Stiefdochter

Wat moeilijk zeg! Ik zou inderdaad proberen haar erbij te betrekken bij de zwangerschap en de komst van het kindje.. maar ook haarzelf aandacht geven dat zij ook belangrijk is en niet alleen om de nieuwe baby gaat..

Liefde geven algemeen. Maak is haar lievelings eten.. mee op pad ergens leuks heen samen, neem haar mee winkelen etc. Gewoon een band opbouwen. Weet niet hoelang jij en je partner al samen zijn? Ik heb zelf 3 stiefzonen van 20, 17 en 15. En ik geef ze vaak wat geld om iets te gaan doen of zorg voor hun lievelings eten. Hun moeder is niet zo in beeld dus probeer toch de moederliefde te geven als ze er zijn. Maar ook vooral tijd gunnen met hun vader alleen.

Wij zijn nu een goed jaar samen, dus nog niet zo heel lang eigenlijk. Ik probeer haar zeker gelijk te behandelen omdat ik dat zelf ook heel belangrijk vind!

Ik heb zelf ook een bonus dochter van 7. Ik probeer heel erg de connectie met haar aan te gaan door onderonsjes te hebben met haar, samen papa te klieren, maar ook samen dingen te doen. Haar vragen mij te helpen met iets, complimentjes geven over iets wat ze leuk vindt om te doen, grapjes maken. Ik mag mijn handen dicht knijpen want ze is net zo gek op mij als ik op haar, maar daar hebben we echt wel wat tijd en moeite in gestoken. Geef haar aandacht, betrek haar er echt bij, doe leuke dingen met haar en doe dingen samen… aandacht en het gevoel hebben dat ze er mag zijn doen op deze leeftijd al zo veel. Succes, ik weet dat het niet makkelijk is!

Ik heb een bonusdochter van 9 en bonuszoon van 7. Met m’n man een zoontje van 1,5 en nog een op komst. De grote kinderen zijn hier 50/50 vanwege co-ouderschap. Inmiddels 4 jaar samen. Vanaf het begin echt heel erg geïnvesteerd in de band door veel dingen samen te doen, ze te leren kennen en de tijd te nemen. Niks overhaasten/ forceren. Inmiddels is het zo dat ik echt een moederfiguur voor ze mag zijn en ze mij ook zo zien. Dat is niet vanzelf gegaan: maak je geen zorgen als het niet meteen lukt. Kinderen zijn veerkrachtig maar willen ook weten wat ze aan je hebben en wat hun plek is/ gaat zijn in het gezin bij zulke grote veranderingen. Wees jezelf en probeer het contact ontspannen en vrolijk aan te gaan!

Ik spreek niet uit ervaring, maar ik lees eigenlijk 2 dingen; 1) er is een vermoeden van verlatingsangst bij je stiefdochter en 2) je hebt de wens om met haar een band op te bouwen en haar een welkom gevoel bij jou te geven. Het is erg ingrijpend voor een kind dat ouders uit elkaar zijn en daardoor de veilige basis verstoord is en mogelijk extra verstoord raakt (voor haar gevoel) door 2 nieuwe gezinssituaties. Voor puntje 1 denk ik daarom persoonlijk dat het allerbelangrijkste is dat jouw vriend, haar vader, en haar moeder als eerste (samen) gaan kijken hoe ze veiligheid en geborgenheid creëeren tav haar verlatingsangst. Zij zijn ten allen tijden verantwoordelijk voor een goede basis waar ze onvoorwaardelijk 'aanwezig' zijn. Ik wil hier niet mee zeggen dat dat nu niet het geval is want ik ken jullie situatie verder niet natuurlijk, maar het is wel iets om bewust van te zijn. En het is fantastisch dat jij haar 'ziet', en wil voorkomen dat ze zich buitengesloten voelt. Dat jij haar betrekt bij keuzes en activiteiten zal zeker helpen voor jou om de band met haar te versterken. Wat anderen ook al zeiden, forceer het niet, met aandacht en liefde kom je een heel eind :). Ik hoop voor jullie dat jullie samen een fijne balans gaan vinden samen met haar nieuwe broertje(s)/zusje(s) ❤️.