Overtijd en wat te doen.

Heb zojuist gesprek gehad met verloskundige. 1: ze kunnen je nergens toe dwingen. Ook als je langer dan 42 weken wil doorlopen dan mag dat. 2: zoveel mensen zoveel meningen. Er is niet 1 juist antwoord omdat iedere vrouw, baby en zwangerschap anders is Doe waar jij je goed bij voelt. Lees je in op de risico's van overtijd zijn en bepaal voor jezelf waar jouw grens ligt..

Tegen mij zeiden ze dat de conditie van de placenta vanaf 41 weken afneemt, hij is dan eigenlijk op aan het raken maar ze weten niet precies wanneer dat echt gebeurd. Je moet dan extra onderzoeken ect. Ik ben met 40+4 gestript en zondag weer dan ben ik 41. Mocht er dan weer niks gebeuren dan breken ze 41+1 de vliezen

Ik heb gister ook gesprek bij de gynaecoloog gehad en daar kreeg ik het idee dat er bij inleiden enkel een nadeel is voor de moeder, namelijk dat ze de bevalling als langer en heftiger kan ervaren. Voor mij weegt dat sowieso op tegen extra risico’s voor de baby. Ik ben bij mijn eerste ingeleid om medische redenen en heb dat als ‘prima’ ervaren. Hoop enorm dat deze bevalling natuurlijk op gang komt, maar zo niet: dan word ik met precies 41wk ingeleid.

Mijn gynaecoloog vertelde dat vanaf 41 weken de risico's wat groter worden omdat o.a. de placenta op raakt. Dat risico is natuurlijk altijd maar relatief. De reden dat ze in het ziekenhuis dan liever vanaf 41 weken willen inleiden is omdat zij zwangeren zien die al medium of high risk zijn en het totale risico dan dus nog hoger wordt. Bij de verloskundige lopen de zwangeren zonder verhoogd risico. Mijn gyn gaf aan dat ik ook zeker zelf een keus heb, dus als je het er niet mee eens bent kun je daar zeker over in gesprek. Persoonlijk wil ik vanwege die risico's absoluut niet over de 42 weken dus gaan we vanaf 41 rustig beginnen met inleiden.

Ik hoor echt vooral drama verhalen over een inleiding én dat er super vaak pijnstilling/ingrijpen nodig is… vandaar dat het niet zomaar mijn voorkeur zou hebben.

Dan schelen we 1 dag! 😊 hoe is het strippen gegaan?

Vandaag verloskundige geweest, die zegt dat ik ook prima over 42 mag gaan mits alle onderzoeken bij mij goed zijn. Ik vind tot 42 weken zelf prima om ‘gewoon’ uit te zitten. Ene kindje heeft meer tijd nodig dan andere. In ziekenhuis hebben ze meer protocollen en houden ze meer zelfde aan. Kleine VK praktijk kijkt meer naar de persoon, hoe je je voelt etc denk ik. Maar volg vooral je eigen gevoel en kijk goed naar t risico %

Bij mijn 1e zou ik gestript worden bij 41 weken en dan indien nodig bij 41+3 weer. En anders inleiden bij precies 42 weken. Gelukkig kwam ze uit zichzelf bij 41 weken. Nu heb ik ervoor gekozen om mij al te laten strippen met 40+2 weken en een 2e poging bij 40+5, als dit niet helpt inleiden bij 41 weken. Ondanks dat de verloskundige het liefst pas een 1e poging tot strippen doet bij 41 weken en inleiden bij 42 weken.

Ik kan mij de verwarring/onzekerheid zo erg voorstellen. Sowieso is de telling van het aantal weken vanaf de bevruchting al vaag naar mijn mening. In het begin worden volgens mij de meeste vrouwen vaak teruggezet en dan weer verder gezet. Ik vraag mij dan altijd af: weten ze echt hoeveel weken ik zwanger ben? Ben ik dan dus echt met de uitgerekende datum 40 weken zwanger? Soms voelt het dan alsof je ‘bang’ gemaakt wordt met het feit dat de placenta minder goed werkt. Zolang alle onderzoeken goed zijn, is het dan niet de natuur die gewoon zijn gang moet gaan? Ik ga voor je duimen dat het vanzelf op gang komt! Sorry voor de ‘braindump’!