Hoii,
Ik heb een vraagje, of iemand zich hierin herkent..
Vanuit vroeger heb ik veel verlatingsangst/hechtings problemen. Dit merk ik ook in de relatie met mijn zoontje nu. Als hij ineens veel meer om papa vraagt krijg ik echt een soort paniek/somberheid over me heen, terwijl ik het juist ook heel fijn vind om te zien dat hij met papa bezig is ... Het is zo tegenstrijdig 🫣
Zijn er meer mama's met dit soort gevoel? Hoe gaan jullie hiermee om?