Ik wordt moe van mijn schoonmoeder

Heb je dit ook met je partner besproken? Tis zijn moeder, dus in principe ook zijn pakkie-an. Bij ons doen we dat iig wel zo... ik 'bescherm' mijn vriend zo veel mogelijk tegen mijn ouders en hij mij van de zijne (nou vooral van z'n moeder😅). Misschien kan hij dan duidelijk maken dat zij jou wat meer ruimte moet geven...

Ik ben getrouwd met een Australiër en woon ook ik Australia maar 5 uur vliegen van mijn schoon ouders vandaan. Ik herken uit je bericht dat je je schoonmoeder nauwelijks kent en niet echt een behoefte voelt voor een relatie maar eerlijk gezegd vind ik ook wel dat je een beetje overdrijft. Ik begrijp niet zo goed waarom ze niets zouden mogen kopen.... Mijn schoonmoeder heeft ook een kleiner budget dan ons en zeker niet dezelfde smaak, maar winkelen en iets kunnen kopen maakt veel mensen gelukkig. Voor de eerste kerst kocht ze een "afschuwelijk" pakje voor mijn zoon. Dat heeft hij even snel aangehad voor een foto en daarna weg gedaan. Schoonmoeder blij en voor mij een kleine moeite. Over het willen oppassen zou ik mij niet zo druk maken, wanneer jullie naar Amerika op vakantie gaan zijn jullie waarschijnlijk zo druk dat er geen tijd is om op te passen. Teminste dat is mijn ervaring, mijn schoonmoeder heeft ook nog nooit op onze kinderen gepaste. Voor mij voelt dat niet fijn maar we hebben nooit verteld dat het niet mag meer dat het gewoon niet nodig is voor haar om op te passen. Mijn advies zou zijn om wat vaker met je man samen te videobellen. Misschien kunnen jullie een vast dag afspreken dat jullie even bellen. Verder heb ik bij mijn beide kinderen hun eerste levensjaar iedere week 1 foto gestuurd. Dit deed ik op een vaste dag/moment in de week. Een vast moment van contact en verder hoor ik nooit iets van iemand. Werkt heel goed voor mij :)

Ik zou zeker aangeven aan je schoonmoeder dat je je overspoeld voelt door de vele berichten en dat je meer tijd nodig hebt om nog aan elkaar te wennen liefst op een rustiger tempo.

Misschien kun je het aangeven aan je vriend dat hij het er over kan hebben met haar? Zelf facetime ik samen met mn vriend iedere week met zn moeder (die ook in Amerika woont). Gewoon om een beetje een band op te bouwen. Ze laat dan vooral veel foto’s zien van hoe mn vriend was toen die jong was. Leuk voor beide. Zij kan veel erover vertellen en je hoeft zelf vrij weinig te zeggen. Maar je hebt dan toch iedere keer weer even contact. Misschien een idee? Ik denk dat je schoonmoeder ook gewoon probeert om een band met je op te bouwen. Reageer gewoon op een paar van haar berichten wanneer jij er de tijd/zin voor heb. Of stuur tussendoor foto’s naar haar of iets. Heb je toch even wat laten weten.

Wat is vaak heb gezien is dat schoonmoeders gewoon graag een band willen opbouwen met hun schoondochters. Schoonmoeders zijn anders dan je eigen moeder en voor schoondochter komt dat vaak wel too much over. Dochter houden de boot af en schoonmoeder probeert nog meer. Misschien helpt het om het eens andersom te doen en juist eens toenadering te zoeken. Bij mijn schoonouders een goede, ze wilden heel graag een band opbouwen, maar hoefden toen niet zo hard meer te proberen. Ik vind ze nu echt leuke schoonouders. Ook is er echt wel cultuurverschil tussen nl en vs. Wat ook nodige hobbels kan geven, maar eenmaal daar overheen, juist de mooiste dingen kan opleveren! Daarnaast is het extra lastig om met zo een afstand een band op te bouwen en kan ik begrijpen dat ze lange berichten gast sturen.

Ik lees in je bericht dat je schoonmoeder beginnende dementie heeft. Zelf ruim 10 jaar gewerkt in de ouderenzorg. Vergis je niet in wat voor effect dit heeft op haar karakter en gedrag. Ook bij 'beginnende dementie'. Tegen de tijd dat dit wordt gediagnosticeerd is de patiënt vaak al jaren ziek. Ongeremd gedrag, verminderd inlevingsvermogen, dingen eindeloos herhalen, verminderde realiteitszin... typisch voor mensen met dementie. Dit wordt alleen maar erger. Misschien helpt het om je te realiseren dat je schoonmoeder ziek is. Ongeneeslijk ziek. Met een grillig verloop. Het kan langzaam maar gestaag achteruit gaan, of juist erg snel. Het is onvermijdelijk dat ze stukje voor stukje haar eigen persoonlijkheid verliest en steeds meer hulp nodig gaat hebben tot het uiteindelijke doodgaan. Ik zou juist nu ze nog zo 'helder' is het contact aangaan en koesteren. Lees je in over omgaan met dementie en maak samen met je partner een plan van aanpak.

Dit denk ik exact als ik dit lees. Ben zelf ook medisch onderlegd. Dit verklaard een hoop.