Elke dag zwaar, even ei kwijt

Alles wat je hebt geschreven: komt me zoooooo bekend voor! Ik heb precies het zelfde. Je bent niet alleen🤍

“Fijn” om te lezen 🫢 Heb je ook nog zo’n kleine ernaast?🥺

Ik heb dit al zo'n beetje vanaf t begin😅 eerst HG tot week 15/16 toen wat beter en weer gaan werken. Werk nu 50% en mijn vriend doet bijna alles in het huishouden.. ik voel me ook vaak schuldig en wil meer doen, maar dat staat hij niet echt toe (hij is nu ook heel beschermend naar mij). Geen kind rondlopen, dus dat maakt het nog wel makkelijker voor ons... we hadden altijd wens voor meer dan 1, dus ben benieuwd hoe een eventuele volgende zwangerschap eruit zou zien... Maar ben wel goed klaar met deze... hoop dat ze in week 38 komt...

Pff ja, een zwangerschap is echt niet niks 🥺 gelukkig mag je bijna met verlof toch? Eigenlijk horen zwangere vrouwen vanaf het begin helemaal NIKS meer te doen, want we zijn letterlijk een baby aan het bouwen in ons eigen lichaam, wat enorm veel energie van ons vraagt.. Hoop ook in week 38 🥺

Jaa een zoontje van 3 jaar, de combinatie zwangerschap en een peuter vind ik heel zwaar!

Nog twee weken ja! Ik keek er eerst niet naar uit, maar sinds ik merk dat er niet vanuit wordt gegaan dat ik nog wat doe is de motivatie echt onder t vriespunt gezakt... Ik ben zo'n millenial die graag een toegevoegde waarde heeft... T stomme is dat ik weet dat je gelijk hebt, we zijn letterlijk een nieuw mens op de wereld aan t zetten.. maar het is iets wat we passief doen (net als ademhalen en je hart die bloed pompt). Ik ben best wel een doener en nu niks doen vind ik moeilijk (maar heb ook gewoon de energie niet). Bovendien zijn er zoveel vrouwen die wel gewoon door kunnen, dat ik me een aansteller voel vaak😔

Dat vind ik ook het pittigste van alles. Denk dat ik ook daarom zo’n last heb van mijn buik zo vaak, en ook nog vermoeider ben dan normaal. I feel you helemaal 😭

Jaa inderdaad, het is passief en het lijkt voor een buitenstaander misschien niet zo zwaar zoals wij het ervaren, maar het is toch echt extreem pittig! En elke zwangerschap is anders natuurlijk, er zijn idd ook vrouwen die er zonder enkele problemen doorheen gaan… die mogen van geluk spreken. Maar ik weet zeker dat het grootste aandeel vrouwen een zwangerschap als pittig ervaart, lichamelijk natuurlijk. Maar het mentale komt er ook nog bij kijken. Wat jij bijv benoemt inderdaad, je een aansteller voelen, over je grenzen heen gaan, je schuldig voelen. Daar kampen we ook echt mee 🥺 Wees vooral echt niet te streng voor jezelf, hou van jezelf en zorg goed voor jezelf want dan zorg je ook goed voor dat babytje in je buik! Zo moet je maar denken. Doe niet teveel, ga niet over je grenzen, en luister goed naar je lichaam! ❤️

Ik herken t idd. Ik heb nog een kleine van 20 maanden. Die wil smiddags een uurtje slaapt. Maar savonds pas rond 21.30 22.00uur. En dan lig ik bij haar tot ze slaapt. Verder heb ik nog een meisje van 8. Die ik met van alles moet helpen. Mijn man werkt fulltime. 2 zonen wonen thuis. Zijn groot. Maar maken toch extra was, afwas. Noem maar op. Verder een dove jachthond van 4 😅Die zijn beweging nodig heeft. Dus ja ben ook wel moe. Maar weinig keus. Want alles gaat door. Sinds een jaar in spanje. Dus geen familie die kan helpen. Kijk ook wel uit naar de bevalling.

Heel herkenbaar, ik heb zelfs niet een kind rond lopen en vind het al heel zwaar. Dus nog meer respect voor degene die al een kindje hebben rondlopen. Ik moet nog weekje werken, dan verlof.. het is zo aftellen. Ik ben elke dag zo gesloopt.. vind het ook moeilijk te accepteren dat ik niet veel op een dag kan doen, meestal doe ik te veel en heb ik last van mn rug en mijn lichaam. Ik probeer mezelf elke keer op de rem te zetten

Heel herkenbaar! Vind het naar te lezen dat er meer zich zo slecht voelen .. hier ook 😬 Mega maagzuur, doodmoe, hormoonbom, bekkenpijn en gewoon even helemaal op , daarnaast slaapt mijn zoontje van 3 ook totaal niet door (nooit gedaan). Toevallig net op een verjaardag kreeg ik de opmerking na het zeggen dat ik nog 8 weken moet : "ooo dat duurt nog wel even" .... Ja thanks he, goeie reminder 🥹

Heeeeel herkenbaar. En ik heb geen kind en de hele zwangerschap niet gewerkt ivm mentale issues. Vind het enorm zwaar. Mijn lijf is moe, mijn hoofd is moe. Brandend maagzuur tot de max, heel druk bewegend kind, opstaan en rondlopen is echt zwaar en daarbij hartkloppingen en benauwd. Joepie.

Zitten jullie ook zo te worstelen met jezelf op de bank s'avonds? Benen omhoog of onderuit gezakt duwt de baby tegen mijn ribben, op mijn linkerheup kan eventjes want daarna pijn, rechts hetzelfde. Ik zit nu als een plank kaarsrecht op de bank met de voetjes netjes naast elkaar op de grond. Wat een gedoe 😂

Same!!! Geen een houding ligt/zit lekker

Hahah yep! Ik ga dus maar gewoon vroeg het bed in, dat ligt iets fijner. En ik zit wat meer op zo’n grote bal. Dat is ook wel okee

Je voelt je schuldig naar je man dat hij na een werkdag nog taken moet oppakken in het huishouden of tijd moet spenderen aan jullie dochter. Maar wat denk je van jezelf? Jij bent een mens aan het maken. Neem alsjeblieft die ruimte voor jezelf ❤️ ga even naar buiten, naar de spa of neem een massage. Zorg goed voor jezelf je verdient het

Same pff

Je hebt gelijk 🥺

Oh sorry mag ik even klagen? Ik vind t echt even zwaar.. nú speelt het regenachtige weer wellicht mee. Maar ik vind zo lastig dat ik weinig energie heb, het zwaar heb, zoals opstaan, zitten, lopen, drukke baby in de buik, dikke buik hebben, weinig leuke kleren aan kunnen.. sorry zie even weinig positief in vandaag! Hopelijk is het morgen beter..

Nou ik had het vorige week. 2 beestjes met vlooien. Ik was net lekker begonnen met de babywas(shitload aan kleding gekregen) huishouden doet mijn vriend voornamelijk, maar toen moest ik ineens stel op sprong de dieren wassen, huis schoonmaken, extra was draaien. Echt helemaal kapot en nog deed ik 1/4 van normaal. Om te janken af en toe…