Inleiden

Bij mijn vorige zwangerschap met 40 weken aangegeven dat ik het echt niet meer trok, zat ook op het randje van een depressie. Ben toen eerst gestript en had een afspraak staan met 41 weken om ingeleid te worden. Mijn bevalling begon zelf één dag voor de afspraak, denk ook omdat ik de spanning eindelijk een beetje los kon laten wetende dat ze echt bijna geboren zou worden.

Ik heb t idee dat ze het niet heel snel doen om die reden. Wat is voor jou de onderliggende oorzaak ?

Wat fijn!! Ik ben wel ingeleid en ergens fijn omdat je zonder weeën naar het ziekenhuis kan maar ook heftiger dan natuurlijke bevalling gezien de weeënopwekkers. Ik hoop dat de tweede zijn eigen tijd mag kiezen 🤞

Dat idee heb ik helaas ook. Ik heb last van ernstige zwangerschapsjeuk. Een oorzaak is er niet en een middel wat écht helpt lijkt er ook niet te zijn. Van alles al geprobeerd. Mentaal begint het lood en loodzwaar te worden en ik ben op. 31 weken nu… het idee dat ik tot de 40 weken door moet trek ik niet maar ik krijg het idee dat mama niet zo belangrijk is

Mijn vorige zwangerschap zou ik ingeleid worden op donderdag ochtend, met 39,5. Ook wegens mentale problemen. Had al 5 nachten NIET geslapen en werd echt gék. Echt melde meneer zichzelf de nacht voor de inleiding. Dus uiteindelijk is dit niet meer doorgegaan. Maar ze doen dit dus zeker

Hmm ik snap je. Dat is écht heel erg vervelend. En echte goeie anti histamine medicijnen? Zoals bijv promethazine? En afspreken dat ze je echt niet verder dan 40 laten gaan?

Ze doen het dus zeker wel, je wordt dan ingeleid onder de medische reden “surmenage”. Kan je wel googelen. Ze wegen alles tegen elkaar af. Bij mij was het niet slapen en het mentaal daardoor gek worden, erg genoeg om dus wel te gaan inleiden. Ik heb hier overigens wel erg op moeten aandringen, maar uiteindelijk was iedereen mee.

Ze zeiden ook, de baby is belangrijk, maar mama is net zo belangrijk, als de baby er is, begint het echte werken pas namelijk. Dus een uitgeputte mama, is voor niemand fijn.

Al geprobeerd 🥲. Het probleem is nu dat ze het überhaupt niet over een inleiding willen hebben omdat ik nog maar 31 weken ben. Doordat ik mentaal zo uitgeput ben had ik het vermogen niet om voor mezelf op te komen. Mijn partner gaat vanaf nu mee naar alle afspraken om dan maar mijn stem te zijn. Hopelijk word er dan geluisterd

Oké dat is al een fijne gedachte, dat ze het wel doen. Het liefst zou ik met 38 weken al ingeleid worden maar die hoop laat ik maar varen denk ik😭

Ik zat al zo diep dat het me niks meer uitmaakte hoe de baby eruit zou komen en met welk proces 😅 Had vooral last van angsten omdat ik als 12-jarige heb meegemaakt hoe m'n moeder een baby is verloren met 40 weken. Deze zwangerschap heb ik er gelukkig een stuk minder last van maar zou het heel fijn vinden als hij toch niet over de 40 weken gaat 😅 (puur mentaal, ik weet dat het kindje komt als hij er klaar voor is)

Ja dat vind ik dus zo apart dat ze bij een “misschien grote baby” gelijk roepen ; je mag inleiden vanaf 38 wk, maar een mentaal opgebrande mama niet