Prenetale depressie?

Goedemorgen, hier ook redelijk veel last van depressieve gevoelens en verminderd gevoel van geluk tijdens de zwangerschap. Kindje is bij ons ook gepland en zeer gewenst! Maar gevoelens van somberheid en bezorgdheid overheersen vaak. De verloskundige gaf bij mij aan dat hormoonschommelingen hier de oorzaak van kunnen zijn en dat ze het regelmatig ziet bij zwangeren in de praktijk. Als je twijfelt over de ernst van je gevoelens, altijd even bespreken met je verloskundige zodat je eventueel doorverwezen kunt worden naar psychologische hulp. ❤️

Het echt zwanger voelen begon bij mijn vorige kindje ook pas een beetje vanaf het moment dat ik hem kon voelen schoppen.. tot die tijd is het er, maar is het nog niet echt tastbaar ofzo. Toen het echter begon te voelen en ik hem ook kon voelen werd het bij ook echter, dus spulletjes zoeken ging bij mij toen ook pas wat leven. Ik denk dat het wel belangrijk is dit met je verloskundige te bespreken, die zijn er voor alle vlakken, ook voor dit ❤️

Bij mijn eerste zoontje begon ik mij ook pas zwanger en blijer te voelen toen ik de baby ging voelen. Denk dat ik met 25 weken pas echt enthousiast werd haha! En dat terwijl wij ook heel bewust voor een kindje gingen. Hier wel al sinds mijn eigen kindertijd bekend met depressie en angststoornissen. Dus moet ook zeggen dat ik wel heel goed het verschil voelde met prenatale depressie óf gewoon angst voor het nieuwe. Bij mij was het het laatste. Nu zwanger van de tweede en helaas wat mis gegaan met mijn antidepressieva waardoor ik al wat maanden zonder zit. En nu dus wel echt last van mijn angststoornis. Weet wel dat het heel normaal is wat je voelt, en dat dit dus ook echt met je hormoonwisseling te maken kan hebben. VK gaf hier ook aan dat dit heel normaal is, ook al ben je er voor je zwangerschap totaal niet bekend mee. Weet ook dat de VK er voor is om dit te bespreken, of je huisarts. Met echte zorgen zullen ze je ook kunnen doorsturen naar een pop-poli oid. En dat is niet erg, maakt je alleen maar sterk als je eraan durft te werken!!❤️

Hey Simone, Hier ook heel bewust bezig geweest met een kindje... heb me 3 keer lekgeprikt met hormonen en ben eindelijk zwanger... Ik heb me gedurende t eerste trimester ZO beroerd gevoeld... ik kon soms alleen maar huilen, ook omdat ik me schuldig voelde omdat ik niet meer zwanger wilde zijn. Ik begreep niet meer waarom ik dit wilde... Al die spullen deden me meer toen ik nog niet zwanger was.. t interesseert me nu helemaal niks, ik voel geen kriebels als ik die kleertjes zie en iedere keer als iemand tegen me zegt : Geniet ervan, wil ik hun gezicht vermorzelen... Ik hoop dat t voor mij m zit in de medicatie (metoclopramide), want t stond ook als bijwerking in de bijsluiter. Ik hoop dat t beter gaat... vandaag wel even een traantje gelaten bij t idee dat we deze kerst voor het eerst met een baby zullen vieren.. onze baby.. Ik hoop dat t klopt wat de meeste dames hier zeggen en dat t komt als we de baby voelen schoppen.. voor nu is t maar gewoon volhouden... sterkte..

Veel dingen herkenbaar. MAAR geloof me. Het zwangerschapshormoon kan voor een deel van de vrouwen funest zijn. Ook ik heb dat . Nu de vierde , en wederom dat afschuwelijke gevoel. Vorig jaar april nog bevallen van de derde; letterlijk een paar uur na de bevalling was dat klote gevoel weg.