Overgeven en bevallen

Ik heb ook 1 x overgegeven tijdens mijn vorige bevalling. Dat was tegen het einde, na vele weeënstormen. Ik moest even van positie draaien in bed en toen kreeg ik ineens het gevoel van overgeven. De verloskundigen waren er snel bij en hebben alles opgevangen. En toen weer door, maar het voelde wel goed om het eruit te hebben

Hoi, Ik moest overgeven bij mijn eerste bevalling. Het kwam eigenlijk uit het niets,het is niet dat ik het helemaal van te voren al voelde aankomen. En toen het eruit was was het daarna ook gewoon meteen weer weg dat gevoel. Ik zou je er niet al teveel druk om maken want je kan er helemaal niks aan doen. Ik vind overgeven ook niet prettig maar uiteindelijk moet iedereen dat wel is en het is echt zonde van je energie om er helemaal mee bezig te zijn. Het was echt gewoon overgeven en weer door om het even heel simpel te zeggen. Wel rot dat je er zo erg stress om hebt.

Ben 2x bevallen al en nog nooit overgegeven.. Het hoeft niet altijd dus. En ik denk dat je op z'n moment zo in je roes zit, dan het geen fuck uit maakt, dat je overgeeft en weer door gaat lijkt me..

Ja het was echt 3 keer achter elkaar overgeven na een paar uur weeen en daarna ook niet meer. Ik voelde het wel aankomen.

En de pijn wat je hebt deed mij het overgeven doen vergeten eigenlijk

Bij mn 1e bevalling heb ik overgegeven.. puur omdat ik me verslikte in een paracetamol haha! Heb gespuugd en was het na 1 sec alweer vergeten, je bent dan met je hoofd bij hele andere dingen bezig :)

Ik heb er denk ik ook wel minder moeite mee als het ineens komt, vooral het stukje misselijk zijn trek ik niet 😅 m'n psycholoog zegt ook wel "alles wat je aandacht geeft groeit" dus probeer er niet zo mee bezig te zijn. In the heat of the moment zal het vast ook een andere ervaring zijn

Ik heb ook overgegeven bij mijn eerste bevalling. Het was een inleiding waardoor ik een weeenstorm kreeg. Moet zeggen dat ik het ver nog wel weet maar dat dat op mij het minst indruk heeft gemaakt. M’n vriend heeft het er vooral nog over dat ik boos werd dat hij dat bakje had gepakt terwijl ik dacht dat ik nog meer moest spugen 😂

Misschien komt het bij jou niet! Dat kan ook. Super veel vrouwen poepen ook niet en andere weer wel.

Bij mij was t idd wat overgeven en klaar. Kwam ineens spontaan op. Vond t raar. Spuug niet snel. Was mijn 4de zwangerschap. Nooit eerder gehad. Was ook maar 1x

Ik herken mijzelf zo erg in je verhaal! Ik had het zelf kunnen schrijven 🤷‍♀️🙈 Ik hoop ook erg dat ik het (als ik moet overgeven) los kan laten en er voldoende afleiding is. Ik heb deze angst wel besproken met mijn verloskundige; dat geeft wat rust.

Ik heb een bloedfobie, ook niet erg handig bij een bevalling, maar heb tijdens mijn eerste bevalling wel ervaren dat alles zo indrukwekkend is, dat zelfs een sterk aanwezige fobie naar de oppervlakte verdwijnt. Ik vermoed dat dit voor jou ook zo zal gelden. Ik heb overigens vorige keer niet overgegeven en wist eerlijk gezegd niet eens dat dit een ding was, heb er nog nooit iemand over gehoord. Als ik het hier zo lees is er een reele kans, maar volgens mij is de kans ook nog eens groter dat je níet over hoeft te geven. Daar kom ik helaas niet mee weg: want bloed zal er zijn 😛

*Oppervlakte moet eigenlijk achtergrond zijn :)

Ik heb precies hetzelfde. Bij de vorige bevalling heb ik niet hoeven overgeven. Achteraf ben ik in shock geraakt door het vele bloedverlies. Vlak daarvoor zei ik tegen mijn man dat ik misselijk was. Zo wist hij dat het foute boel was! Uiteindelijk niet overgegeven dus! Bij deze zwangerschap moest ik vorige week ineens overgeven (36 weken). Dit was voor het eerst in 15 jaar ongeveer… Ik dacht echt dat er een dikke paniek aanval achterweg zou komen. De paniek achteraf was een stuk minder dan de paniek vooraf gek genoeg. Wel ben ik daardoor extra bang geworden om tijdens de bevalling te moeten overgeven. Ik hoop maar dat er geen tijd is om hier bang voor te zijn 😅

Ik heb bij mijn bevalling heel veel overgeven tijdens mijn weeenstorm. Eerst heel netjes in een zakje, maar was zo gefocust op die weeën en die pijn, dat ik uiteindelijk gewoon van me af heb gespuugd, geen idee hoe wie en wanneer dat is opgeruimd ik was blij toen die ruggenprik erin zat en ik geen pijn meer had en dus ook niet meer hoefde te spugen. Maar dus eigenlijk niks van “gemerkt” in die zin..

Ik heb tijdens mijn eerste trim dagelijks met mijn hoofd boven de wc gehangen terwijl ik in het verleden best bang was voor overgeven. In het begin vocht ik er heel erg tegen, maar na verloop van tijd begon ik het te accepteren en voelde ik ook goed aan wanneer ik weer moest. Als je je er gewoon aan overgeeft is het veel minder erg om te doen. Heb geen ervaring met bevallen en spugen, maar ik denk dat het beste toch is om het los te laten als je voelt dat je moet

Bedankt nog voor jullie berichtjes, stelde me wel gerust. Ben ondertussen bevallen en ben geen moment misselijk geweest of drang gehad om het er uit te moeten gooien, die mazzel heb ik dan denk ik gewoon 🙈