Mentaal vermoeiend die misselijkheid

Zo herkenbaar! Ik ben 11 weken zwanger en blijf braken. Wat voor mij werkt is soms even hard huilen, een klaag uurtje houden en dan weer door. Dan kijk ik naar mijn andere 2 kids en weet ik weer waar we het voor doen. Veel sterkte❤️

Ik heb dat ook.. nu inmiddels ruim 5 weken misselijk en bijna niet kunnen eten en nog allerlei andere klachten en ben het nu ook wel zat. Aankomende vrijdag ben ik 12 weken zwanger dus hopelijk word het snel wat beter. Ik had ook niet verwacht 24/7 ziek te zijn eigenlijk en vind het ook mentaal best pittig.

Hey Nikki en Anne! Superstom dat jullie er middenin zitten. Ik voelde me de afgelopen weken ook erg beperkt door de misselijkheid; geisoleerd van mijn normale leven. Kon dagen niet naar werk, terwijl ik als tentoonstellingsmaker heel dynamisch en leuk werk heb normaal. Het leven werd zo klein soms, dat ik er moedeloos van werd. Aan het begin van de zwangerschap zag ik gelukkig een reel op IG waarin een moeder bleef herhalen: “this is important”. Die mantra bleef me heel erg bij, en gaf me veel ruimte te accepteren. Hang in there! Het wordt beter 🐝

Heel herkenbaar. Dit is mijn tweede en ik voel me nu zoveel slechter dan bij de eerste. Terwijl het ook zoveel zwaarder is met nog een peuter erbij. Het voelt nu echt als overleven. Ik probeer me maar voor te houden dat symptomen ook betekenen dat er nog veel hormonen zijn en dus dat het goed gaat. Maar pffff...

Zelf bijna geen last van gehad, maar ik hoop voor de dames die hier last van hebben dat het snel over is 😘 Sterkte en succes

Herkenbaar! Word er zo moedeloos van. Soms kan ik zelfs geen TV kijken of ik word al misselijk. Nu 10 weken zwanger en hoop dat ik met 12 weken toch wel weer normaal kan functioneren. Je bent in ieder geval niet alleen en we doen het voor een prachtig doel ❤️

Zo herkenbaar! Soms alleen het geluid wat er van de tv komt is al genoeg als prikkel

Heel herkenbaar. Het is soms ook gewoon water of thee wat ik niet binnen houd. Niets is meer lekker. Ik eet en drink, omdat het moet. Op advies van de verloskundige begin in de dag met een proteïnereep, liggend op bed. Verloskundige gaf aan dat ze foliumzuur, vitamine d en proteïne momenteel belangrijker vindt dan welke andere vitaminen/ aanvullingen dan ook. Hier huppelt ook een peuter (met waterpokken) rond en we zitten middenin een verbouwing. Ik functioneer overal maar half. Mijn werk, thuis, bah. Bij mijn eerste zwangerschap heb ik niet hoeven overgeven, nu dagelijks. Heel goed om hier soms even over te klagen. Zwanger zijn is prachtig en wonderbaarlijk, maar soms ook gewoon zwaar en heftig. Succes meiden!

Heel herkenbaar. Ik hoef dan wel (meestal) niet over te geven, maar voel me echt aan één stuk door misselijk. Weet niet wat erger is, want op de dagen dat ik wel moet overgeven, is het na het overgeven wel weer even een half uur tot uur rustig... Ik vind het ook heel zwaar icm de vermoeidheid. Echt het gevoel dat ik behalve werken momenteel niks kan... Vooral blijven denken dat het maar tijdelijk is (al duurde het vorige keer 28 weken😭 maar goed, ook dat is tijdelijk) En inderdaad kijken naar het prachtige eindresultaat dat dit oplevert 🥰