Laatste loodjes

Hier 36.4, kleintje van 3 rondlopen, ben er helemaal klaar mee, zeker de dagen als ik alleen met hem ben 😌. 0.0% energie, continue maagzuur/misselijk (vanaf dag 1 helaas), al paar weken steken onderin en vanaf gisteren ook super rommelend gevoeld onderin. Mag van mij wel komen maar gelet op dat de eerste met 41 weken kwam vrees ik t ergste 🙃. Sport nog wel veel (4/5x per week), meer om er uit te zijn en bezig te blijven, maar moet echt zin maken.

Haha nou het is vandaag pas dag drie van m’n verlof, dus het is vooral een voornemen tot discipline en ik moet nog zien of het me lukt. Maar ik denk dat deze prioriteiten stellen goed voor mij werkt. En inderdaad eerste (en waarschijnlijk enige) kindje, ik kan me voorstellen dat je verlof er anders uit ziet als je al kleintjes hebt rondlopen.

Ik herken het heel erg. Ik wil nog zoveel doen maar heb er gewoon de energie niet voor. Telkens het gevoel hebben dat ik iets ben vergeten ofzo haha. Zo denk je alle tijd te hebben en zo zit je opeens in de laatste paar weken 🙈

Ik vind de laatste loodjes echt een slakkenrace, de dagen gaan zooo langzaam🥲

Mijn zus zei altijd; je bent 8 maanden plus 1 jaar zwanger, en nu snap ik wat ze ermee bedoelde 😂

Ja, maar echt 🫣

Heel onrustig en voor mijn gevoel druk. Ik ben chronisch ziek en een medisch groot risico. (Ernstig longpatient, overgewicht door medicatie, diverse allergieën). Ik krijg een geplande keizersnede en heb komende weken nog veel medische afspraken waaronder de griepprik waar ik echt ziek van zal worden. Daarnaast heb ik diverse trauma's opgelopen in het ziekenhuis waardoor ik nu de datum dichterbij komt ik echt misselijk word al wetende dat ik straks weer minimaal 48 uur in het ziekenhuis verblijven moet. Meest vervelende probleem is mijn zenuwpijn die terug is elke dag weer. En mijn neus die 24/7 dicht zit en vooral in de nacht voor heel veel problemen zorgt. Ik slaap dus amper. Ben te onrustig daarvoor. Kan niet plat liggen maar rechtop zitten in ber zorgt ook voor onrust. Daardoor ga ik begin van de nacht bij onze zoon in de kamer zitten. Dan kijk ik gewoon naar hem. Daar val ik dan de eerste keer rechtop in slaap voor een uur a 1.5. Dan word ik wakker van de pijn in mijn lijf, mijn neus die dicht zit, mijn opgezette onderbenen en gortdroge mond. Dat ga ik proberen te verhelpen terwijl ik toch weer op bed lig met de benen hoger ivm vocht en pijn daar. En dan duim ik dat ik ergens nog een keer even slapen zal.

36+6 met een peuter van 3,5! Mama is er klaar mee😂 het rommelt al een paar dagen maar zet niet door! Morgen weer controle een kijken hoe het er voor staat!

Vervelend allemaal! Hopelijk kan je nog wat relaxen, is een massage misschien een ideetje? Heb ook wel eens lang zenuwpijn gehad, vond een massage daar opzich wel fijn, ookal loste dat het niet op.

Ik vind dat niet prettig. Normaal gebruik ik een tens maar dat mag nu niet. Wel fijn dat het bij jou werkte. Ik hoop dat jij nog een beetje kunt relaxen komende tijd en dat jou pijn niet erger word.

Voelt het voor jullie al als de laatste loodjes?

Ja heel lastig, je wil graag een goede mama zijn voor je kindje. Maar ik vind het ook zo lastig om vaak te zeggen; nee ik kan niet meespelen op de grond, nee we kunnen niet fietsen mama is moe. Ik probeer dan vaak wel een alternatief te verzinnen wat we wel samen kunnen doen; boekje lezen, spelletje doen, kleien of kleuren aan tafel. Huishouden doe ik tussendoor, echt alleen het broodnodige en opruimen doe ik bijvoorbeeld alleen aan het einde van de dag. Ik kan niet steeds alles van de grond pakken. Alleen als onze zoon naar de peuterspeelzaal is of soms een dag(deel) bij oma, kom ik eraan toe om wat klaar te maken voor de baby. Gelukkig hebben we nog een maand 🤞

Morgen 35 weken en volgende week mijn laatste werkweek. Onze 2.5 jarig dochtertje is een actieveling en gelukkig heb ik hulp van mijn moeder zodat ik haar mee kan nemen naar gym en het paard want zelf achter haar aanrennen lukt niet meer 🫠 Huishouden is lastig (stofzuigen, bukken, wasmanden tillen) maar heb voor de baby alles zo goed als op orde en ben druk met spullen op hun plek te leggen. Nog even laatste afspraken tijdens mijn verlof (kapper, hoefsmid, rijbewijs verlengen) en dan zijn we er klaar voor!

Vooral de laatste dagen tot aan mijn verlof voelen als de laatste loodjes. Als ik nu aan mijn verlof denk, voelt dat als weer een hele lange periode. Maar kijk er ontzettend naar uit! Ik voel mij nog fit en heb zin om straks alleen nog maar mijn energie te mogen stoppen in mijn eigen bubbeltje en de laatste voorbereidingen voor de baby ipv dat nu alles opgaat naar werk.

De laatste dagen werken voelen nu als zware loodjes.😂 Vrijdag en maandag nog een halve dag. Dinsdag helaas nog een verplichte bijeenkomst van werk, maar gelukkig niet werken. Kijk enorm uit naar mijn verlof… ik wil echt graag beginnen schoonmaken. Begin mij te storen aan stof op de plintjes en de glazen licht bollen. Enz 😂

Ja en nee 😬 Ik kan mij echt nog niet voorstellen dat ik straks een kindje heb. Ik moet nog zes weken, maar heb het gevoel dat het nog drie maand duurt. Het idee dat er straks een kindje is vind ik wel steeds spannender, maar dit zijn wel gezonde spanningen. Ik merk dat ik met de dag nieuwsgierig word en ook ongeduldiger, maar aan de andere kant overvalt een soort van sentimenteel gevoel mij waardoor ik steeds denk: "jeetje, over een paar weken zijn we nooit meer met z'n tweeën". Ik vind dat het hele zwanger zijn ervoor zorgt dat tijd ineens heel onrealistisch is ofzo?

Het voelt voor mij helemaal nog niet als de laatste loodjes, sinds de start van mijn verlof veel bezig geweest met de zorg voor mijn schoonvader. We hebben deze vrijdag de uitvaart dus druk met alles regelen. Hij is een engelsman dus heel het huis vol met logees uit Engeland de aankomende dagen. Aankomende maandag hebben we een gesprek bij de gynaecoloog voor de keizersnede die waarschijnlijk een week erna plaats zal vinden. Hopelijk hebben na zondag wat rust als de laatste gasten vertrekken. Gelukkig ben ik nog redelijk fit om alles te doen, alleen een lange wandeling met onze hond lukt me niet meer. Daar heb ik geen energie meer voor

Ah ten eerste sterkte! 😘en respect dat je je hele huis vol hebt met mensen straks. Voor jou is het echt bijna.. 😊 hopelijk vind je nog even je rust na zondag!!

Opzich, ik heb nog een maand te gaan 🤭 dus het komt wel dichterbij zo.

Niet echt. Had het wel met naar verlof toewerken, maar de komende 6 weken tot mijn uitgerekende datum.. voelen echt als een niemandsland.