Moeite met de verandering van mijn lichaam

Ach... we zijn Nederlands en vrouw, als dat niet al genoeg excuus geeft om te mogen zeiken... 🤣 Ik kan best snappen dat je onzeker wordt van zoiets. Ik ben ondertussen ook weer alle kilo's aangekomen waar ik de laatste jaren zo voor hen moeten vechten. Niks past meer fatsoenlijk en ondanks dat m'n buik dikker wordt van de zwangerschap heb ik ook last van een hoop los vel van alle kilo's die ik was kwijtgeraakt 😵‍💫 Voor nu bitch ik er af en toe maar over en probeer ik het zoveel mogelijk te accepteren, want veranderen gaat toch niet tot de kleine er uit is... Maar zodra ie er uit is dan gaat er hier een nieuw regime door het huis heen daar zeg je U tegen 😅🤣 Dus voor je eigen gemoedsrust, laat het over je heen komen en probeer het zoveel mogelijk (tijdelijk) te accepteren 🍀

Ik herken dit wel! Vooral rondom zwangerschapskleding. Daarbij speelt mee dat de kledingstijl die ik normaal had nu gewoon niet meer kan (een taillebroek en shirt er in gestopt gaat gewoon niet met een positiebroek). Daarbij heb ik veel positiekleding geleend van m'n zusje en gekocht in een pakket via vinted, waardoor het misschien net niet optimaal past. Tot nu toe voel ik me het best m'n in eigen kleding die nog wel past (vooral rokken en jurkjes dus), die draag ik nu dan ook vooral

Dit had ik ook een beetje, liep vooral in geleende zwangerschapskleding en kleding van mezelf die eigenlijk al niet meer echt lekker zat. Ik voelde me echt niet mooi zwanger maar ik vond het zonde om te investeren in kleding die je maar een halfjaar aan hebt. Op een gegeven moment heb ik echter toch de knop omgezet en een paar leuke setjes in mijn eigen stijl gekocht, en alles wat voorlopig niet past uit de kledingkast in een doos gestopt. Ik hield ook heel erg van pantalons en niet van tricot jurkjes etc. Bij h&m hebben ze nu best wel een leuke collectie vind ik, ook 'before&after' dus bijvoorbeeld losse broeken die onder je buik vallen, en veel linnen.

Ik herken dit ook wel. Had zoveel leuke jurkjes gehaald voor de zwangerschap, maar allemaal een soort oma stijl eens ik ze aanheb. Op één na, toen hingen mijn borsten er beetje teveel uit dat het niet meer gepast leek voor een zwangere vrouw 😅 heb de jurk hierna ook nooit meer aangehad.

Herken het ook echt. Woog voor de zwangerschap 66,3 kg met mn 1,71 m . En inmiddels 12,5 kilo aangekomen. Mn lijft voelt log en zwaar. Ik voel me ongemakkelijk. Niks zit lekker. Voor mn idee staat ook niets leuk. Wordt er behoorlijk onzeker van. En daarnaast ben ik ook ontzettend dankbaar zwanger te mogen zijn. Mag naast elkaar bestaan! Denk ook dat zwanger zijn niet perse mn hobby is. Maar kijk wel ontzettend uit naar mn kindje! <3 En nee hoor, je zeikt niet. Je mag t lastig en ingewikkeld en vervelend en naar en rot en stom vinden.

Ik hoor je en herken het! Ik ben al van 65 naar 80 kilo nu, met een lengte van 1.66. Dat vind ik lastig om te zien. Maar ik straal wel, en voel me enorm zwanger en sterk. Mij helpt het om elke dag even te bewegen, dan voel ik m’n spieren en voel ik me gezond en wat strakker in m’n vel. Het kost veel energie om niet in m’n onzekerheden te verzanden. Maar ik spreek ze uit en dat helpt.

Ik vind ook echt veel kleding zoooooo afschuwelijk! Dus ik draag nu maar veel zwart en wit en basic. Want al die lelijke oma printjes etc vind ik he-le-maal niks. Heb 1 jurk met strepen van H&M die wel oké is. En een jumpsuit van Zeeman. Leuke strakke zomerjurk van Shein. En verder draag ik zwangerschapsleggings met basic tshirts.

Ik heb zelf een aantal skinny’s van love2wait gehaald. Ben hier toch wel blij mee!😊 de meeste jurkjes vind ik idd ook zo ouderwets en voel me er vreselijk in! Als ik nu iets koop is het van de normale collectie, behalve de broeken dan. Ik zit nu met 22 weken beter in mijn vel . Nu mijn buikje er gewoon wat meer zwanger uitziet ipv dat mensen je aankijken en twijfelen of je zwanger bent of gewoon aangekomen bent. Vreselijk die blik ook, je kunt mensen hun gedachten gewoon lezen 😅

Heel herkenbaar! Als ik me hart lucht begin ik ook altijd precies hetzelfde. Ik ben met mijn hoofd en planning al bezig voor na de bevalling om te kijken hoe ik het snelste weer terug in shape kan komen. Heb sinds 2 weken een fitness abbo afgesloten om 2 x per week 1 uur in ieder geval iets aan kracht training te doen. Mentaal stukje voelt wel wat beter moet ik zeggen dat helpt me wel, en eet voornamelijk gezond en geen slechte dingen. Houd er rekening mee dat je met warme dagen ook meer vocht vast houd wat je gevoelsmatig ook terug zit / voelt. Probeer kleding aan te trekken waar je jezelf comfi invoelt. Is heel makkelijk vertellen maar kan het zelf ook niet zo goed hoor 😊 Zeker geen zeiken is gewoon iets waar je mee rond loopt en wat je mag uitspreken want iedereen heeft zijn eigen struggles die gehoord mogen worden. Had je deze gedachtes en gevoelens ook bij de eerste? Hoe ging je daar toen mee om? Heb je handvaten vanuit je eerste zwangerschap om hier wat fijner mee om te kunnen gaan? Je bent in ieder geval mooi zoals je bent! 🩷

Aahhh, 🥹 dank je!! Jij ook! Met mijn eerste kindje was ik 16 en ik had totaal geen besef van wat er allemaal ging gebeuren met mijn lijfie. Ik heb daarna best lang met een lichaam rondgelopen, waar ik erg ontevreden over was, als 17 jarige en dat gevoel wil ik niet meer. Ik ben nu 30 (ik maak nu ook bewuster mijn zwangerschap mee, ipv tegelijkertijd nog op de middelbare school zitten, druk maken om mijn examens etc) en ik wil me niet weer gevangen voelen in een lichaam die niet bij mij hoort ofzo.. ik weet niet hoe ik het moet uitleggen 😅 ik probeer op mijn eten te letten, Ik heb gelukkig geen cravings. Alleen hier en daar heb ik opeens trek in junkfood. Maar dat is echt 1 keer per maand ofzo.. dan gun ik mezelf ook wel even een momentje..

Je mag jezelf ook zeker een keer wat gunnen! Want je komt niet zomaar ‘slecht’ aan van een keer buiten het boekje te eten. Juist ook goed om een keer te doen dat houd het gezond eten juist makkelijker vol te houden 😊 Aankomen wat je nu doet is zeker zwangerschap gerelateerd en je houd ook voornamelijk vocht vast want je straks na het bevallen weer kwijt raakt. Probeer ook te genieten van je zwangerschap op de momenten waarop je dat toe kunt laten want ook dat is erg belangrijk. En uit eindelijk na de bevalling heb je het zelf in de hand hoe het vervolg proces er uit gaat zien en zoals ik jou hoor gaat dat echt helemaal goed komen 😊 niet zo onzeker zijn en met je hoofd al daar zitten, geniet van het moment nu want de tijd gaat al snel zat! Praat anders met de Verloskundige waar je op controle gaat om het er ook eens over te hebben, hun zijn vaak heel begripvol en kunnen je realistisch op bepaalde situaties en of veranderingen laten kijken. Goed dat je ook hier van je afschrijft want zoals je ziet, is de struggel bij meerdere aanwezig! Hopelijk geeft je dat ook wat rust!

Ik heb net het omgekeerde gevoel, niet dat ik het sexy zal noemen dat is een rare verwoording. Maar ik vind mijzelf wel mooi met mijn buik en die show ik nu ook zoveel mogelijk 😅

Ik herken dit enorm. Bij mijn eerste zwangerschap heel veel moeite gehad met “dikker worden”. Tuurlijk is het prachtig wat het vrouwelijk lichaam allemaal kan en ben ik ontzettend dankbaar, maar die veranderingen.. bij de 1e heb ik met 33 weken zoiets na veel wikken en wegen toch een jurkje gekocht van Swanandthepeople, wat was is daar blij mee! Ik voelde me voor het eerst wél mooi in de zwangerschap. Dus de laatste 6 weken dit jurkje veel gedragen, spijt dat ik hem niet eerder had gekocht. En nu deze zwangerschap heb ik iets minder moeite met m’n buik, misschien omdat ik al een x zwanger ben geweest maar misschien ook omdat ik nu sneller zwanger lijk dan voor mijn gevoel dik. Voel ik me nog steeds niet mooi, in tegendeel, ik heb nu in ene benen vol met spataderen waardoor ik het jurkje waar ik me vorige zwangerschap zo goed in voelde ook niet met trots draag. En daar heb ik een aantal weken terug ook de zomerversie van gekocht. 😅 We hebben wat te doorstaan voor zo’n klein wezentje… 🥹

Zijn er mensen die dit enigszins voornzichzrlf om konden buigen? Ik ben 22 weken zwanger en deze week bij de VK te horen gekregen dat ik 12 kilo aan ben gekomen (ik startte op 66 kilo met 1.69cm).. het spookt al drie dagen door mijn hoofd. Ik sport veel, eet overwegend echt heel gezond (af en toe wel koekjes of een ijsje oid, of wellicht teveel eten) Ik had juist bedacht om tijdens de zwangerschap al mijn regeltjes omtrent eten los te laten en te eten naar behoefte en ik voel Me daar eigenlijk heel energiek en ontspannen door.. maar nu die gewichtstoename haha, help In mijn hoofd heb ik al 22 weken plannen hoe ik na de bevalling weer kan afvallen. Misschien moeten we dat ook maar gewoon oké vinden? Ik weet het niet zo goed. Lang verhaal kort: herkenbaar wat jullie schrijven en ik heb geen gouden tip

Ik herken echt alles wat je schrijft, inclusief zo ongeveer de lengte en het gewicht. Shit dat je er ook mee zit. Ik was ook dagelijks nieuwe sport planningen aan het maken voor nu en na de bevalling. Maar ik werd knetter gek van mezelf… dus even aan de slag gegaan ermee. Ik heb het heel uitgebreid met vriendinnen en mijn vriend besproken. Dat hielp al heel erg. Echt even m’n hart gelucht. Vervolgens heb ik even fijne zwangerschapskleding gekocht waar ik me helemaal fijn en mooi in voel, niets meer te strak en accent op m’n buik. Ook dat voelt beter dan soepjurken of juist net knellende dingen🙈 Ook hebben we mooie foto’s gemaakt in jurk, ondergoed, bikini. De eerste 20 kijk ik zielsongelukkig maar de laatste 20 zijn zo mooi ❤️ Het heeft me echt even geholpen anders naar mezelf te kijken. Ook doe ik meditaties met de app headspace. Specifiek die over zwangerschap en acceptatie. Ik word er heel rustig van. En tot slot ben ik begonnen met zwangerschapsyoga waarin de focus ligt op chill zijn met je lijf ipv fit zijn. Ook dat is een hele nieuwe wereld voor me… Heel persoonlijk allemaal natuurlijk maar ik kijk nu écht anders naar mezelf en hopelijk zit er iets bij wat helpt? Stuur vooral pbtje als je erover wilt kletsen.

Oooh wat fijn dat je reageert en nog fijner voor jou dat je het er zo goed met mensen over kon hebben 🦋. Yoga doe ik toevallig ook en ik probeer vooral mijn lijf te volgen qua behoeftes ipv mezelf dingen op te leggen.. soms helpt het maar ik lees veel dingen die me wel aanspreken, en ik nog kan proberen 😊 Zal eens kijken naar die meditatie. Als ik nu foto’s terug kijk van mezelf voor de zwangerschap (waar ik mezelf ook al dik voelde) dan denk ik echt schat wat ben je daar mooi haha en ik vind het ook zonde als ik mezelf nú dik vind en later terug kijk en denk: wat was je mooi zwanger 🤰🏼.. ik weet dat het tussen de oren zit 🙈 Ohja wat soms ook helpt: ik schreef een brief voor mezelf voor momenten dat ik ff moeite heb met mijn gewicht waarin ik zeg wat ik tegen mijn kind zou zeggen uit liefde, en dat lees ik af en toe terug. Vooral het zinnetje: “er zijn veel interessantere dingen aan jou dan jouw vetpercentage” help me. Wie weet kan iemand nog iets met deze “tool”

En gewoon niet meer op de weegschaal staan, zou dat niet helpen? Gewichtstoename tijdens de zwangerschap is geen peil op te trekken..

Bij mij zeiden ze ook dat ik op moest passen, want was met 22 weken “al 10kg aangekomen” , ben nu meer gaan sporten en wandelen en snoep minder, maar weeg nu nog net zo veel🤣 ben letterlijk voor mn moeder gestaan, met het strakste jurkje wat ik had en ik vroeg: zeg nou eens eerlijk? Ben ik dik aan het worden? Zij zei dat het grote onzin was, dus daar vertrouw ik op. Als het wel zo zou zijn, zou ze het eerlijk zeggen. Ik had precies het zelfde als jij, dat het dagen door je hoofd blijft spoken. Maar als je gezond eet, goed drinkt en beweegt zal het vast wel goedkomen!❤️ én zeker als je je hierdoor energiek voelt zoals je aangeeft! Liever wat meer gewicht en je energiek voelen, dan minder aankomen en dat je futloos bent

Ik herken het ook heel erg! Ondanks ik nog “maar” 5/6 kilo ben aangekomen, voel ik me behoorlijk rond. Mijn buik is echt 2 keer zo groot als bij mijn eerste zwangerschap maar ook mijn armen benen en gezicht (en borsten jeeeetje) zijn voor me gevoel enorm gegroeid. Mn vriend zei laatst voor de grap “gehaktbal” (was echt een grapje) en we hebben er enorm om gelachen maar ergens voel ik me dus ook echt zo🫢🤣😭 Het helpt totaal niet mee dat ik voornamelijk rust moet houden wegens complicaties, ik mag dus niet sporten en überhaupt niet teveel bewegen. Ik verbrand dus niks. Tijdens mn eerste zwangerschap was ik tot 21 weken ook 5 kilo aangekomen maar daarna ging het echt heel snel, ik ben uiteindelijk 20 kilo aangekomen terwijl ik normaal 50 kilo woog. Ik was echt extreem opgeblazen en ik ben heel bang dat ik weer zo dik wordt😱 Als ik foto’s zie van vrouwen die zo mooi slank zwanger zijn ben ik oprecht jaloers🤷‍♀️ En ik weet dat het nergens op slaat! Want iedere vrouw is anders.. Hierdoor merk ik dat ik constant bezig ben met wat ik wel en niet mag eten🥴.

Ik heb er nog maar 2 keer op gestaan 😊 misschien wel in het vervolg.. tegelijkertijd vind ik het ook wel belangrijk als de verloskundige bijv zwangerscbapsdiabetes opspoort hiermee