Ik voel me zo lelijk en vind het niet leuk meer

Heei, wat naar dat je je zo voelt. Hoe ver ben je nu? Misschien kan je alvast naar een diëtiste zodat je aan je eetpatroon kan werken. En misschien toch wat beweging door elke dag al is het 20 minuten even te wandelen. Daarnaast blijf jezelf goed verzorgen makeupje je haren etc dat helpt ook om je mooi te voelen. Na de bevalling kan je weer 100% focussen om naar een gezond gewicht toe te werken. T komt vast goed!

Ik snap je onzekerheid, ik vind mezelf ook mega onaantrekkelijk tijdens de zwangerschap, tijdens mijn eerste zwangerschap kwam ik 30 kilo aan, en die 30 kilo was er ook snel weer af ik ging van 60 kilo naar 90, en dat is even schrikken als je altijd een spriet bent geweest, maar na 6 maanden was ik weer back in shape! (Wel met sporten en op eten letten maar dit is alleen maar fijn voor je mentale gesteldheid) inmiddels zwanger van tweede en zelfde verhaal. Houd in je achterhoofd dat het ECHT goed komt…. en ik zeg altijd…. De beste motivatie voor een gezond leven, zijn je kids.. dus zie het als een nieuwe start straks, lekker op je eten letten, sporten en bezig zijn met gezonde leefstijl! Ik vind mezelf nu ook een slons, maar ik weet dat ik binnen no time weer ben zoals ik was, met een gezond leven, en twee mooie kindjes rijker. Houd die gedachten vast, dan komt het echt goed. Nog even volhouden!

Wat heftig voor je dat je hier doorheen gaat. Nog even doorzetten tot de bevalling, ook al voelt het nu te ver nog! Ik moest denken aan dit Instagram account van Lotte, misschien heb je er wat aan. Ik vind haar heel inspirerend als vrouw met grotere maat. Niet alleen haar style (en style-advies) maar ook hoe ze in het leven staat: https://www.instagram.com/lovaeij?igsh=MWMwNW5tZ2p3MGZsZg==. Heel veel sterkte in deze tijd!

Sorry, maar dit vind ik echt een vreselijk slecht advies. Laten we alsjeblieft niet normaliseren dat zwaar zijn goed is… TS heeft duidelijk problemen met hoe zij er uit ziet, dus dan is de enige oplossing: extra hard werken naar een goede leefstijl

Helaas lukt dat dus niet.. door m’n lage bloeddruk (onderdruk tussen de 40 en 50) kan ik niet te lang wandelen want ik ga gewoon onderuit. Dat helpt dus ook niet met hoe ik me voel.. En die diëtiste heb ik niet nodig. Als ik wil is het er straks vrij snel weer af.. maar in de tussentijd kan ik niks doen wat geen risico voor m’n dochter is. Het voelt alsof ik vast zit in een ongezond lijf, en hoewel ik weet hoe ik weer fit kan worden, het kan nu niet en ik kijk er zo tegenop om dit nog maanden “vol” te moeten houden.

“Body positivity” is niet voor mij weggelegd. Ik wil gewoon zsm weer gezond en fit zijn en dit lichaam achter me laten.

Ik gaf eigenlijk helemaal geen advies, alleen een account met inspiratie voor style! Kan me voorstellen dat afvallen of levenstyle aanpassen tijd kost, dus dan is het toch ook fijn om nog steeds te weten hoe je op dit moment daar mee om kan gaan wat betreft kleding bijv?

Meis, ik hoor je. Heel herkenbaar. Voor mijn zwangerschap was ik ook een periode heel slank, waar ik ook echt m'n best voor had gedaan. Nu is het eraan gevlogen. Vooral de cellulite vind ik ver-schrik-ke-lijk. Ik schaam mij hier ook dood voor, ookal weet ik dat je er niets aan kunt doen. Ik voel me net als jij super onaantrekkelijk. En kan ook niet wachten tot mijn lijf weer "van mij" is. Heel goed om je gevoelens van je af te schrijven, want ik denk dat je dat vooral nodig hebt ipv goed bedoelde adviezen. Een luisterend oor zeg maar. Wel probeer ik mezelf niet te straffen met lelijke woorden en m'n focus te verleggen, hoe lastig dat ook is. Momenteel ben ik opgenomen in het ziekenhuis met te vroeg gebroken vliezen. Voel me nu helemaal "vast" zitten. Maar hey, het is allemaal tijdelijk. Je kunt niets anders doen. Sterkte!

Hey! Hier ook 1.84 en 113 kilo inmiddels, dus we zijn ongeveer hetzelfde🙈 Was een jaar voor ik zwanger werd EINDELIJK weer op een gezond gewicht en toen ging ik de fertiliteits-molen in.. flink aangekomen en nu dus op dit gewicht... Voor de lengte draag ik vrij vaak een jurk, heb nu nog steeds jurken van voor de zwangerschap die ik aankan, dus dat was fijn. Heb nu 2 lange zwangerschapsbroeken, beetje hoogwater, maar t valt wel mee (van de Prenatal XXL). Ik heb t nu juist een beetje los kunnen laten. Ik kan nu beter niet afvallen en zwangerschap komt met een hoop gebreken. Ik heb een fantasie beeld van na de zwangerschap dat ik er slanker uitkom dan dat ik erin ging.. hoop dat borstvoeding hierin gaat helpen en sowieso al plannen om weer serieus te gaan sporten (zowel volleybal als tennis weer oppakken). Ik vreet ook veel uit verveling en eenzaamheid.. ik gok straks een stuk minder last van verveling te hebben, dus heb redelijk goede hoop... en zo niet, dan niet... Ik weet dat het met gewoonteverandering ook komt en we krijgen straks een reeks nieuwe gewoonten met de baby...

Ook ik herken je verhaal. Ik liet het de afgelopen twee jaar ook een beetje oplopen. Heb mezelf uiteindelijk ook veel zwaarder laten worden dan hoe ik de zwangerschap wou beginnen. Dus elke keer als ik op de weegschaal sta is elke kilo erbij al zwaarder dan ik ooit was 😅 Ik probeer gewoon met mate te snacken op het moment, zodat ik iig geen ongezonde kilo's aankom. Qua beweging is het sowieso lastig eens je het einde nadert en snel buiten adem bent.. ik ga binnenkort wel af en toe zwemmen om toch een beetje in beweging te blijven. Zwemmen is iig minder vermoeiend dan lopen, dus die tip wil ik je nog meegeven als je daarvoor open staat 😁

Ik snap je gevoel heel goed. En zo te horen weet je heel goed hoe je lichaam normaal gesproken werkt en hoe je het zometeen gaat aanpakken om je eigen weer beter te voelen. Ik vergelijk de laatste weken van een zwangerschap altijd met een marathon lopen met een sumoworstelaarspak aan. Ben ik niet buiten adem of waggel ik niet dan voel ik me wel super onvrouwelijk en ongemakkelijk zwaar. En dat 24/7 is pittig. Maar… dit is mijn derde zwangerschap en eerlijk gezegd heb ik bij mijn andere twee zwangerschappen allemaal postpartum workout / body filmpjes bekeken om mezelf in te prenten dat ik zometeen weer “mijn lichaam “ terug zal krijgen. But that’s a lie! En daar ben ik erg de fout in gegaan. Ik verwachte binnen 3 maanden weer happy te zijn met mijn lichaam . Dus precies 6 weken na de bevalling ben ik gaan sporten (ik hou daar niet eens van, nooit eerder in een sportschool geweest) maar puur om die kutgevoel van die weken daarvoor proberen te compenseren. En een aha momentje dat ik ff weg was van huis. Bewegen na je zwangerschap is met maten ook goed maar er zijn ook andere manieren om je zometeen weer jezelf te voelen. Door de kapper, pedicure, massage of make-up te laten doen. Dit zijn de laatste weken en ook tijdelijk. Ik heb bij me vorige zwangerschappen voornamelijk spijt dat ik zo veel en lang met mijn lichaam bezig was. Uiteindelijk heeft een lichaam 9 maanden tot een jaar nodig om te ontzwangeren. Sidenote: mijn man eet lekker met mij mee. Na een jaartje ik bij mij bijna alles weer er af gegaan maar bij meneertje niet… en dit is kind nummer 3 kun je voorstellen hoe groot de transformatie is van meneertje ‘voor en na’ kinderen krijgen is. Mede door dat ik dat zie en hij zonder enige pardon een broodje naar binnen vmikt rond 23:00 uur probeer ik liever voor mezelf te zijn. HALLO er komt zometeen een heel nieuw persoon uit ons! Ik ben trots op elke vrouw en vrouwenlichaam. Hou vol!

Ik herken je gevoel volledig. Ondanks dat ik het geluk heb dat het erg meevalt met de kilo's, moet ik zeggen dat ik mijn oude lichaam ook mis. Ik vind mijn lichaam niet mooi op dit moment, maar vind het wel mooi wat mijn lichaam kan: een mensje dragen. Los van het prachtige gegeven dat ik moeder mag worden: ik snap dus ook echt niet wat sommige vrouwen leuk vinden aan zwanger zijn. Hou vol, gun jezelf zeker een jaar om te herstellen na de bevalling en weer stappen in de goede richting te zetten naar een lijf waarin je je fijn voelt ❤️

Ik vond zwanger zijn bij mijn vorige zwangerschappen ook echt niet fijn. Ik ben heel slank, ik kwam amper kilo’s aan, maar ik heb eczeem, hier slikte ik ook medicatie voor maar in de zwangerschappen moest ik hiermee stoppen, waardoor ik van top tot teen onder het eczeem zat inclusief mijn gezicht en mijn haar. Mijn haar viel ook uit, ik was aan de zijkant van mijn haar gewoon bijna kaal geworden. Gelukkig krijg je er iets heel moois voor terug, dat is dan ook de reden waarom wij voor de derde zijn gegaan. Dit keer heb ik gelukkig nergens last van.

Probeer wat positiever te denken, zolang over gedaan om zwanger te worden. Over een paar weken heb je je kleine kindje in je handen. Verzorg je zelf gewoon goed, eet gezond, drink veel water. Je haren leuk doen, make up-je. Zo over jezelf praten heeft geen zin. Je kunt ook fit worden zonder flink te diëten, ook in je zwangerschap. Misschien dat de kilo’s er niet afvliegen maar je gaat je zeker beter in je vel voel erdoor. Even door de zure appel heen!

Herkenbaar. Ik voel me ook niet mooi en alles maakt me nog voller dan ik ben. Ik kijk niet meer in de spiegel, heb ook moeite met dar ik geen controle meer heb over m'n lichaam. Het enige wat ik dan bedenk is, dat dit weer voorbij gaat.

Wat vervelend dat je je zo voelt! En herkenbaar ook, ik ben ook 1.80 en voel me ook vaak een reus, hier had ik vooral last van toen ik jonger was en al m’n vriendinnen rond de 1.60 en tenger waren. Ik wil helemaal niet je gevoel bagatelliseren, maar toch even laten overwegen: misschien zit het ook een beetje in je hoofd dat je er zo slecht uitziet. Toegegeven, ik heb nooit overgewicht gehad, maar die grote maten die mede door je lengte komen, die je toch associeert met ‘dik’, geven je gewoon een deuk in je zelfvertrouwen. Ik draag nu XL/XXL en krijg zelf een heleboel complimenten over hoe slank ik ben gebleven en alles in mn buik draag. Dan denk ik, je moest eens weten wat er op mn labeltjes staat. Wederom, ik ben misschien slanker, maar kleding voor zwangere vrouwen lijkt gewoon niet te worden gemaakt voor lange vrouwen. Ik hoop dat je je toch over je gevoel heen kan zetten, een paar mooie foto’s maakt, zodat je later terug kan kijken op die mooie zwangere buik die je nu vast hebt!!

Bij mij hielp een zwangerschapsmassage de vorige keer om extra vocht dat ik vasthield kwijt te raken

🤎

Ohww wat enorm vervelend dat je je zo voelt! Ik snap heel goed dat je hiervan baalt. Ik herken je verhaal deels want ik ben ook lang (ruim 1,80), juist heel slank en daar heb ik mn hele leven al moeite mee (veel gepest). Nu is het zo dat ik nog steeds mager ben maar wel een giga buik heb. Ik voel me daardoor een soort ballon op stokjes. En zwangerschapskleding lijkt inderdaad echt niet gemaakt voor lange vrouwen, alsof iedere zwangere dame opeens 5 cm gekrompen is ofzo.... Ik heb wel een hele fijne broek van Stieglitz. Super duur maar onwijs lang, zelfs voor mij kwam ie ruim op de grond. Hang in there! We zijn er bijna .

Ellende, dan zit je gewoon niet lekker in je vel daardoor. Ik snap helemaal dat je je lijf weer voor jezelf wil hebben en dat het allemaal maar ellenlang duurt. Mijn vriendin wilde ook daardoor niet op de foto toen ze zwanger was. Maar ik zou er toch enkele maken, over 10 jaar is dat wel leuk en kijk je er anders naar dan nu of je kinderen. Hopelijk kan je je snel ergens anders op focussen en maar gewoon aandoen waar je je het beste nog in voelt dan maar fysiek gezien. Sterkte!