Ik moet even van mij afschrijven.
Zwangerschappen zullen voor ojs nooit meer zorgeloos zijn wegens ons verleden 2x missed abortion en 1x kindje met een vergroot blaasje geboren met 14 weken zwangerschap.
Vandaag liep ik naar boven en voelde ineens wat stromen alsof ik wat druppels urine verloor.
Ik ging naar de wc en veegde af en zag helderrood bloed.
Compleet in paniek mijn man geroepen.
Hij belde gelijk de vk om te overleggen.
Gelukkig hebben wij een hele fijne praktijk.
Ze stelde mij vragen of ik buikpijn had maar dat was niet het geval ik voelde me lichamelijk verder goed.
In het 1ste geval moesten we even gaan afwachten want morgen 22april hebben we ook de termijn echo.
Ik raakte daar meer van in paniek dat we moesten afwachten.
Vanwege onze verleden met de zwangerschappen mochten wij binnen t half uur langskomen voor een echo.
Wat was dat super fijn!!
Ik mocht gelijk gaan liggen en we gingen kijken.
GELUKKIG een kloppend hartje wat een opluchting!!
Het kindje bewoog ook alle kanten op.
Voor nu zag ze niks geks alles zag er goed uit en ook volgens termijn.
Waarschijnlijk een vaatje gesprongen.
Haar 1000x bedankt dat we langs mochten komen.
Maar nu thuis begint gelijk mijn onderzekerheid weer toe te slaan.
Toen straks op wc mini bloedpropje met afvegen.
Je gaat ook vanalles voelen in je buik.
Als ik eenmaal het weer uitgehuild heb gaat het wel weer en heb ik ook echt goede moed.
Maar een zwangerschap is zo onzeker en zenuwslopend.
Op naar morgen na onze termijn echo weer even spieken.
En toch nog even al onze onzekerheden bespreken.