er niet mee bezig en het is oke. Tip: - niet naar naalden kijken - evt goede voorlichting over andere pijnstilling (lachgas wellicht?) - je kan dit!! En echt, het is het allemaal zo waard. 💞 Wie weet heb je de pijnstillers niet eens nodig. - opkomend in ziekenhuizen is de VR bril. Misschien heeft jouw ziekenhuis het en kan je er tijdens een prik gebruik van maken om even 'uit de kamer' te zijn?

Ondanks dat mijn eerste bevalling 3 dagen duurde en er ook een paar dingen niet helemaal goed gingen, vond ik het een fantastische, bijzondere en liefdevolle ervaring. Ik ben uiteindelijk in het ziekenhuis bevallen. Mijn angst dat dit koud en klinisch zou zijn bleek verre van waar. Wat een helden en wat hebben ze mij waanzinnig door die bevalling geloodst (kan meteen huilen als ik eraan terug denk, heerlijk die zwangerschapshormonen). En hoe gaaf is het dat ons lichaam dit gewoon allemaal aankan en zo snel weer herstelt! Cursus zou ik trouwens zeker aanraden. Zodat je weet wat je mogelijkheden zijn. Geeft misschien een gevoel van wat controle. Voor de Amsterdammers onder ons: voor een nuchtere aanpak is drs. Mama echt waanzinnig. You got this mama!

Geen ervaring met naalden dus weet niet hoe het voelt. Ik heb dmv ademhalingstechnieken het zonder pijnbestrijding kunnen doen. Toen de weeën echt wel zwaar werden en ik eigenlijk pijnbestrijding wilde en dacht dat ik het niet meer kon, bleek ik ook 10cm te zijn en ben ik in het bevalbad gegaan. Dat was echt een ontzettende verlichting. Dus het laatste gedeelte in bad gedaan. Hierbij wel zeggende dat ik geen weeën stormen of rugweeen en dergelijken heb ervaren. Hierdoor vond ik het achteraf gezien redelijk goed te doen.

Bedankt voor alle reacties! Zal zeker naar een zwangerschapscursus gaan kijken 😁

Mijn moeder zei altijd: ''Als bevallen zo intens pijnlijk is, zouden er ook geen broertjes of zusjes rondlopen'.

Hier ook op weg naar een tweede bevalling! Mijn belangrijkste tip, lees je in/doe een cursus zodat je goed op de hoogte bent van de opties die je hebt. Dan kun je je hopelijk in control voelen hoe je bevalling dan ook loopt ☺️ Of dit nu je droom plan wordt of het toch iets anders loopt dan bedacht, jij maakt je eigen keuzes samen met je partner en zorgverlener. Ik had bij de eerste de wens om in een geboortecentrum in bad te bevallen zonder medicatie. Bij het breken van m’n vliezen had ik pas in de gaten dat m’n bevalling was gestart en ging ik naar het ziekenhuis aangezien m’n dochter in het vruchtwater had gepoept. Vanaf dat moment heb ik alles op me af laten komen aangezien het toch anders liep, maar ik wist wel goed waar ik nog keuzes in kon maken. Eenmaal in het ziekenhuis bad gevraagd om vol te laten lopen, maar uiteindelijk niet in gezeten aangezien het heel snel ging en ik het constant mega heet had 😂 De weeën opvangen vond ik pittig, maar ben ik zelf van plan om weer zonder medicatie te doen!

Vorig jaar bevallen van mijn eerste. Een cursus gevolgd (samen met mijn vriend zodat hij ook de hoogte was). Inmiddels volg ik het Instagram account van Nira van Dijk (bevallen als een baas), zij deelt echt hele waardevolle info. Maar ik kan je ook zeker het boek ‘Positief over bevallen’ van Milli Hill aanbevelen. Heel informatief, het gaat op alle aspecten in, alle denkbare situaties en het leest lekker weg :) Kennis is echt macht. Zo kan je weloverwogen beslissingen maken en hoeft iemand anders dat niet voor jou te doen. Probeer zelf de regie te houden. Ik had in mijn geboorteplan staan dat ik geen pijnbestrijding wilde. Ik kreeg uiteindelijk hele pijnlijke rugweeën en was heeeeeel blij dat de ruggenprik gezet werd. Zo werd de bevalling anders dan gedacht, maar ik kijk er nog steeds met een goed gevoel op terug.

2 bevallingen gehad. De eerste qas enorm pittig. 21u geduurd met weeenstorm. Geen persweeën en vervolgens een geklapt stuitje. 2x een 4 kilo baby gehad en ben niet ingescheurd oid dus dat herstel was geweldig. Veel bloed verloren ook bij de eerste. Bijna een fluxus. Tweede bevalling was de aanloop lang, maar ben bevalling vanaf de eerste krachtige wee in nog geen 2u waarvan 6 minuten persen. Ik heb daarom nu geen angst voor deze bevalling. Kans is groot dat ik een hele snelle bevalling ga hebben. Mijn tip is inderdaad je goed voorbereiden. Niet te hoge verwachtingen en eisen te stellen(vooral niet bij een eerste) aangezien je werkelijk geen idee hebt wat je te wachten staat. Je geboorteplan kan heel erg anders uitpakken is mijn ervaring. Voel op dat moment aan en voel je niet schuldig als je WEL pijnbestrijding nodig hebt of dat het anders loopt. Bevallen is voor mij niet iets magisch. Ik kijk er dus ook niet zo zeer naar uit. Wel fijn als het straks achter de rug is en er een gezond baby'tje op de borst ligt 🥰

Hier een zeer positieve eerste bevalling gehad zonder medicatie (met sterrenkijker maar deert niks)! Zou het zo 10x willen doen ipv de zwangerschap 😜. Wel 2 dagen heftige voorweeen gehad, maar ach dat vergeet je weer. Ik vond/vind het onwijs tof om te zien hoe/wat je lichaam aan kan en zag het als een zeer goede workout; kijken hoever ik kan gaan. Cursus heb ik niet gedaan, wel veel ingelezen, geboorteplan ook niet echt: het loopt toch anders dan je denkt en bovendien ben je bij een eerste keer zo bleu als wat. Maargoed iedereen is anders dus lekker doen straks waar jij je goed bij voelt 😄.

Het is heel raar, maar die angst wordt minder als de datum dichterbij komt. Ik was ook echt bang, maar op een gegeven moment is de zin om je kindje te zien groter en kan je het echt beter loslaten. En dan is het kwestie van jezelf eraan overgeven. En echt, je kunt het! Het belangrijkste is naar je gevoel te luisteren op dat moment en wat je zelf voelt. Als je daar naar luistert (en niet je laten overvallen door wat andere zeggen), komt het goed.