14 Reacties

3 maanden geleden

Herkenbaar. Ik ben toevallig vandaag 16 weken en sinds afgelopen maandag ben ik iom teamleider naar 50% ziekteverlof gegaan. Ik vond deze stap zetten heel lastig. Iedereen om me heen zei ook luister naar je lichaam en zorg goed voor de kleine. Maar het idee dat je 'tot last' ben is heel moeilijk. Maar ik ben enorm blij dat ik de stap gezet heb. Het geeft me veel rust. Ik werk namelijk ook in een verpleeghuis op zware somatische afdeling. Dus alle werkzaamheden kan en mag ik niet doen. Ook collega's reageren er goed op en letten goed op mij want ik zeg soms wel eens dat doe ik wel en dan hoor ik nee doe je niet 🤣

3 maanden geleden

Ik heb de eerste weken juist helemaal niet gewerkt omdat ik me zo beroerd voelde. Ben het nu een beetje aan t opbouwen met zo'n 8 uur per week (omdat ik me anders echt kapot verveel). Volgens mij kun je prima vragen of je ander werk kunt doen ipv de nachtdiensten. Het belangrijkste is hoe dan ook dat je luistert naar je lichaam

3 maanden geleden

Momenteel werk ik als flexer in de gehandicaptenzorg en kies ik dus zelf hoe en wanneer maar dit is mijn 2e zwangerschap. Bij mijn eerste zwangerschap was ik nog vaste kracht voor 28 uur per week zonder nacht diensten trouwens en toen ben ik ook met 18 weken volledig de ziektewet ingegaan en heb ik tot aan mijn verlof boventallig gewerkt voor 3x paar uur per week. Ik voelde me toen ook bezwaard bijna om dat aan te geven alleen zelfs met boventallig werk had ik snachts nog last van pijn en was het zwaar. Ik zou zeggen hoe eerder je het aangeeft hoe meer tijd je bedrijf heeft om te zoeken naar vervanging en eigenlijk reageren alle collega's vaak wel goed. Soms de jongere zonder kinderen die denken ja hallo. En toen ze later zelf zwanger werden kwamen ze nog wel eens bij me terug met ik weet nu hoe het voor jullie is/was🤣 Luister in ieder geval naar je lichaam en start misschien met geen slaapdiensten meer om zo eens te kijken hoe het gaat?

3 maanden geleden

Je hoef geen nachtdiensten te draaien dacht ik? https://www.fnv.nl/werk-inkomen/zwanger-ouderschap/werktijden-tijdens-zwangerschap

3 maanden geleden

Je bent niet meer verplicht om nachtdiensten te draaien als je zwanger bent

3 maanden geleden

Reactie op KimberlyDM

Je bent niet meer verplicht om nachtdiensten te draaien als je zwanger bent ...
Ja dat klopt idd… ☺️ Heel erg prettig dat deze regeling er is. Echter draai ik slaapdiensten. Dat betekend dat ik 8 uur kan slapen, maar wel opgeroepen kan worden door de cliënten. Waarvan dan 4 uur betaald. Maar ook deze diensten zijn erg pittig. Je slaapt in een ander bed, andere omgeving. Verantwoordelijk voor alle cliënten in huis, en voor als er wat gebeurd. Daar lig ik wel op, waardoor ik zo’n om en nabij nog maar 2 uurtjes goed kan slapen

3 maanden geleden

Reactie op Maris Baby 1

Momenteel werk ik als flexer in de gehandicaptenzorg en kies ik dus zelf ho ...
Oh inderdaad, heel begrijpelijk en ik snap het helemaal… Ik hoop dat ik het ook kan aangeven. Dat blijft toch een lastig dingentje. Je wilt nog zo graag en alle vragen die je dan van je collega’s krijgt. De stap zetten is lastig, maar het geeft daarna veel rust denk ik

3 maanden geleden

Absoluut herkenbaar. Ik werk normaalgesproken 32 uur in het ziekenhuis. Met 7 weken gestopt met nachtdiensten, heb er toen 2 gedaan en van het omgedraaide ritme werd ik zo ontzettend beroerd, terwijl ik normaal echt best wel wat nachten doe. Ook werk ik momenteel zo'n 3 diensten gemiddeld per week, ben deels ziektebeeld. Eerst was ik aan het re-integreren vanuit ziekte rondom zwangerschap (heeeeeel erg misselijk en totaal geen energie daardoor, 8kg kwijt). Inmiddels werk ik wel weer buiten de boventalligheid sinds 2 weken maar wel maximaal 2 dagen achter elkaar, dus minder dagen per week, hierdoor is het voor mij haalbaar. Doe ik dit niet en werk ik meer? Heb ik sneller last van m'n bekken en red ik het qua energie gewoon niet. De dag na die 2 dagen werken moet ik ook gewoon nogsteeds bijkomen en regelmatig val ik in slaap na het werken. Ook zijn de avonden er deels afgehaald omdat die lichamelijk zwaarder zijn. Ik ben 17+2 en de bedrijfsarts is ook betrokken in mijn situatie. Ik kan je alleen maar zeggen dat je écht naar je lijf moet luisteren! Zwangerschap is geen ziekte maar soms wel een beperking en als je het zolang mogelijk wilt volhouden zou je samen toch naar een oplossing moeten kijken

3 maanden geleden

Ohja, er word ook echt door mijn collega's gekeken op welke unit ik sta met de minste zorgzwaarte en dat ik ook soms met een leerling of stagiaire sta, zodat ik wat extra hulp krijg ik de verzorging. Daarbij roepen mijn collega's regelmatig "nee, jij gaat nu even zitten. Dat ga ik doen" Dit mede ook omdat ik met 12 weken een bloeding heb gehad op het werk en dat wens ik echt niemand. Wij werken natuurlijk ook nog eens met witte pakken en die was niet meer zo wit. Waarschijnlijk heb ik toen echt te veel gedaan en ik heb echt doodsangsten uitgestaan, sindsdien ben ik echt voorzichtiger en geef ik werk sneller uit handen maar aub probeer het te voorkomen, het is het allemaal niet waard

3 maanden geleden

Ik vond het ook erg moeilijk om toe te geven minder te kunnen werken. Ik voel mij zo verantwoordelijk. Maar eigenlijk is het doodeenvoudig; je kind staat mijlenver bovenaan. Voor jezelf zorgen is zorgen voor je kind en dat begint nu al. Met die mantra lukt het om minder te werken en mij daar niet schuldig over te voelen.

3 maanden geleden

Ik werk ook 32 u in de zorg erg pittig. Nachtdiensten heb ik gelijk gezegd doe ik niet meer, want in de cao staat dat je geen Nachtdiensten hoeft te draaien in zwangerschap.

3 maanden geleden

Wat ontzettend pittig dat je nog maar zo’n twee uur slaapt op een slaapdienst. Wordt je vaak opgeroepen? Sliep je voor je zwangerschap ook al zo weinig op je werk? Zijn er andere factoren die nu meespelen waardoor je zo weinig slaapt op een dienst? Zelf werk ik op een woonlocatie voor mensen met een verstandelijke beperking. 28 uur en iedere week 1 slaapdienst. De dienst eindigt als het ware om 23.00 uur en start weer om 07.00 uur. Bij mijn vorige zwangerschap dit tot het eind kunnen doen, toen had ik er zelfs 6 per maand. Ik ben benieuwd hoe lang het nu goed gaat, ik slaap een stuk onrustiger nu ik zwanger ben, maar dat doe ik ook als ik thuis slaap. Als je lichaam aangeeft en jij merkt dat het teveel is, geef dat aan bij je manager/team. Zij willen vast samen kijken naar een oplossing, want ik geloof dat iedereen er het meeste baat bij heeft als je zo lang mogelijk op een fijne manier kan blijven werken. Ook als dat zonder slaapdiensten is. En dan erbij: je kindje boven alles! Zorg goed voor jullie beide! 🙂

3 maanden geleden

Hee, hier ook een zorgmedewerker. Werk ook 32 uur maar heb kunnen regelen dat ik alleen nog overdag werk. Overdag kan je toch wat meer je energie verdelen en daarnaast kies ik ervoor om niet naar cliënten te gaan die fysiek te zwaar zijn of valgevaarlijk. Wellicht kan jij ook overleggen wat voor jou werkt om zo lang mogelijk inzetbaar te blijven. Ik ben ook aan het leren dat er belangrijkere dingen zijn dan werk 😜

3 maanden geleden

Hier ook nog een zorgmedewerker. Ik heb sinds 13 weken bekkenklachten, ben nu 17+5. Hoopte eerst dat het vanzelf minder zou worden maar nu sinds ruim een week weet ik moet meer waar ik het zoeken moet. Heb een contract van 30 uur, waarvan 5 uur voor de studie zijn (studiedag kost mijzelf al 8 uur per week, naast de thuisstudie). Vrijdag voor het eerst fysio gehad en deze gaf aan dat ik echt rust moet pakken en het best wel was om mij ziek te melden. Dit dus ook gedaan, al moet ik het nog wat aan mijzelf toegeven en maak ik mij druk over mijn diensten die opgelost moeten worden. Donderdag heb ik gesprek met mijn arboarts, en mijn doel is om over een paar weken weer iets op te bouwen. Nu ik een weekend thuis zit, besef ik mij hoeveel mijn leven om werk en de pijn draait. Ik heb 2 dagen pijn van een stukje wandelen, ik kon niets meer doen voor de studie omdat ik de energie niet had door de pijn. Ik slaap slecht omdst elke houding pijn doet. Ik was ook niet bezig met de zwangerschap, letterlijk alleen maar proberen de dag te overleven, en van dag tot dag leven. Ik heb geen idee hoe ik dit volgehouden heb.. Dus ik kom er nu weer achter dat je echt voor jezelf moet kiezen. Als jij merkt dat je het niet aan kan, is dat zo.