Zwangerschapsdiabetes, angst voor bevalling.

Meid.. vaak gaan bevallingen met grote baby's makkelijker dan kleine baby's.. Je zelf niet meteen helemaal druk gaan maken.. Mijn andere 2 jongens waren ook groot geschat. De eerste is met 39 weken geboren en woog 3750 gram. De 2de met 37 weken en woog 3550 gram. Nu onze 3de kindje is ook groot en verwachten ze ook diabetes, alleen ben ik al tever om nog een test te gaan doen.. Ik word volgende week ingeleid.

Misschien niet wat je wilt horen… maar ik had nooit verwacht dat ik een keizersnede zou krijgen bij ons eerste kindje. Toch gebeurd, omdat hij 4830 gram was. Ik hoor meer vrouwen die bang zijn voor een keizersnede, maar dat is echt niet nodig. Ik kijk er heel goed op terug. Je weet nooit hoe je bevalling zal gaan. Ik had een keizersnede ook niet verwacht. Toch bleek het de beste optie. Wat ik echt geleerd heb: jouw lichaam weet op het moment van bevallen het beste wat er nodig is. Heel bijzonder. En het komt altijd goed ❤️

Bij m’n eerste kindje ingeleid bij 38 weken door zwangerschapdiabetes omdat ze dachten dat ze ruim 4300 gram was. Uiteindelijk is ze geboren met 3010 gram precies. Ik word dit keer weer ingeleid bij 38 weken precies omdat ze de baby weer groot schatten, maar daar ga ik niet meer van uit

Die metingen en schattingen. Het kan er zo ver naast zitten. Makkelijker gezegd als je gedaan maar maak je niet druk. Het is wat het is. Je kunt er niets aan veranderen nu meer. En des te drukker je je maakt des te meer stress je ook meegeeft aan de baby wat niet goed is. Ik had mijn eerste zwangerschap diabetes al bij week 21. Meteen ook moeten spuiten omdat ik overdag alles kon eten maar mijn waardes nuchter juist omhoog vlogen. Bij week 36 braken mijn vliezen. Onze zoon zou gehaald worden bij 38+4 ik ben medisch door chronisch ziek zijn. De hele zwangerschap hebben ze me bang gemaakt. O je baby is zo groot. Jeetje wat een knoepert is het toch. Komt door je overgewicht (door medicatie)en je diabetes. Op de keizersnede datum zal hij de 4000gr ruim gepasseerd zijn. P waardes allemaal boven de 90 en zijn buikje daar ver boven. Vliezen geknapt bij 36 weken. Baby geboren. Na het horen van het gewicht en de lengte de reactie van de gynaecologen. Zo daar zaten we wel even flink naast. Nou ja het is geen exacte wetenschap natuurlijk. Kindje 47cm 3250gr en kleding maat 50 wat te ruim was. Terwijl we uit waren gegaan van 56 minimaal. Dus nog flink moeten shoppen. Kindje zat verder onder de middelste lijn in de curve. Deze zwangerschap diabetes incl medicatie vanaf week 14. Gister controle gynaecoloog. Ja alles lijkt prima. Zullen we maar niet meten? De vorige zat meting zat deze bovenin. Er zijn geen rare afwijkingen. Hij ziet er prima uit voor dit termijn. En vorige keer zaten we er ook ver naast dus wel kijken straks wel hoe zwaar en groot hij is als hij eruit komt. Iets eraan veranderen doen we niet. En je eerste kindje is ook met een prima gewicht en lengte ter wereld gekomen. Dus ik maak me er totaal niet druk om. Ik denk dat dit alles bij mij laat zien dat ze het gewoon niet weten tot het er is. Je bent straks in het ziekenhuis. Als er iets niet goed gaat ben je meteen waar je de beste hulp nodig krijgen gaat. Je maakt je nu heel druk om een keizersnede. Ik heb geen keuze. De eerste was spoed ivm gebroken vliezen. De tweede is nu weer gepland. Maar heel eerlijk. Het is mij zo erg meegevallen dat ik er niet aan moet denken vaginaal te bevallen. Uren lang weeën. Hijgen, puffen, een meloen eruit duwen, verhalen van scheuren, knippen en totaal rupturen. Mij niet gezien. De eerste dagen is een keizersnede geen pretje. En daarna moet je echt de eerste weken rustig doen o.a met tillen. Maar daarna is het klaar ook. Geen gedoe met verzakkingen of verkeerd gezette hechtingen van onder wat zeer blijft doen na tijd. Een gewone bevalling zou in dit geval mijn worst nightmare zijn. Het is maar net hoe je het allemaal bekijkt.