Knallende ruzie

Ik heb vandaag echt de aller aller ergste ruzie met mijn man gehad. Ik ben er op het moment echt helemaal klaar mee. Ik ben sinds deze week op de hoogte van het feit dat ik zwangerschapsdiabetes heb. Ik voel me al enige tijd niet lekker en nu vallen de puzzelstukjes op z’n plek. Ik vind het enorm vervelend uiteraard en ben er ook best wel verdrietig van. Gisteravond ging hij met wat vrienden wat drinken. Niks geks, gewoon even wat drinken. Ik heb hem gevraagd om niet te veel te drinken. Door complicaties in deze zwangerschap ben ik best bang dat ik eerder beval en nu helemaal ivm de diabetes. Ik was enorm moe en appte dat ik naar bed zou gaan. Mijn puberzoon was ook weg, en heb mijn man gevraagd contact met hem te houden en te zorgen dat hij met hem zou afspreken Hoelaat thuis etc. Mijn man zou niet naar de stad gaan. Ik ben naar bed gegaan en schrok om kwart voor 3 wakker. Ik had niks of niemand gehoord. Ik schrok me dood. Ik loop naar beneden, zie ik dat mijn man net thuis is en dronken op de bank zit. Mijn zoon nergens te bekennen. Hij kwam eraan zei mijn man. Kwart voor 3!!! Ik ben zo boos. Hij houdt zichzelf niet aan onze afspraak, en hij laat mijn zoon gewoon gaan. Mijn zoon is 17 en dacht dit is mooi zo, geen tijd. Terwijl mijn man gewoon voor zijn eigen hachje heeft gekozen en naar de stad is gegaan tot sluit. Ik ben zo zo zo boos. Terecht? Of stel ik me aan?