Zenuwen?

Zeker!! Je weet nu een beetje wat het is...en zal het weer zo zijn...en wat als...en je hebt er al 1 lopen en hoe dan.... Hormonen!! Laat het los. Komt allemaal goed. En zo niet dan loopt het zoala het loopt. Succes!

Ja precies dit! En ook dat ik m’n dochter ‘moet’ achter laten! Zoveel dingen die door mn hoofd spoken.

Stikzenuwachtig. Ik blijf mezelf moed inpraten. "Ik kan dit, ik heb het eerder gedaan, er is hulp, ik ben niet alleen, het gaat voorbij en dan ben ik dolgelukkig en super trots!"

Ooooh dit herken ik zooooo erg…. Ik ben 100000 keer zenuwachtiger als jij de eerste… in mijn hoofd spookt echt het gegeven dat als er iets met me zou gebeuren (waarvan de kans uiteraard nihil is) dat ik mijn eerst nooit meer zie 🥲. Zoals ik zeg, kans is minimaal, maar toch spookt het door m’n hoofd

Dit heb ik ook inderdaad 😅

Heel erg herkenbaar!

Ik ook heel erg en het word mn derde 🙈

Ik heb heel lang moeten zeuren om een baby bij mijn vriend en daarna ging zwanger worden niet vanzelf. In die jaren heb ik nooit echt nagedacht over bevallen en het moederschap zelf en nu begin ik de zenuwen te krijgen. Wat als ik tijdens de bevalling overlijd? Moet ik niet gewoon meteen een ruggenprik nemen? Kan ik dit überhaupt wel? En daarna dan? Voel ik me meteen moeder of moet ik dat nog leren? 💆🏽‍♀️

Ik heb dit ook wel maar meer zenuwen met betrekking tot mn dochtertje. Waar zal zij zijn als ik ga bevallen. Gaat het snachts gebeuren. Precies wanneer ze een nachtmerrie heeft en ons nodig heeft hahahaha zoooo irritant.

Ik vind het ook heel spannend, maar heb er vooral echt heel veel zin in! Ik heb zo'n positieve ervaring gehad bij mijn eerste bevalling dat ik het echt niet erg vind om het opnieuw te doen. Het spannendste vind ik vooral het 'wanneer'.

Ik had de spanning niet maar sinds vorige week wel, omdat het nu dichtbij komt. Ik kijk er wel enorm naar uit om ons kindje te ontmoeten. Merk ook echt dat ik al wat in de bubbel kom, weinig zin om uit huis te gaan, zelf naar de winkel gaan heb ik al geen zin in.

Ik heb t ook. Mijn laatste 2 bevallingen ben ik ingeleid. Vond t erg zwaar. Vooral bij mijn jongste dochter. Ben nu ook 42 jaar. Woon in spanje en zal bevallen met een tolk. Verder weinig mensen die mijn dochter van 20 maanden op kunnen vangen. Dus ben afhankelijk voor haar van mijn zonen van bijna 23 en 19. Dus ja word er als ik erover denk wel erg zenuwachtig van. En mijn dochter van bijna 9 is ook leerplichtig. Hoop zo t snachts begint en ochtend er is. Zodat de man de dames thuis kan gaan helpen. Ben nu 36 weken en 1 dag

O dat vind ik ook heel moeilijk. Heb er 1 van 20 maanden en meisje van 8. Ik woon sinds 1 jaar in spanje. Dus mijn zonen van bijna 23 en bijna 19 moeten de meiden opvangen

Hier ook. Nu 35 weken... best wel beetje 'paniek'. Eerste brvalling was heel zwaar en lang, tweede 1.5u dus erg snel. Ik kijk ontzettend op tegen de pijn( vooral het persen (de tweede drukte zichzelf eruit met 1 perwee) vind ik echt vre se lijk zeer doen) en krijg weer helemaal een naar gevoel daaraan te denken... bang dat we het ziekenhuis niet gaan redden, omdat de tweede bevalling zo snel is gegaan etc. Ineens sinds aantal dagen hele onrustige gedachten. Kijk er wel onwijs naar uit dat ze hier veilig is en ik het zwanger zijn en bevallen nooit meer hoef te doen.💞 ontzettend dubbel haha

Ja ben nu 38 weken ben wel nerveus vorige keer zat de placenta vast. Ondanks dat alles geregeld is tg spannend

Ik ook!!! Ik had het bij de 1ste ook niet, toen had ik er zelfs zin in. Nu ben ik echt banger en zenuwachtiger 🙈 vind dat niet fijn

Heel herkenbaar, vervelend gevoel

Hier 39 weken van ons 3e kindje. Wisselt van moment tot moment tussen ‘heb er zin in ga er voor’ en ‘ohhh nee, ik weet wat er te wachten staat en dat is heftig’… Erg spannend toch weer allemaal… hoe zal het dit keer gaan he?

Ik heb deze reactie van Guusje2 even gescreend en opgeslagen want vind dit wel goede motivatie 🤭

Volgens mijn VK is dat gewoon een simpele 50/50 en heeft het niks te maken met een vorige bevalling. Goed om over na te denken, of je de preventieve standaard oxytocine spuit wilt voor de placenta. Of dat jij je lichaam de kans wilt geven hem zelf los te laten. Synthetische oxytocine gaat niet via de hersen barrière, natuurlijke oxytocine wel. Synthetische staan het natuurlijke in de weg. Als je een natuurlijke bevalling hebt gehad, zonder interventies, dan mag je ook vertrouwen op het loslaten van de placenta op een natuurlijke wijze. Blijf lekker in je bubbel, want die bubbel zorgt voor oxytocine en die heb je ook nu nog nodig! Ook voor je borstvoeding etc. Synthetisch op dit moment is alleen nodig als je teveel bloed verliest of als het echt te lang duurt (het mag 60min duren). De situatie verandert natuurlijk als je al de hele bevalling medische interventies hebt gekozen. Het komt goed ❤️