Zit er even doorheen

Hier precies hetzelfde verhaal. Ik ben alleen 38 weken nu. Veel voortekenen. 3de kindje. Bij de eerste nergens last van gehad echt wat een makkelijke zwangerschap was dat, tweede wel flinke bekkenklachten, maar deze zwangerschap is echt next level qua pijn en bekkenklachten vanaf de 8 weken. Onze oudste is net 3.5 dus we hebben de kindjes ook erg kort op elkaar. Voor je bekken een hele aanslag🥲. Een rondje winkels lukt mij nieteens meer. Ik ben letterlijk aan huis gekluisterd en dat is flink deprimerend . Alles doet zeer en door de pijn erg geprikkeld en moe. Ik heb hoop dat ze komende.week gaat komen gezien ook termijn van mijn andere 2 kids dus ik probeer positief te blijven.(lukt echt niet altijd). Kunnen ze je niet eventueel al strippen? Proberen of dat wat doet misschien? Ik hoop dat je je kleine snel in je armen hebt! Hij of zij gaat het waard zijn kan ik uit ervaring zeggen💞

Ohh jeetje vanaf 8 weken al… heftig. En dan ook nog 2 kindjes rondlopen. Klinkt echt niet fijn. Hopelijk komt jou kindje ook snel, vaak wel zo bij 2e of 3e. Heb je wat hulp? Ja heb met verloskundige overlegd, woensdag inwendig onderzoek om te kijken of ik ontsluiting heb en dinsdag naar t ziekenhuis om standaard controle betreft vruchtwater etc. Dus het is even afwachten. Ben bang dat deze jongen in mn buik niet eerder gaat komen. T rommelt nog niet. Wel eens een krampje.

Meid, je bent niet de enige en ik kan alleen maar beamen dat het echt ellende is. Hier al vanaf 20 weken last en zeker vanaf 34 weken geen zak meer waard. Ik kook inmiddels zittend, snij ook alles zittend. Lig elke middag 2 uur op bed om te rusten en vaak tussendoor nog op de bank, de dagen zijn ellendig lang en doodsaai. Ik kan niet wachten tot dit over is. Hier 39+3 Ohja de eerste 16 weken ontiegelijk misselijk geweest en toen kon ik ook vrijwel niks. Ik vind het zwanger zijn dus gewoon niet leuk en heb het zwaaaaaar onderschat en geromantiseerd 🙄

Hier nog een met een beroerd eerste trimester en een veel te romantisch beeld vooraf. Ik heb niet eens extreem veel klachten en kan heel goed niks doen😬 maar als ik ook maar een beetje doe schiet t in m'n rug en heb k een harde buik. Nu ineens weer last van maagzuur terwijl t een paar dagen gewoon weg was🥲 Leuk is wel echt anders...

Vreselijk… jaaa we hebben er heel wat voor over he. Wij zijn wel powervrouwen want mannen kunnen dit niet…

Maagzuur jaaa heel klote. Ik heb een middeltje bij dokter gehaald.dat helpt wel beter als rennies

Oh hou op over die harde buiken 😂 als ik al naar de wc loop heb ik al een harde buik. Zet dan gewoon door in weeën maar helaas, daar denkt mijn lijf anders over. One and done, ik doe het niet nog een keer 😂

Ik zou anders wel een zeepaardje willen zijn.. daar zijn het juist de mannen die de kindjes dragen🥲

Hahahaha geweldig!! Dat wil ik ook zijn.

Hahahaha en ook een kortere dracht.. maar eerlijk, ik klaag er wat op los maar vind het toch ook wel bijzonder dat ik het kindje mag laten groeien. Ik vind er geen reet aan maar zeg vaak "ik ga er niks aan missen maar had het ook niet willen missen". Wel zou ik mijn man gewoon eens een inzicht willen geven hoe het is om hoog zwanger te zijn of om ongesteld te zijn ofzo 😂 hij js super lief en meelevend maar vraag me soms af of ze echt goed door hebben wat het inhoud, met name als het op de hormonen aan komt.

Heb je ook gelijk aan! Ons lichaam maakt wel een heel mensje aan, super bijzonder! Jaaaa mannen… die snappen er niks van. Tenminste die van mij niet. Mijn vriend zat tegen mijn buik aan ik zei wil je nog wat zeggen tegen hem. Zegt ie doe maar rustig aan. ?? Hallo doe maar rustig aan ? Nee kom maar eruit bij ons

Ik herken me hier volledig in…

Heel herkenbaar, ik was ook echt ready toen het voor mij met 40+5 begon. Al mis ik wel dat ze gewoon veilig in mijn buik zat, nu moet ik nog wennen aan mijn nieuwe rol. Uiteindelijk komen we er allemaal wel. Veel sterkte voor nu 🩷

Ik kan me hier zo goed in vinden en je bent zeker niet de enige hoor! Ik ben dolblij dat ik dit heb kunnen doen voor ons als gezin. Maar jezus wat is zwanger zijn kut. Volgens de verloskundige heb ik ook bijna ieder probleem gehad wat je kan hebben ondanks dat ik extreem sportief en dit de zwangerschap in ben gegaan en mijn eten extreem goed in de gaten heb gehouden. Ik heb letterlijk vanaf week 16 op de bank gekluisterd gezeten met relatieve rust; als ik opstond ging ik van mn stokje dus ik kon ook niets. Extreme bekken instabiliteit waardoor ik een periode niet heb kunnen lopen maar dus ook zitten extreem pijnlijk was, extreme maagzuur en misselijkheid, bronchitis 2x, covid, bloedarmoede, herhaaldelijke blaasontstekingen/schimmelinfecties/nierbekken onstekingen en nierstuwing. Vanaf het eerste moment ook direct last van insomnie. Ik heb er pas vanaf 35w tot 38 weken er een beetje van kunnen genieten omdat mn bloeddruk wat omhoog is gegaan en ik weer kleine stukjes kon wandelen en wat (zittend) in huis kon doen. Je kan er ook echt niets aan doen soms. Gelukkig heb ik een schat van een man die heel veel overneemt en is het de eerste. Maar ik heb mensen echt raar aan staan kijken dat ze zeiden dat ze het zo'n mooie ervaring vonden en me aan het begin heel erg afgevraagd wat ik fout deed.

Wat fijn dat je een lieve man hebt ❤️ klinkt heel naar, ik herken je kwaaltjes maagzuur misselijk blaasontsteking schimmelinfectie… drama. Nee zwanger zijn is idd kut, maarja we zijn het straks vast vergeten! Hopelijk hebben we een goed herstel na de bevalling 🤞🏼

Snap heel goed dat je je er emotioneel en moedeloos door voelt en de minuten vooruit zit te staren. Deze laatste periode is lastig! Ik hoop dat het snel klaar is voor je. Als we de kleintjes dalijk vast hebben is alles het vast waard geweest.