Hoi iedereen,
Oké ik moet even frustratie van mij afschrijven. Waarom luisteren mensen niet als nee, nee is.
Een goede vriendin van mij wilt een babyshower organiseren. Ik heb duidelijk aan het begin van m’n zwangerschap gezegd dat ik dit absoluut niet wou/wil. Dit weet mijn partner, mijn familie en schoonfamilie. Nu kreeg mn partner toch een bericht van haar dat ze het toch wilt organiseren. M’n partner heeft hier gelijk een stokje voor gestoken. En ik ben het hem daar ook super dankbaar voor dat hij er een stokje voor heeft gestoken.
Ik snap het het is lief bedoeld maar ik hoef al die poespas niet. En nee is nee toch?
Daarnaast kreeg ik gister m’n uitslag van m’n suikertest nu werk ik in de zorg en ik wil de test opnieuw doen want hij klopt niet voor mijn gevoel.
Mijn nuchtere waarde met de test was 9.6mmol (te hoog) en na de test was die 4.8(normaal)
Nu heb ik dus een bloedsuiker apparaat in huis want ja je weet maar nooit. En die komt nu van pas. Ik heb vanochtend mijn suiker gemeten was 4.3 normaal dus. De dag voordat ik die suikertest deed, heb ik laat gegeten daarnaast heb ik echt slecht geslapen. Dit heb ik aangegeven bij mijn gynaecoloog. En toch word ik gelijk doorverwezen naar de internist en diabetes verpleegkundige. Terwijl ik zelf toch mijn eigen lichaam beter ken dan dat zij dat kennen? Mijn gevoel zegt dat het helemaal niet nodig is. Ik hou dus nu mijn bloedsuiker 4 dagen bij en als ik m’n afspraak heb bij de internist en diabetes verpleegkundige druk ik het gewoon onder hun neus. En ga ik weer aangeven dat ik die test wel opnieuw wilt doen. En ja ik heb overgewicht. Maar het begint echt te voelen als lichaamsdiscriminatie.
Sorry voor mijn frustratie. Ik moest het even van mij afschrijven.