Woedeuitbarstingen

Ik word wel echt sneller woedend maar gooi meer kleine dingen kapot of naar mn vriend. En scheld hem ook uit voor van alles nog wat. Ik ben ook het type zwangere vrouw die zijn man totaal niet kan uitstaan op moment

Ik ben juist emotioneel veel stabieler dan als ik niet zwanger ben..

Echt woede aanvallen heb ik niet maar ik voel wel andere, soms onbekende emoties. Bijvoorbeeld machteloosheid. Ik heb dat gevoel nooit echt intens ervaren. Wanneer ik dat soort gevoelens ervaar voel ik daar ook vaak van binnen frustratie bij. Maar misschien helpt het ook wel dat ik geen partner heb en zulke momenten niemand om me heen heb om het op bot te vieren 😊

Ik heb een korter lontje en loyaliteit is nog belangrijker voor me dan dat het al was. Maar ik weet me wel te beheersen. Als je echt dingen kapot gaat gooien en fysiek agressief wordt, zou ik hulp gaan zoeken. Want zulk gedrag is nooit oké, zwanger of niet.

Ik ben het hier wel mee eens! Een korter lontje kan, maar dit is agressie. Lijkt me niet alleen voor jou, maar ook voor je partner erg lastig om mee te dealen… Ik herken me er overigens niet in, ik zoek juist de bevestiging en liefde op. Een soort van “veilig nestje” denk ik?🤷🏻‍♀️

Dit klinkt echt heel ongezond en ik ben het eens met de opmerking over hulp gaan zoeken. Na 4 jaar traject met hoge doseringen hormonen en nu een zwangerschap, weet ik als geen ander wat hormonen met een mens kunnen doen. Maar dit gedrag is inderdaad nooit oké. Ook niet onder het mom van 'zwanger'. En los van dat het voor de ander knap waardeloos is, lijkt dit me voor jouzelf ook geen pretje en zo te lezen baal je er zelf ook van. Heb je dit al eens met je verloskundige besproken?

Wat betreft dat mijn man er van langs geven was niet fysiek hoor. Flinke woordenwisseling. En dat met die telefoons gooien..het is dan op dat moment wat ik in mn hand hebt en dat gooi ik op de grond en daarna jank ik flink en is het over. Ben niet agressief richting anderen. Gelukkig niet. En nee, mn man vind het niet zo gezellig maar blijft heel rustig en zegt later heel droog: t zijn de hormonen schat. Misschien is woede ook niet het juiste woord. Idd machteloosheid en frustratie wat ook genoemd werd. Heb het nu 3 keer gehad in 5 maanden. Vind het vooral naar dat ik een paar seconden mezelf niet in de hand heb. En natuurlijk vind ik het ook vervelend voor mn man maar ik weet dat hij er heel rustig en relaxed over doet en weet dat het niet op hem gericht is. En we kunnen het er daarna ook altijd goed over hebben.

Gesloten op verzoek van topicstarter