Hallo allemaal,
Ik sta dus de hele dag te piekeren. Ik heb dus een burn-out en in die periode ben ik zwanger geraakt. Het was altijd welkom en had niet verwacht dat een klein wondertje in die periode zou komen om mama te helpen in haar periodes van herstel.
Ik ervaarde het allemaal al pittig , want je bent uitgeput, piekert , fysieke klachten en helemaal opgebrand dus. Daarnaast kwam er een HG periode aan en nu nog maar met minder mate door medicatie, wat eindelijk aanslaat! Dus het heeft me allemaal fysiek en mentaal leeggezogen. Laten we niet beginnen over trauma verwerking van me vorige bevalling met de psycholoog waar ik pas achtergekomen ben. Nu begin ik dus beetje voor beetje zorg van me dochter op te pakken, professionele hulp zoals fysio en psycholoog op te pakken. Stap voor stap gewijs , maar alles is nog teveel en ben helemaal leeggezogen.
Dus heb dit aangekaart bij de praktijkondersteuner van de bedrijfsarts en dacht echt dat ik me gehoord voelde. Nu lees ik zojuist bij het rapport wat naar de leidinggevende gaat, dat ik 2/3 weken fysiek weer koffie kan drinken en daarna werk weer uurtjes kan oppakken.
Wat dus helemaal niet zo tegen mij gezegd is tijdens het gesprek. Het idee dat ik dit moet oppakken , de zorg thuis , professionele hulp, etc terwijl me lichaam elk moment op storten valt en het echt niet gaat. Geeft me zoveel stress….