Hoi mama’s en papa’s,
“Je bent zwanger en niet ziek”
Hoe vaak hoor je dat wel….
Momenteel ben ik bijna 17 weken zwanger. Begin van de zwangerschap ben ik een poos thuis gebleven door misselijkheid en buikpijn.
Toen heb ik uiteindelijk aangepast werk gekregen en ben ik weer gaan “re-integreren”
Een maandje 2 ochtenden in de week.
En het klinkt misschien heeeeel stom of zwak maar, ik trek het gewoon niet.
Mentaal…..
Ik heb zoveel moeite om het huis uit te komen. Daarbij heb ik elke dag buikpijn (vanaf dag 1 zwangerschap).
Ik ervaar stress door de werkdruk. Mijn afdelingshoofd wil mij meer en meer laten komen en ik voel mij niet gehoord….(en ik snap hem want hij heeft een probleem in de vakantie met personeel en heeft mij nodig)…
Er is letterlijk gezegd: verman je, wees volwassen, zoveel vrouwen kunnen het allemaal wel, verzet je tegen die milde klachten. Jij hebt een verplichting om te komen.
(Vast contract 32uur)
Dit geeft me alleen zoveel meer stress.. elke dag heb ik last van m’n hoofd, ik slaap slecht, ik ben moe, en zelfs de misselijkheid komt weer terug.
Nu heb ik me weer ziek gemeld omdat het gewoon niet gaat…….
Hoe pakken jullie dit aan? Tips…
Het doet me pijn want in mijn vorige zwangerschap had ik dit niet… moet ik dan maar door zetten? Of moet ik wel naar m’n lichaam luisteren…
En neee ik ben niet ziek, maar ik ben wel ziek door de zwangerschap…….