Laatste loodjes

Pfff hoop toch echt zooo dat de baby heeeeel rap komt er vanuit gaande dat die hormonen dan rap verdwenen zijn of iedergeval 1000x minder heftig 😣🥴

Nou snap t. Ik ben donderdag 39 weken. Echt wel klaar mee eigenlijk..

Zo fijn om even te lezen dat anderen soortgelijke gevoelens hebben! Ik voel me ook zo emotioneel, moe en klaar ermee. Maar tegelijkertijd vind ik het onwijs spannend hoe de bevalling gaat zijn en zie ik er tegenop. En heb nergens meer zin in, vervolgens voel ik me weer lullig tegenover mijn partner dat ik zo'n levenloze zak aardappels ben, vooral 's avonds als hij dan thuiskomt 😅..is echt moeilijk om de dagen in te vullen en positief te blijven.

Inderdaad fijn om herkenning te lezen! Wat ik ook zo erg vind is dat ik gisteren echt merkte dat ik me het slechtste voel als ik man en kind om me heen heb.. 😢 gisteren eerst de hele ochtend depri op de bank, toen gingen zij even samen naar buiten en ik voelde me meteen eventjes beter toen ik alleen was. Toen dacht ik terug aan vorige week en had ik ook in het weekend hetzelfde down gevoel, en de doordeweekse dagen die ik alleen was, was ik vrolijker. Heb dus blijkbaar zoveel behoefte om gewoon alleen te zijn, maar vind het tegelijk zo erg dat ik dit zo voel.. Dan krijg ik weer schuldgevoel en denk ik: ik moet juist ook nog even genieten van de laatste dagen met zn 3tjes. En dan kan ik daar ook weer om huilen 🙈

Ik vind het fijn als mijn man me met rust laat, maar als ie dat te lang doet kan ik me weer eenzaam voelen en dan begin ik juist weer boos te worden op hem dat hij even lekker wat anders doet terwijl ik levenloos op bed lig ofzo 🫣 Zou veel fijner zijn als de baby nu wilde komen, heb echt het idee dat ik niks meer met mijn dag doe behalve slapen of luieren 😮‍💨

Oh wat een herkenning hier! Ook erg veel last van moodswings. Ik wil graag alleen zijn maar voel me dan inderdaad schuldig en ook erg nutteloos ofzo.. tenzij ik ga schoonmaken maarja dat hou ik maar even vol.. Ik merk dat ik me het beste voel als ik gewoon lekker op pad ga en dingen ga doen. Maar dat veroorzaakt weer harde buiken en is oncomfortabel met die dikke buik en diep ingedaalde baby. Zucht! Eerste bevalling liet lang op zich wachten dus ik reken op nog zo'n twee weken volhouden. Bij mij lagen mn hormonen ook helemaal overhoop ná de bevalling trouwens 😭

Wat lekker dat je nog op pad kan, heerlijk! Geniet ervan. Ohh ja na de bevalling ook nog… shit hihi ik dacht dan is het voorbij

Ja echt heel fijn, anders zou ik echt depressief worden ofzo. Maar gewoon naar wat winkels in de buurt of ergens koffie drinken. Slecht voor mn portemonnee wel 😅 Lijkt me echt vreselijk om zo beperkt te zijn dat je niet naar buiten kunt! Succes!!

Pff… ik ben nu 40+3, en heb het gevoel alsof deze baby nooit komt 😅😅 ik lees idd ook veel herkenning. Ik voel me zo lui als ik de heletijd zit.. dan ga ik maar weer wat in het huishouden doen, met als gevolg dat ik na een half uurtje alweer sta te puffen omdat het eigenlijk niet meer gaat 🤣 Morgen weer een afspraak bij de verloskundige.. ik ben benieuwd of er al wat gaande is daar beneden 😂

Ik kom al hele tijd nergens meer.. zelfs de winkel is voor mij grote opgave. Ik zit de hele dag thuis omdat ik veel last heb. Heb ook geen zin in sociale dingen, behalve als mijn moeder of een vriendin even langs komt.

Herkenbaar ik ben nu 41 + 1 en had en heb dit gevoel ook. Vanochtend de VK gevraagd binnen te voelen of er al wat gaande was. Heeft me zoveel rust gegeven in mijn hoofd. Dan weet je iig waar je staat. Ik zou het aanraden 🙏🏼

Ja, dat wilde ik inderdaad ook gaan vragen morgen. Poeh, 41,1 al.. jou geduld wordt wel heel erg op de proef gesteld! Hopelijk meldt de kleine zich snel 😊 succes!! 🍀

Hier 40+4 en ook hier gaan de emoties op en af. Mijn eerste kwam met 39+6 en deze baby is iets groter dus m’n volledige verwachting was dat hij/zij ook echt niet na 40 zou komen. Niets is minder waar. Ben wel even benieuwd of jullie eerst geschatte datum ver aflag van de uiteindelijk bepaalde uitgerekende datum. Zou een argument kunnen zijn 😜 Bij mij overigens maar 1 dag (en klopte ook met eigen berekening).

Bij mij scheelt het maar 1 dag, 4 november en het is 3 november geworden. Inmiddels dus al 11 november, dus zit er toch wel ver vanaf. De datum zegt gewoon echt niets heb ik ondervonden 😂

Elke ochtend denk ik; nog steeds niet bevallen…. OK 🙃

Ja bij mij scheelde het best veel: maar liefst 8 dagen. Gingen eerst uit van 18 november en is met termijnecho 10 november geworden. Al wist ik wel al vanaf het begin vrij zeker dat ik verder moest zijn, ik kon ook niet goed tellen omdat ik geen echte menstruatie heb gehad ervoor. Maar toch riep ik toen al meteen: het gaat gewoon alsnog 18 nov worden hoor.. omdat mijn 1e ook 8 dagen later is geboren 🤣 Bij hem was de eerste geschatte datum 4 dagen later.

Wat is elke ochtend zonder weeën wakker worden toch een teleurstelling. Elke avond als ik naar bed ga, heb ik hoop maar helaas. En dan zeggen mensen dat je er niet zo veel mee bezig moet zijn maar ik ben het gewoon zat. Ik wil die baby in m'n armen, niet nog zwanger zijn.

Hoe ver ben je? Ik ben ook op dit punt beland. Veel mensen in mn omgeving die zeggen “geniet nog even lekker”. Allemaal lief en goed bedoeld, maar door mn structurele slaaptekort, lichamelijke kwaaltjes en voorweeen valt er weinig meer te genieten los van alle emotionele (huilbuien). Ik denk oprecht dat als de baby er is ik pas weer kan genieten (ondanks andere uitdagingen dan).

39+0, en ik herken je woorden. Slapen is hier gelukkig nog wisselend maar door bekkenpijn kan ik bijna niks meer, ik verveel me dood. Of als mensen zeggen "ja kom nu maar, nu mag je komen" ehh, maak jij het mijn lichaam en baby duidelijk?? Van mij mag hij al lang komen

Dan lopen we bijna gelijk. Ik ben nu 39+2. M’n zoontje is geboren met 39+4. Morgen naar het ziekenhuis (medische bevalling) en wil dan vragen of ze willen kijken naar evt ontsluiting.