Kraamtranen

Dat herken ik, ik heb ze ook met momenten de ene moment kan lachen van geluk en andere moment vindt ik het allemaal te veel. Jij kant dit !

Whaha, die heb ik nog steeds en de kleine is bijna 3 weken. Ik denk nog steeds van 3 weken geleden was ik nog zwanger, 2 weken geleden was de kraamhulp er nog enz enz. En in de kraamweek, maar vooral de 1e dagen dat ze weg was... echt soms tot brullen toe. Het is ook onze laatste (zeiden we bij nr 3 ook, maar nu waarschijnlijk echt). Dus ja, alles voor de laatste keer. Nooit meer zwanger, nooit meer bevallen, nooit meer de 1e ontmoeting enz enz.

Baby is nu 2 weken en ik heb flink wat kraammanden gehad. Voor mn gevoel was het erger wanneer ik vermoeider was of onzeker. En niet alleen negatief! Ook gehad dat ik naar mijn kleine meisje keek en moest huilen van geluk

Vandaag ook voor de laatste dag kraamhulp gehad en hier ook volop kraamtranen! Waarschijnlijk ook onze laatste dus inderdaad ook: nooit meer zwanger, nooit meer die eerste ontmoeting, etc. En ook tranen van geluk!

Mijn kleine meid is inmiddels 11 dagen oud en ik had gisteren avond en vandaag voor het eerst kraamtranen. Van zowel geluk als verdriet. Tijdens de zwangerschap trouwens geen enkele traan of heftige emoties en nu duurde het ook wel even voordat er emoties los kwamen.

Oh vreselijk hier ook echt last van de kraamtranen. Huilen omdat de kraamhulp weg ging. Huilen omdat mijn man niet goed luisterde. Huilen omdat ik mijn zoontje van 2,5 misschien wel tekort doe. Huilen omdat mijn zoontje zo enorm lief is voor zijn kleine zusje. Huilen van geluk als we met z'n 4tjes lekker samen op de bank zitten 's avonds. Huilen omdat de boter op is. Noem het maar op en er zijn tranen. In de zwangerschap geen last van gehad, misschien dat ik ze daarom nu extra veel krijg🙈 Ik laat de tranen maar vloeien, hopelijk zijn ze dan snel weer weg. Stomme rot hormonen.

Ach ik had ze ook enorm in de ochtend op een enorme roze wolk was ik supergelukkig en eind van de middag was die helemaal grijs. Zag ik het niet zitten zag ik op tegen het voeden. Gelukkig was het na een aantal dagen wel over bij mij. Maar al houd het te lang aan bel gerust je verloskundige op. Die zijn er ook om je te kunnen uiten! Het hielp bij mij ook enorm. Nu ben ik aan het bikkelen in de darmkrampjes fase.

Ik heb keiiiiihard gehuild in de dagen na de bevalling. Vooral om wat ik had gevoeld tijdens de weeën en persfase. Ik kijk heel positief terug op de bevalling, maar was niet voorbereid op hoe eenzaam ik me zou voelen omdat ik alleen de verwerking van de bevalling en het herstel daarna kon doorvoelen, terwijl de geboorte voor iedereen om ons heen alleen maar 100% leuk was. Echt met lange halen en diepe snikken gehuild hierom.

Ik huil nog steeds flink, maar niet toen de kraamzorg weg ging haha. Meer door de hormonen en alles er omheen.

Heel herkenbaar. Veel tranen over de bevalling, echt even verwerking nodig. Ik kijk er heel gemixt op terug. Het is nog nu 10dagen later nog niet over, maar het begon ook dag 5/6 pas bij mij.

Ik ben ook nog steeds wel emotioneel. Vooral de enorme verantwoordelijkheid 24/7 en het feit dat er op zoveel manieren iets fout kan gaan, al doe je alle andere 999 dingen goed, grijpt me erg aan.

Ik merk dat het bij mij heel erg per dag wisselt. Gisteren kon ik wel huilen bij het idee dat ze er voor het laatst was en vandaag toen het eenmaal zo ver was, was ik vooral heel erg dankbaar maar niet emotioneel. Je emoties schieten alle kanten op

Goed de tijd voor nemen hoor en alles laten lopen. Bevallen is zo indrukwekkend, heel logisch dat het een plek moet krijgen 🤗.

Dit heb ik ook!! Alsof ik er een nieuwe emotie bij heb. Ik voel de bezorgdheid gewoon in mijn lijf of zo.

Oh ik herken dit ook heel erg. Die bezorgdheid vind ik zo ontzettend intens. Ik huil de hele dag. Men zegt dat het goed gaat met de baby, maar ik raak er maar niet van overtuigd en durf er niet op te vertrouwen. Het maakt me zo verdrietig. Voel me ook schuldig tegenover m’n man, dat ik zo’n wrak ben de hele dag

Ja, ik moet mezelf er af en toe gewoon aan herinneren om mijn kaken en schouders te ontspannen, want die staan de hele dag strak. Op de momenten dat ze overdag lief ligt te slapen heb ik verder weinig zorgen en kan ik puur genieten van het houden van, maar s nachts of als ik er om andere redenen aan twijfel of het 100% goed gaat, vermengt het houden van zich met die enorme zorgen en dat vind ik echt lastig.