Ik vroeg me af of iemand hier bekend mee is? Ik ervaar behoorlijk sombere gevoelens, en ondanks dat dit mijn tweede kindje is, herken ik dit totaal niet van de eerste keer. Ik ervaar schuldgevoelens naar mijn eerste kind, vind mezelf tegenover hem een heel slechte moeder omdat ik veel bezig ben met zijn zusje, en merk dat ik mega emotioneel ben (wat ik normaliter eigenlijk nooit ben) maar ook dat ik het leven als gezin van drie mis. De bevalling heb ik als heftig ervaren en nu vraag ik me af… in hoeverre is dit een (beginnende) ppd? Kan je wel na 2 weken een ppd hebben?
Over de dag heen ben ik enorm vermoeid, weinig zin de deur uit te gaan, maar wel behoefte aan de andere kant aan momenten zonder de kinderen. Ik had heel veel zin in de komst van de tweede baby, maar nu ze er is, lijk ik ineens op te zien tegen de newborn fase en hoop ik dat ze snel 1 jaar is, ik had nooit gedacht dat ik dat zou vinden want bij mijn zoon heb ik er echt van genoten… desondanks, zijn we enorm blij met haar en is ze niet weg te denken uit ons leven, maar ik zit enorm met mezelf te vechten op het moment.
Herkenbaar voor iemand?