Na 42 weken thuis bevallen

Lastig. Ik wilde bij de eerste ook wachten (niet met de wens om thuis te bevallen overigens, maar zonder inleiding). Uiteindelijk afgewacht tot de dag dat ik 42 weken was en toen alsnog ingeleid. Met 42+2 geboren, met een hoop complicaties tijdens de geboorte waardoor we eerlijk gezegd wel heel blij waren dat we in het ziekenhuis waren toen. Vruchtwater was overigens gewoon ‘schoon’. Nu weer richting de 41 weken en wordt ook weer over een inleiding gesproken. Ik heb nog geen idee wat we gaan doen, maar wil het eigenlijk weer zo lang mogelijk uitstellen zolang alles goed blijft gaan. Strippen vind ik nog wel oké, maar inleiden liever niet. Ik denk nu wel echt mijn lichaam weet wat het moet doen en daar vertrouw ik heel erg op. Is het je eerste of heb je al meer kindjes?

Snap dat het lastig is als je een bepaald plan voor ogen hebt. Ik zou wel uitgaan van de verloskundige zij hebben hier de meeste ervaring en logisch dat zij geen risico willen nemen, zij hebben ook bepaalde protocollen waarmee ze werken. Stel het gaat fout omdat ze een uitzondering maken, hebben zij op hun geweten dan. Ik heb dan wel nooit echt begrepen waarom mensen perse thuis willen bevallen en zeker niet dat iemand enig risico wilt nemen hierin.

Kun je vandaag niet thuis je vliezen laten breken? Door je eigen vk? En het dan nog 24 uur de tijd geven? Ik snap je gevoel enorm goed, maar snap ook dat andere mensen zich verantwoordelijk voor jou voelen + risico’s willen delen. Wellicht zijn vliezen breken t laatste zetje wat je nodig hebt? Of je zou je vk kunnen vragen of ze je willen overdragen aan een caseload in de buurt die wel ervaring heeft hiermee? Denk belangrijk dat je heel goed luistert naar je eigen gevoel maar niet ten koste van puur en alleen de thuisbevalling. Stel t komt vandaag wel op gang en er js jn het vruchtwater gepoept dan ben je ook medisch en kun je ook naar t zkh. Er zijn zoveel mogelijkheden waardoor het anders loopt dan jij wil.. Succes 🤍

Blijf het bijzonder vinden dat het overal zo anders is qua protocol.. Zwanger van de 2e nu en deze zwangerschap heb ik zwangerschapsdiabetes. Mijn waardes zijn onder controle waardoor er geen sprake is van inleiden en thuis onder controle van de verloskundige gewoon prima is. Mijn verloskundige praktijk is juist meer van voor 41 weken doen we niks, ook niet strippen. Wel met 42 weken een inleiding in t ziekenhuis plannen. Komende donderdag krijg ik met 41+2 de eerste strippoging. Alleen bij mijn eerste kindje lukte de strippogingen wel, maar zette dat niks op gang. Ga er vanuit dat dit nu ook wel weer zo zal zijn. De vorige keer hebben we toen in overleg met het ziekenhuis en verloskundige besloten dat ik met 41+6 thuis 's avonds mijn vliezen mocht laten breken door de verloskundige om te kijken of het dan nog op gang wilde komen. Had al wel een aantal dagen 2-3 cm ontsluiting en verstreken baarmoedermond. Alleen het kwam gewoon maar niet op gang. Het breken van de vliezen bleek net dat zetje te zijn voor me , na 20 minuten belandde ik in een weeënstorm en snachts is de kleine thuis geboren, een paar uur voordat ik anders de inleiding in het ziekenhuis had. Nu al met de verloskundige besproken dat als ik niet eerder beval we het weer op deze manier gaan doen als de omstandigheden het toelaten. Wellicht kun je dat nog voorstellen dat ze thuis nog je vliezen kunnen breken als het qua ontsluiting kan.

Je mag zeker op jouw eigen gevoel vertrouwen, i feel you. En je mag ook nog steeds zorg weigeren.. de VK is verplicht een VK voor je te zoeken die het wel met je aan wilt gaan. Check caseload VK of holistisch VK.. succes 🤍

Allereerst begrijp ik heel goed dat het lastig is als het anders loopt dan hoe je het graag wilde.. Maar zelf zou ik eerlijk gezegd gewoon naar het advies luisteren. Het wordt niet voor niks afgeraden. Het is natuurlijk superfijn dat de checks bij jou nu uitwijzen dat de baby het nog goed heeft daarbinnen, maar er zijn inderdaad wel echt meer risico's en ik zou zelf nooit deze risico's durven lopen... zeker niet als de verloskundige dit ook niet wil. Een goede bevalling en gezond kindje zou ik belangrijker vinden dan een thuisbevalling.. Hopelijk kun je voor jezelf een goede keuze maken 😊

Herkenning.. maar ik lees volgens mij twee dingen die elkaar wat in de weg zitten; - de wens om zonder ingrepen (strippen, inleiden) te bevallen - thuis bevallen terwijl de verloskundigen dit afraden Heb je de verloskundigen al gevraagd of ze het afraden vanwege een protocol of dat er meer speelt? Sommige verloskundigen voelen zich niet meer competent omdat de kans op complicaties toe kan nemen bij een langere zwangerschap. Voor mij zou dat een prima reden zijn om op zoek te gaan naar iemand die wel het vertrouwen heeft dat hij/zij het in volle banen kan leiden. Of dat nou een doula is, of iemand in het ziekenhuis.. ik denk dat dat voor mij leidend zou zijn. Maar ook daarin; vertrouw jij echt volledig op jezelf en jouw lichaam, dan kan ik me ook wel voorstellen dat je de locatie belangrijker vindt dan de competenties en het zelfvertrouwen van de aanwezige verloskundige.

Hiermee eens. Je bent echt niet klokslag 12uur nachts ineens een heel groot risico. Je kan zoeken naar een andere vk die wel thuis wil na 42 weken, ze zijn er wel, maar ik denk op dit termijn dat het niet meer gaat lukken. Ik snap het 42weken protocol echt niet, als je de cijfers kijkt. Bijv vraagdevroedvrouw etc.

Je eigen gevoel volgen. Het is jouw baby en je hoeft absoluut niet mee te gaan in die bangmakerij. Zolang al jouw waardes goed zijn (die zou ik dan wel extra laten checken) en jij je helemaal goed voelt, geloof ik er echt niet in dat er ineens iets kan zijn met de baby. Er zit namelijk ook bijvoorbeeld risico aan het nemen van een ruggeprik en aan het breken van de vliezen terwijl je lichaam er nog niet klaar voor is.. maar daar hoor je niemand over…

Gewoon uit nieuwsgierigheid, maar jij bent ook redelijk actief op deze app. Als je kijkt naar al die verhalen in het forum over inleidingen en strippen en vliezen breken waarbij het lichaam vervolgens niks doet. Hoe denk jij daarover dan? Want het is namelijk ook een risico om het lichaam te forceren naar iets waar het niet klaar voor is

Ik denk dat je niet goed geïnformeerd bent over thuisbevallingen en veiligheid. En de voordelen ervan, want er zijn wel degelijk goede redenen dat je kiest voor een thuisbevalling :) En heel eerlijk, de meeste protocollen in ziekenhuizen zijn maar zeer gedeeltelijk op echt bewijs gebaseerd. En de veel mensen vallen niet in een standaard protocol, zorg en bevallen is maatwerk. Als je iedereen in een protocol stopt, geef je in mijn ogen niet goede zorg. Zorgverleners hebben een bepaalde verantwoordelijkheid, en taken en daarbij hoort absoluut maatwerk verlenen en kijken naar de persoon. Ben wel met je eens, een bevalling kan je vantevoren niet helemaal plannen, gaat altijd anders. Ik had wel een mooi bevalplan, en wensen. En wat mogelijk was hebben ze daar echt rekening mee gehouden.

Dit vind ik sowieso erg afhankelijk van de termijn zwangerschap. Ik zou zelf ook inderdaad niet voor de 40/41 weken al het lichaam forceren (tenzij daar natuurlijk medisch echt een aanleiding voor is). Na 41 weken vind ik het zelf wel een ander verhaal, en kies ik dan zelf ook wel eerst voor de minst "ingrijpende" dingen. Dus eerst strippen bijvoorbeeld.

Bovendien gaat het hier alleen maar om de plek van bevalling toch? Dat is wat anders dan op welke manier je bevalt en zou voor mij dan ook een makkelijkere keuze zijn.

Ah wat fijn alle reacties en verschillende opvattingen! Ik heb vanmiddag om half 2 afspraak. Het zijn voor mij inderdaad -Het zonder ingrepen bevallen, op zoveel mogelijk een natuurlijke manier. -Thuis bevallen wat naar mijn idee fijnere locatie/sfeer is. Maar indd ook als ik vandaag nog beval heeft niemand er problemen mee. Maar na 12uur, ben ik ineens te hoog risico. Eigenlijk aan alles zitten risico's, vooral de ingrepen in het ziekenhuis, waar dan ook weer met 2 maten gemeten wordt. Want sommige risico's wordt niet over gesproken en andere risico's van 0.12 % worden benadrukt, Ik vind dat het vaak ook wel wat bangmakerij is, fijn om voorbereid te zijn op eventuele risicos maar ik hoef dat niet nu al de laatste weken contstant benadrukt te hebben, druk op te voeren.. En natuurlijk snap ik het als verloskundige de verantwoordelijkheid niet willen dragen, dat is per persoon ook verschillend, maar waarom is er geen protocol hiervoor? Er moeten toch meer vrouwen zijn die hier ooit tegenaan gelopen zijn.. Ze hebben deze week al besproken in de praktijk of er eventueel iemand is die het wel aan zou durven, omdat het buiten de zorgvraag om is (ook raar), maar hier nog geen antwoord op. Dus dat maakt het ook wel spannend. Ik was al een beetje om me heen aan het kijken, goede tip van de caseload. Holistische vk zat al vol toen ik in het begin van de zwangerschap opzoek was, maar zal nogmaals proberen.

Het is trouwens mijn eerste kindje 🥰

Ik ben zelf ook actief op het forum en daarbij ervaring op deskundig gebied (3 maanden kraam, 3 maanden verlos in 2021 als verpleegkundige). De horrorverhalen die we hier over lezen zijn natuurlijk vreselijk maar dit is maar zo'n klein percentage. Mede ook omdat je de andere verhalen vaak niet meer hoort en dit blijft nou eenmaal plakken. Vaak zijn dit ook de vroege inleidingen door bijvoorbeeld diabetes en 38 weken, hypertensie en 39 weken bijvoorbeeld. De kans dat je bij 42 weken wel goed reageert op inleiden is veel groter. Weet dat je altijd een keuze hebt om het protocol en het voorstel af te wijzen, lees je wel goed in over de mogelijke risico's. Word het natuurlijk wel lastiger als je verloskundige je hierdoor niet meer wilt begeleiden omdat zij zich hier niet comfortabel bij voelt. Wellicht dus een optie om een "compromis" te sluiten? De kans op complicaties is namelijk echt gewoon wat groter. Zou je verloskundige en gynaecoloog bijvoorbeeld wel open staan om de bevalling zijn gang te laten gaan maar wel soort van poliklinisch? Wellicht dat de verloskundige zich dan wel meer op haar gemak voelt. En dat bijvoorbeeld icm een dagelijks ctg om de baby wel in de gaten te houden?

Krachtig hoe je erin staat!! Super mooi om te lezen. In jou situatie nu, hoop ik dat de holistische VK met je mee wilt denken! Succes en you go mama!!!😍❤️

Op zich snap ik dat je volledig op je eigen gevoel wilt vertrouwen. Echter, voel je het altijd als het minder goed met je baby zou gaan? Dat er minder zuurstof of voedingsstoffen zijn of als er in het vruchtwater gepoept is? Ik zou geen onnodig risico willen lopen. Natuurlijk zitten er aan andere ingrepen ook risico’s, maar met het uitvoeren van die ingrepen is daar ook controle op. Bevallen is iets wat je niet 100% in de hand kan hebben. Je kunt het voor een lange tijd naar je wens doen, maar soms is omschakeling en aanpassing ook nodig, ten goede van de gezondheid van je kind. In een land waar de gezondheidszorg goed geregeld is (in vergelijking met andere landen) past het helaas niet om alles helemaal maakbaar te maken naar ieders eigen wens. Er wordt gekeken naar een zo klein mogelijk risico voor een hele grote groep. Maar dat is mijn persoonlijke opvatting. Ik laat me leiden door de professionals omdat zij hier vele malen meer ervaring in hebben dan ikzelf ;-).

Ik hoop dat het allemaal gaat lukken. Ik wilde ook heel graag een thuisbevalling. Kan zeggen voor 75% thuis bevallen 25% ziekenhuis, kijk er positief op terug (helemaal niets spoed oid). Snap je wens helemaal, gaat thuis of in het ziekenhuis goedkomen. Ik vond een goed bevalplan ook heel helpend, daar hebben ze heel goed naar gekeken en wat kon gedaan en wat anders liep hebben we goed gecommuniceerd :) Er is ook een richtlijnen, wensen buiten de richtlijnen (die kan je googelen). En idd risico 's van interventie worden erg onderbelicht, die zijn er altijd. Voordelen zijn er niet altijd. Een interventie kan absoluut nodig zijn, tuurlijk wil iedereen dat dan. Maar over gebruik van interventies is ook wat. Heel veel succes

Ik hoop dat je snel een verloskundige vindt die het zelf ook aandurft en voldoende kennis en ervaring heeft om je goed te begeleiden. En ik moet zeggen dat ik jouw standpunt mij echt goed doet. Soms voel ik me echt de enige die het proces van mn dochter en mijn lijf wil afwachten ook als het wat langer zou duren.