Laatste loodjes

Gecondoleerd. Hoop dat alles goed zal verlopen 🩷

Exact dit! 🙈🫣🤭

Ja precies dat. Heel dubbel allemaal! 🤍

Ik had veel plannen, mede omdat we 2 weken samen vakantie zouden hebben. Ik ben met 32 weken met verlof gegaan dus. M'n verlof begon met een uitvaart van de oma van mijn man (zijn eerste verlies), 4 dagen later werd zijn opa (partner van deze oma) opgenomen in het ziekenhuis met o.a. delier.. We hebben wel wat kleine leuke dingen gedaan maar de dagen zijn om gevlogen. Helaas ben ik inmiddels zelf gevloerd met een flinke verkoudheid, wat een klote combinatie zeg. Ik probeer elke dag 1 of 2x even een klein rondje te gaan wandelen, dan spreek ik echt over 15 minuten omdat anders de bekkenpijn en harde buiken te intens worden. Verder plan ik gewoon wat kleine activiteiten in en probeer ik elke middag even op bed te rusten, heb ontdekt dat het erg fijn is lichamelijk en stiekem toch heel lekker is. Verder ben ik wel veel een "couch potato" met een zak chocolade pepernoten hoor 🥴

Enerzijds voelt het hier als de laatste loodjes, maar dat is meer met betrekking tot werk. Ik heb nog 1 week te gaan, nog 3 diensten op locatie en 1 thuiswerkdag. Ik ga volgende week met 36 weken met verlof. En dan is het vooral het dingen afronden en overdragen waarvan het voelt dat ik nog heel veel moet doen. M’n cliënten lijk ik afgelopen week weer iets beter te kunnen handelen gelukkig! Misschien is dat omdat het de laatste paar diensten zijn. Ik heb me heel m’n zwangerschap kapot geërgerd. (Werk met mensen met een verstandelijke beperking 😅). Lichamelijke gaat het nog wel goed, ik heb een enkele keer wat rugpijn maar dat trekt redelijk snel weer weg. Blijf lekker naar de sportschool gaan en zoveel mogelijk in beweging (wandelen, bal-oefeningen). In m’n verlof staat nog het e.e.a. op m’n lijstje: fotoboek voor m’n dochter van ruim 2 eindelijk eens mee beginnen, vriezer ontdooien, auto goed wassen dat soort dingen en de afspraken voor de kapper en een zwangerschapsmassage staan gepland. En natuurlijk “voorbereiden op de bevalling” a.d.h.v. De hypnobirthing cursus die ik vorige zwangerschap heb gevolgd. Ergens voelt het alsof het nog lang duurt voordat de kleine man er is, maar aan de andere kant is het bizar snel dat er binnen nu en maximaal 8 weken een kleintje bij is. Ik ben heel benieuwd en nieuwsgierig hoe het straks allemaal gaat zijn!

Ik ben nu 34 weken en heb al een week verlof (vakantiedagen ingezet), mijn vriend heeft nu ook 2 weken vakantie dus dat is heel gezellig. We rommelen wat aan met klusjes in huis en verder rustig aan. Slaap ook slecht dus niet veel energie overdag. Ik zie af en toe wat vriendinnen, ga nog een dagje naar alkmaar voor een buikbeeldje met m'n vriend en hebben nog een leuk dagje in het vooruitzicht wanneer we geregistreerd partnerschap aangaan. Verder is de kamer zo goed als klaar, alleen de vluchttas moet nog gedaan worden. Het ene moment duurt het me allemaal veel te lang voordat ze komt en het andere moment denk ik, heerlijk nog even genieten🙃

Ik ben nu 37 weken + 3 dagen. De laatste dagen zijn erg zwaar en vermoeiend en qua bewegen kan ik niet veel meer. Als ik eventjes in de keuken sta om af te wassen of ik loop eventjes 10 minuutjes of ik zit of lig even en sta dan op dan voel ik zo’n enorme soort druk tussen mijn benen dat ik echt niet recht kan lopen of met de benen wijd kan lopen. Ook continu een harde buik wat erg zwaar voelt en een hele erge druk op mijn blaas ookal ben ik net een paar seconde geleden naar de wc geweest😅

Herkenbaar 😅 ik heb die druk vooral als ik te lang lig/zit en weer eens opsta. Echt heel vervelend. Moet ook direct naar de wc als ik opsta 😂

Ja dat heb ik ook, echt die opstart pijn.. niet relaxed 😅

Bijna 36 weken. Ik zit al een maand thuis en verveel me heel erg. Lichamelijk voel ik me top, nog helemaal geen lichamelijke klachten gehad. Geestelijk ben ik gesloopt. Ben een maand geleden medisch geworden met ups en downs en voel me niet thuis in het ziekenhuis, waar ik dagelijks heen moet. Verder is alles af en kan ik alleen nog maar ‘broeden’ nog maximaal 2 weken tot de bevalling wordt ingeleid 😁

Zaterdag ben ik 36 weken. Nu zit ik al een jaar thuis dankzij een hernia dus veel is er niet veranderd. Ik begin nu alleen al wel veel slechter te slapen. Rusteloze benen en in mn hoofd wil ik nog van alles maar helaas, dat lukt niet echt meer. Ik luister nu echt naar mn lichaam wat wel en niet lukt. Ik probeer nog dagelijks 2x met de hond te wandelen, meer lukt helaas niet. Soms zijn het grote rondjes en soms korte. Maar echt 5km achter elkaar in 1 stuk lopen lukt niet door harde buiken. En daar baal ik van. Daarnaast moest ik het extra rustig aan doen van de gynaecoloog. Maar dat kan ik niet😅.

hier zijn de laatste loodjes super zwaar heb drie kinderen rond lopen van 7,4 en twee ons meisje is inmiddels helemaal ingedaald en heb sinds zondag oefen weeën de verloskundige zegt rekening te houden met een eerdere geboorte ben momenteel 34weken en een dag ben het zo beu constant pijn hebben niks binnen houden en constant honger hebben zal blij zijn als het achter de rug is

Super zwaar! Maar alles is/was super zwaar. Een HG zwangerschap🤢🤢🤢. Elke dag is er een te veel. Verder is alles klaar. Ze wordt eerder gehaald gelukkig.. Succes met de laatste loodjes allemaal!

Bekkenfysio heeft mij hier goed bij kunnen helpen. De boel een beetje los gemasseerd. Was zeer pijnlijk, maar zag het zelf maar als een goede oefening met 'naar de pijn toe ademen' voor de bevalling. Daarna was het wel echt weer een hele tijd stukken beter. Begint nu weer terug te komen, maar volgende week gelukkig weer een afspraak staan 😊 Maar verder vind ik het vooral mentaal zwaar dat ik fysiek maar weinig kan. Lopen is echt maximaal 20 min / 2km met een bekkenband om en dan moet ik de rest van de dag rusten... Vooral met een peuter rondlopen soms erg lastig.. En dan begint sinds kort ook 's nachts weer het brandend maagzuur flink op te spelen (probeer omeprazol zo lang mogelijk uit te stellen, maar zal er binnenkort toch weer mee moeten beginnen) en snurk ik soms zo hard dat ik er zelf van wakker wordt (en ook minder uitgerust ben, ook al heb ik voldoende uren geslapen). Dus van de ene kant mag het best wat korter duren allemaal, van de andere kant zijn we nog aan het verbouwen, hebben we geen babykamer en is waar we nu slapen niet eens plek voor een co-sleeper 😅 Hopelijk kunnen we met 37 weken wel weer op onze eigen slaapkamer, dat gaat wel meer rust geven..

Ik heb hetzelfde gedaan. De fysio masseerde mijn lies en dat was best pijnlijk. Heb ook nog twee dagen met soort spierpijn gelopen. Daarna werd het wel beter, maar wel gewoon tijdelijk even. Heb ook binnenkort weer een afspraak, hopelijk zijn de massages iig ontspannender deze keer 😂 Hoop dat je verbouwing goed gaat en op tijd af is 😁 kan je daarna weer relaxen.

Dit herken ik heel erg! Dochter van 2 rondlopen, bekkenpijn en ischias.... erg beperkt in wat ik kan. Mijn vriend noemde zichzelf gisteren mijn butler... au... dat gevoel wilde ik hem juist niet geven, maar heb soms gewoon zo veel pijn dat naar de wc waggelen savonds al een opgave is.... het is weer confronterend om me zo beperkt te voelen, zit ook helemaal niet in m'n systeem om rustig aan te doen, maar wordt nu gedwongen dit wel te doen...

Snap je helemaal en het is zo herkenbaar.. heb precies dezelfde klachten en ook al een peutertje rondlopen .. het is soms zo veel voor je lijf en hoofd 😅🥹

Dames met ischias ga alsjeblieft naar de osteopaat! Ik kon mijn eigen kind niet eens tillen of verzorgen en na 1 behandeling kon dat weer en na de 2e was het weg!!

Ja zeker! Bij mij helpt de bekken therapie ook veel, en warmte en ontspannen🫶🏻

Ik heb ook wel veel bekkenklachte. Ik ging vrijdag zwangerschapyoga doen, uur lang op de bal of aan de bal hangen. Soms is het yoga met de bal. Dit was zo heerlijk, wat een opluchting, nu nog steeds veel minder klachten. Doe nu elke dag thuis ook even oefeningen op de bal. Donderdag was ik na fysio geweest, dat gaf ook verlichting, maar echt naar paar uurtjes.