Gisteren met 21+6 ingestuurd. Ik had wee-achtige krampen en bloedverlies. Verloskundige dacht thuis al 1 cm ontsluiting te voelen. In het ziekenhuis te horen gekregen dat de vruchtzak al naar buiten kwam en het nu echt een kwestie was van afwachten. Heel de nacht met wee毛n wakker gelegen (in een schuin bed, in de hoop dat de zwaartekracht de vruchtzak terug naar binnen zou krijgen, waarna ik om mijn baarmoedermond een bandje zou krijgen). Vanmorgen ging het echter enorm bergafwaarts, ik had toch al 3 cm ontsluiting en de artsen gaven het geen kans meer. Na bijna 24u non stop wee毛n is om 18:18u onze Juna ter wereld gekomen. Ze heeft nog een uur een kloppend hartje gehad voordat ze in mijn armen heen is gegaan. 馃懠馃徏