Vertellen op werk terwijl collega miskraam heeft gehad

Gewoon doen waar je je goed bij voelt

Misschien kun je het eerst persoonlijk aan de desbetreffende collega vertellen en daarna aan de groep

Een paar jaar terug zijn wij onverwachts onze tweeling verloren met 23 weken. Een paar maanden daarna was een collega van mij zwanger. Ze heeft het mij apart en eerder verteld dan de rest van de collega's omdat ze wist dat ik er ontzettend moeilijk mee had. Ik vond het heel fijn dat ze dit gedaan had. Nu ben ik inmiddels zwanger van ons 4e kindje en hebben wij een slechte 13 weken echo gehad. Ook is een collega van mij zwanger en loopt zij een week voor op mij. Ik vind dit heel lastig, want wij moeten misschien de zwangerschap afbreken en zij is er natuurlijk van aan het genieten. Ik ben hierdoor een beetje jaloers op haar. Het zijn allemaal lastige situaties..

Dit zou ik ook doen. Het is heel verdrietig wat je collega heeft doorgemaakt, maar jij moet ook kunnen vertellen dat je zwanger bent. Je houd er rekening mee, dat is heel goed. Maar kan ook niet zo zijn dat jij er niet meer mag zijn. De situatie is lastig, de een maakt wat verdrietigs mee en de anders iets leuks. Het is wat het is, je houd rekening met elkaar.

Het lastige is dat jij dus eigenlijk het nieuws van je collega nog niet hoort te weten en daardoor in een lastige positie bent gebracht (door je manager). Mocht je collega jou in de komende dagen niet inlichten, dan moet je manager wellicht een rol spelen in jouw nieuws aan je collega vertellen? Ondanks dat het natuurlijk vanuit goede bedoelingen met je is gedeeld, ben je wel in een onhandige positie gebracht op deze manier.

Denk dat ze dit gewoon kan uitleggen als ze het persoonlijk vertelt. Ik zou gewoon vertellen hoe het is gegaan, dat lijkt mij een logisch verhaal en met de intentie om rekening te houden met haar gevoelens

Ik zou die collega even apart nemen. En idd uitleggen hoe het gesprek met je manager is gelopen. Dan overval je hem niet in de groep. Ik heb een collega die in het verleden een vroeggeboorte en fertiliteitsproblemen heeft gehad. Ik ben ook even apart met haar gaan zitten. Dat waardeerde ze. Het blijft lastig en verdrietig.

Inmiddels heeft hij het “in de groep” verteld, dus ik weet het nu wel. Omdat hij best emotioneel was, en sommige collega’s ook vol schieten heb ik het even gelaten voor wat het was. Maar onhandig is het zeker!

Je hebt gelijk, zo had ik het nog niet bekeken. Voel me vooral heel erg bezwaard, maar dat gevoel zal vast wel zakken.

Ik had laatst soortgelijke situatie met een vriendin. Ik was net door een miskraam heen en zij was zwanger. Ze voelde zich bezwaard maar ondanks mijn eigen gevoel was om blij voor haar. Nu is een vriendin natuurlijk anders dan een collega. Maar ook mijn vriendin vertelde dat ze het zo lastig vond om te vertellen en ook waarom. Ik vond dat fijn... Dus ik denk dat ik dat in jou situatie ook zou doen. Het lijkt me vervelender als ze het achteraf horen via een collega of speculaties.....