Gedrag dreumes sinds komst zusje

Hier ook 2 stront vervelende peuters. Voor nood gisteren met ze naar ballorig gegaan konden ze zich even uitleven 🤭

Nog geen ervaring of herkenning, maar ik ben hier wel heel bang voor. Onze dochter wordt zondag/maandag/dinsdag geboren, en mijn zoon is pas 16maanden , ben zo bang voor zijn gedrag etc. Dus lees even mee!

Hier een dreumes van 16 maanden, en heel herkenbaar… ons zoontje is ineens meeeega brutaal geworden en probeert ons extreem uit te testen. Ook sliep hij altijd door, en nu tegenwoordig is het krijsen midden in de nacht… Dus ik lees ook mee…

Ik heb een dochter van 4 en een dochter van 2 jaar. 2 weken geleden bevallen van een zoontje. Wij hebben het er heel veel over gehad dat er een baby komt. Voornamelijk m'n 4 jarige dochter was erg geïnteresseerd. YouTube filmpjes van kraamtijd laten zien wat er dan gebeurd en uitgelegd dat er een baby dokter in huis komt. Verder probeer ik er een feestje van te maken. M'n dochter mochten bijv trakteren op school/peuteropvang en ik had ze een geboortecadeau gegeven. Ze mogen net iets meer de eerste weken dan dat ik normaal toe zou laten denk ik. Ik word wat makkelijker. Daarnaast probeer ik ook 1 op 1 aandacht te geven en laat ik de baby even bij papa. Ik ben bijv een ijsje gaan halen, een beetje dat soort dingen. Als ik met de baby ben dan onderneemt papa dingen. We merken zelf niks. De oudste is erg trots en de jongste gaat de baby soms aaien en gaat dan weer spelen.

Dit is echt mijn grootste angst😭

Iemand zei tegen me dat je je eens in moet denken dat je man op een dag thuis komt met een andere vrouw en tegen je zegt dat deze vrouw voortaan voor altijd bij jullie blijft en dat hij net zo veel van haar gaat houden en haar net zo gaat behandelen als jou en dat jij dat niet alleen goed moet vinden, maar dat je er eigenlijk ook op af wordt gerekend als jij haar niet met evenveel liefde benadert én het je ook kwalijk wordt genomen als je er moeilijk over doet. En dat zette voor mij álles in perspectief. Je hebt zojuist álles wat voor hem stabiel en juist was compleet overhoop gegooid en dat is heel veel om aan te wennen. Zeker als het pas sinds afgelopen woensdag is. Geef hem wat liefde en tijd.

Er staat hele fijne tips in dit boek. Over het begrijpen van de situatie voor je dreumes/ peuter, hoe te benaderen, wat te proberen kwa aandacht verdelen en het vooral niet iets negatiefs maken. https://howtotalk.com/?gad_source=1&gbraid=0AAAAABKCEoUUoy-dBTEUwaKsfedufsOq1&gclid=Cj0KCQiAire5BhCNARIsAM53K1hC3Pe5xVPiziqgV2U2mixhwK3A5abdjZWFXidxxCFMZsLLx-e4rksaAkKOEALw_wcB

Vaak zit er onder gedrag een behoefte. Een behoefte aan aandacht en gezien worden is denk ik passend bij de komst van een zusje. Probeer zo veel mogelijk in de behoefte te voldoen wanneer je daar de mogelijkheid voor hebt en probeer denk ik niet te veel te focussen op het gedrag. Gun het de tijd het is een grote verandering. Wat betreft wanneer je man weer gaat werken is ook weer een nieuwe situatie! En dat mag je ook spannend vinden vind ik en dat is gewoon opnieuw uitzoeken hoe en wat maar probeer het echt de tijd te geven en te onderzoeken wat de vraag van je zoontje onder zijn gedrag is.

Ik vraag me af in hoeverre een dreumes hier daadwerkelijk weet van heeft? Vanaf peuter leeftijd kan ik het nog wel begrijpen.. maar een dreumes? Lastig in te schatten…. Vooral als naast bepaald gedrag ook goede momenten zijn waarop er niets aan de hand lijkt

Ik snap je punt, moet zeggen dat ik het wel een hele heftige vergelijking vind😂. Wat hier boven al gezegd werd, in hoe verre snapt een “baby” van 16 maanden dit? Oprecht benieuwd naar namelijk! Ik moet zeggen dat ik laats een filmpje had gezien over zo’n soort situatie en die vrouw gaf aan, dat er vaak tegen de oudere kindje gezegd word “even wachten kindje 2 heeft me nu even nodig ik kom zo bij jou” dat als dit constant gebeurt ze zich achtergesteld voelen. Zij gaf aan; zeg dit ook eens tegen de baby (wanneer deze bijv prima rustig in de bos ligt er er niks aan de hand is) “even wachten hoor, kindje 1 heeft even mijn aandacht nodig, ik kom zo weer bij jou” zodat de eerste zich minder achtergesteld voelt.. ik vond dat toen mega overdreven, maar kan me er nu ergens wel in vinden…

Bos moet box zijn. Anders wel een heel aparte situatie 🤣🤣

Hier is de baby nog niet geboren, maar grote zus (3) gedraagt zich de laatste dagen erg aanhankelijk. Telkens huilen om niks, alleen mama willen, snachts heel slecht slapen. Overdag vraagt ze wel vaak of de baby nou eindelijk nog komt.. hoop dat het een voorteken is op een aankomende bevalling 😆🤞

Dit zet ik bij mijn peuter ook in. Ze is dan wel wat ouder maar ik probeer inderdaad ook aan te geven wanneer het haar tijd is. Ze is super zorgzaam en lief voor haar broertje maar zegt ook; mama hij huilt. En dan zeg ik: ja maar wij zijn nu even een spelletje aan het doen. Dus mama blijft bij jou. Papa gaat nu wel even (bijvoorbeeld). Ze zou zichzelf dan dus eigenlijk wegcijferen in deze!

Wij verwachten deze maand onze derde zoon. Het zijn jongens met veel energie en die worden echt vervelend van binnen zitten, dus nadat mijn tweede werd geboren zijn we heel vaak naar een binnen en/of buiten speeltuin geweest. Kon ik rustig koffie drinken en de baby verzorgen en mijn oudste kon zijn energie kwijt. Mijn kinderen worden ook vervelend van naar een scherm kijken, wij hebben alleen een TV en ook dat is beperkt. Verder denk ik ook wel dat het normaal gedrag is, hij zal nog even moeten wennen en jullie moeten natuurlijk allemaal jullie draai nog vinden :) Je doet het goed mamma ☺️

Ik snap dat je het afvraagt! Kindje 1 is bij ons 3 jaar oud en heeft nog steeds een actieve diagnose ptss van zijn behoorlijk intense geboorte en zijn hiervoor nog steeds bezig met traumatherapie. Of kindjes dingen wel of niet opslaan/meekrijgen is bij ons niet meer in Frage, zeker als het om de belangrijkste levensbehoeften gaat . Verder zijn we hele nuchtere mensen 😄

Herkenbaar. Was bij mij ook. Gaat vanzelf over. Wel heel vervelend natuurlijk

Bedankt voor jullie reacties! 'Fijn' dat het herkenbaar is! Ik zal een aantal tips uitproberen, maar snap idd ook dat het gewoon tijd zal kosten om te wennen.

Met 21 maanden zit je zoon ook redelijk dichtbij de eerste separatie fase, in de volksmond bekend als peuter puberteit of “ik ben twee en ik zeg nee”. Het is niet heel uitzonderlijk dat die kleintjes vlak daarvoor juist wat meer naar je toe trekken. En zeker met gezinsuitbreiding kan ik me voorstellen dat het een het ander versterkt. Maar hey; als de peuter puberteit er aan komt klinkt het misschien raar, maar eigenlijk mag ik je dan feliciteren! Dan heb je qua gezonde hechting al een hele mijlpijl voor je zoon bereikt!