8 Reacties
één maand geleden
Lieve schat, het is ontzettend zwaar, maar je zal inderdaad zelf echt hulp moeten vragen. Ik ben zelf alleenstaande moeder van een peuter van 3 en 35 weken zwanger. Ik heb pas hulp gevraagd en echt gekregen toen ik zoveel buikpijn en bekkenpijn had dat mij VK mij adviseerde om per direct te stoppen met werken en hulp te vragen. 9/10 keer ben ik alleen, maar als iemand al zo lief is om mijn zoontje mee naar buiten te nemen of boodschappen te doen ben ik al blij. Vraag hulp, echt!
25 dagen geleden
Ga echt om hulp vràgen! Mensen kunnen niet ruiken dat je hulp nodig hebt, ook niet als je aangeeft dat je het zwaar hebt. Spreek uit wat je nodig hebt en dikke kans dat je omgeving er echt niet onwelwillend tegenover staat.
Ook zeker van je man kan je vragen of hij wat kan regelen met z’n werk (paar uurtjes ouderschapsverlof van de eerste of zorgverlof per dag opnemen?)/ er meer voor je kan zijn. Dit is ook zíjn gedeelde verantwoordelijkheid!
25 dagen geleden
Hey hoe gaat het nu met je?
Ik heb hier een dreumes van bijna 1,5 en voel ook dat het een stuk zwaarder wordt. Ze is ook enorm zeurderig door doorkomende tanden en heeft daarom veel aandacht nodig. Ik zag het opeens echt niet zitten weer een dag alleen met haar te zijn omdat ik er echt aan onderdoor zou gaan.
Ik heb mijn moeder gebeld en gevraagd of ze mocht komen logeren aansluitend aan de oppasdag. Dat was geen enkel probleem, ze hoorde aan me dat ik het moeilijk had en wilde me heel graag helpen. Die logeernacht heb ik ook eindelijk weer eens wat dieper/beter geslapen!
Lang verhaal kort: inderdaad, je moet het wel zelf vragen maar in mijn ervaring willen mensen je echt graag helpen, en zeker je (schoon)moeder!
10 dagen geleden
Heel herkenbaar, iedereen zegt laat maar weten als je hulp nodig hebt maar als puntje bij paaltje komt heeft niemand tijd opeens.. Alleen domme verhalen zoals 'ik deed nog boodschappen op de fiets op de dag van mijn bevalling' of 'ik deed alles zelf' waardeloos gewoon.