Laatste loodjes

Ik maak me er geen zorgen om hoor

Vandaag 38+1 De afgelopen week voorweeën gehad. Lichte menstruatie krampjes in buik & rug. Gekke steekjes in liezen. En ik merk dat m’n hormonen oppeens heel erg aan schommelen zijn? De hele zwangerschap geen last van gehad, maar nu… Ik voel me rot en verdrietig. Enorm vervelend. Ik ben zo benieuwd wanneer ze komt.

Ohja heel erg herkenbaar.. en vooral die hormonen.. pff best wel heftig hoor allemaal zo 🥹

Ik merk dat ik nu ineens echt zoiets heb van ‘ooooh nog eventjes genieten van de schopjes en bewegingen in mijn buik 🥰’. Waar ik het eerst als laatste loodjes voelde voel ik het nu echt als nog eventjes genieten dat ze in mijn buik zit! Nog even genieten van mijn partner en het echt samen zijn. Dus we zijn ook lekker nog even gaan lunchen vandaag en spreken ‘s avonds ook steeds uit hoe we nog even genieten hiervan en ook enorm uitkijken naar de kleine. Heel fijn om het zo te voelen merk ik. Veel meer rust 😊!

Pff ik vind de laatste loodjes echt zwaar. Ik vind de bewegingen in mijn buik nog steeds zo bijzonder, maar ik kijk echt uit naar de bevalling. Ik ben de laatste week ook echt niet fit met verkoudheid, m'n lichaam voelt zo oncomfortabel met alle kwaaltjes en de combinatie met ons lieve peuterpubertje maakt het behoorlijk zwaar. Ik kijk uit naar tekenen dat de bevalling gaat beginnen! Ik ben nu 38+6, ik ben er klaar voor!

Oké ik kom mezelf nu voor de tweede dag achter elkaar tegen. Ik ervaar het niet als “de laatste loodjes”, ben nog behoorlijk actief maar de laatste twee dagen té. Gister geen rust gepakt, ‘s avonds gesloopt, last van m’n rug, moe, emotioneel. Na een ruk-nacht iedere 1,5-2 uur op de klok gezien te hebben gewoon weer hetzelfde als gister gedaan; teveel. De badkamer, toiletten, stof gezogen, met m’n dochter een eind gefietst, voorraad pastasaus gemaakt voor de kraamweek, geen rust gepakt en lig nu gevloerd op de bank terwijl mijn familie straks komt eten. Kan wel huilen. Dit gaan we komende dagen anders doen… 😅🥲

Heel herkenbaar dit! Mijn hormonen lijken ook ineens alle kanten op te vliegen

Ik zou haar nog wel met gemak een weekje of twee kunnen dragen, maar die ribben pijn en maagzuur/brok in mijn keel zijn de laatste dagen wel echt enorm zwaar 🫣 Ben jaloers op vrouwen wiens baby nu te weinig ruimte heeft om te schoppen 😂 denk niet dat mijne ooit gaat stilzitten.

Nou… mijne heeft niet genoeg ruimte om nog te schoppen, maar laat maar al te graag zijn kracht zien door heel erg zijn benen proberen te strekken tegen mn ribben aan 😂 En anders zich af te duwen van de rand waardoor zijn billen bijna tussen m’n longen zitten voor m’n gevoel. M’n rechterzij en ribben zijn zo beurs alsof ik een giga blauwe plek heb 😂😂

Dat duwen doet mijne ook 🥲 ook mijn rechterzij en rechterrib hier 😂 kan ook geen goede houding vinden waarin ik het voorkom of comfortabeler zit 🫠 Als ze haar billen aan één kant duwt voelt dat een beetje gek, maar niet echt pijnlijk gelukkig 🤭

Ik heb enorm last van aambeien, vooral sinds hij is ingedaald. Nu ook nog eens diarree door antibiotica.. mijn arme kontje heeft het zwaar. Ik vertelde mijn man dat het zo'n pijn doet en dat het terug duwen niet prettig is maar wel helpt. Hij keek nogal verschrikt "hoe bedoel je terug duwen??"😳 hij dacht dat aambeien heel klein waren, foto's op Google hebben hem nogal geshockeerd 😂

Hier sinds gisterochtend menstruatie achtige krampen en ook steeds kramp in mn liezen. En diarree🙄🙄 Ben benieuwd of dit nog een week gaat duren of dat de bevalling zich nu snel gaat aandienen.. Succes allemaal met de laatste loodjes!!

Ik heb het dus juist al een hele week. Behalve de diarree dan.

Jaa wat doe jij er tegen? Mijn aambeien zijn ook nog steeds niet over. Ze zijn wel klein, maar krijg ze niet weg.

Hebben jullie ook zo’n last van emoties? Moest net helemaal huilen om niet specifiek een reden. Maar werd ineens helemaal onzeker of ik het allemaal wel kan, bevallen en opvoeden. Hormonen.. rare wezen.

Ja gek hè! Ik heb soms ook echt ineens een heel verdrietig gevoel en dan moet ik gewoon huilen maar waarom? Ik zou het echt niet weten. Ben dan tegelijk ook weer bang dat ik straks een postnatale depressie ga krijgen ofzo🤣

Curanol en terug duwen, ook zo min mogelijk wrijving er tegen. Echt weg zijn ze hier nooit geweest maar wel een poos op de achtergrond. Ik hoorde dat xylomethazoline neusspray ook goed wilt helpen of billenzalf van dr Leenarts

Oh jee, hopelijk gaat het hier wat korter duren 🙈 kun je er wel van slapen?

Nou lastig wel hoor.. en val ik eindelijk in slaap ben ik uur later wakker om te plassen 🙈. En overdag niet kunnen slapen omdat ik dan niet moe genoeg ben vreemd genoeg.

Gelukkig doet het duwen met z’n billen inderdaad geen pijn, alleen wat gek zoals je zegt🤭🤭 Maar eigenlijk zo bizar eh. Als je dan even terug denkt aan de eerste plopjes en eerste tikjes.. naar de eerste echte schopjes… naar (zeg maar gerust) schoppen.. naar de bewegingen nu. En straks ontmoeten we dan de voetjes die onze ribben zo bont en blauw hebben gemaakt… 🥹 Je voelt de baby echt letterlijk groeien en veranderen. 🥹🥰 en dat is zo bijzonder.