Onzeker over alles, gevoel dat niks lukt

Onze zoon is nu 2,5 week oud. Zelf heb ik 12 dagen in het ziekenhuis gelegen, waarvan 4 dagen met onze zoon. Ik was al opgenomen met het HELLP syndroom. Na mijn bevalling kreeg ik last van hersenvocht dat lekte na mijn ruggenprik (veel hoofd- en nekpijn). Dit alles zorgde ervoor dat ik die eerste dagen in het ziekenhuis en ook de rest van de kraamperiode thuis eigenlijk niks kon. Knuffelen was moeilijk, fles geven lukte niet en een luier verschonen kon ik conditioneel al helemaal niet. Nu ik me fysiek wat beter begin te voelen, ben ik onzeker over alles. Zo vind ik het echt heel moeilijk om hem 'goed' vast te houden. Zodat hij lekker ligt, maar het ook comfortabel voor mij is. Ik vind hem ook erg zwaar, terwijl hij net geen 3 kilo is. Dit zorgt ervoor dat ik hem eigenlijk niet oppak & wacht tot mijn vriend er is om hem aan te geven. De hele ziekenhuis periode heb ik niet gehuild, maar nu lijkt alles er continu uit te komen. Ik ben onzeker, ik zie hoe mijn vriend al makkelijk met de baby omgaat, hoe chill de baby bij hem is, en hoe ongemakkelijk hij bij mij ligt. Het maakt me gewoon verdrietig. Ik vind het echt heel moeilijk om te 'genieten' omdat ik zo struggle met mijn eigen gevoel. Het mama-gevoel is er nog helemaal niet :( Zijn er al meiden die dit herkennen? Of tips hebben?