Zwangerschapsklachten "Ik heb een bingokaart vol"

Hier een net iets andere bingo, maar ik word ondertussen ook niet goed van de klachten die opstapelen. Gelukkig kunnen we de weken ondertussen wel een beetje gaan aftellen…. De einddatum komt in zicht. Daar houd ik me dan maar aan vast; het heeft een einddatum en je weet ook wanneer (ongeveer). -longontsteking in april (toen 7 wkn) -sindsdien nauwelijks energie, moet elke dag een middagdutje doen en lig er s avonds om 21 weer in -sinds 8 weken bekkenklachten - kan al sinds +/- week 24 maximaal 15 minuten wandelen of 15 minuten fietsen. Max 5.000 stappen per dag, toch vrij weinig als je er normaal rustig 15.000 zet… - zwangerschapsdiabetes. Kan het gelukkig onder controle houden met eten en hoef geen insuline te spuiten. Maar dus wel continue nadenken wat ik wel/niet kan eten of hoe ik iets kan compenseren. - enorm veel vruchtwater en daardoor dus ook een mega buik….. wat zwaar is voor de rest van mijn lijf, kan mijn buik niet de hele dag dragen moet echt rusten door te gaan liggen. - slecht slapen; op mijn zij doen mijn ribben pijn, op mijn rug mijn buik. - ik werk de hele zwangerschap al 50%, 12 uur per week… Bingo! Maar gelukkig maakt de kleine man het goed in zijn grote zwemparadijs. Uiteindelijk is dat het belangrijkste (ja clichés zijn waar). Nog maar 4 weken werken en 10 weken tot de uitrekende datum. Als mensen vragen hoe het gaat, probeer ik een positief antwoord te geven, maar dat is toch erg lastig als je zo beperkt bent…. Zeker als dagelijks iemand zegt; zo dat kan niet lang meer duren, jij staat op springen! Nou helaas dus nog 10 weken volhouden… Ik probeer af te tellen, het is voor het goede doel, probeer het te accepteren en te genieten van de dingen die wel lukken.

Ik herken je ellende. Zwanger zijn vind ik gewoon niet leuk, ik heb het zwaar onderschat. Ik heb mij een aantal weken prima gevoeld (tussen 16 en 19 weken), maar toen wel herstellende van droge HG. Nu ben ik lichamelijk hersteld van de droge HG (Was 8kg kwijt, extreem misselijk, gelukkig niet braken), ik was zo snel vermoeid! Echter kwamen ondertussen ook forse bekkenpijn bij. Dit betekend echt nog maar 16 uur werken met zeer grote beperkingen. Op m'n vrije dagen doe ik weinig, dagjes uit red ik niet meer. Ook kwam daar ook maagzuur enz bij. Wat voor mij nu helpt; - yoga bal en oefeningen voor bekkenklachten - omeprazol voor het maagzuur, werkt heel goed hier - na iedere zware activiteit een poosje liggen - niet haren wassen ect. Op dagen dat ik werk, zo bespaar ik energie - afwegingen maken wat mijn energie waard is (zo voorkom ik ook harde buiken) - leuke en ontspannende activiteiten inplannen! Een lekkere zwangerschapsmassage staat op mij te wachten binnenkort en ga ik 1x oer week zwemmen, dat voelt voor mij erg fijn - heeeeeeel veel klagen, dat lucht op haha

Ik heb met je te doen! En met de rest! En met mezelf :p Ik ben heel slecht in zwanger zijn. De 1e keer mentaal en harde buiken en beginnende vergiftiging en bekkeninstabiliteit en 16weken kotsen. Geen avondeten lusten. Nu bekkeninstabiliteit, verschrikkelijke ischias, ontzettend moe, lichte help klachten.. zwanger zijn is 1 groot drama. Mij houdt vooral nu op de been dat wij een ontzettend lief, mooi meisje hebben dus ik letterlijk zie waar ik het voor doe. Ze gaat regelmatig bij mijn ouders spelen of een nachtje logeren zodat wij hier de nodige rust krijgen. En veel leuke dingen blijven doen!! Een pretecho, stukjes wandelen of juist rustig ergens wat gaan drinken.

Wat naar om te lezen dat sommige echt “pech hebben in de klachten omtrent zwager zijn”. Lijkt me super heftig. Ik heb enkel een lage ijzer waarvoor ik nu pillen op natuurbasis slik en me daardoor erg goed voel. Het enige vervelende is 3x per nacht eruit om na de wc te gaan….. ik mag niet klagen. 💕💕

Nog meer ‘bingoliefhebbers’ zo te lezen 🙌🏻😂 Mijn bingo: HG Schildklierproblematiek Zwangerschapsdiabetes Bekkeninstabiliteit Slaap: wat is dat? Kramp in m’n benen Algehele lichamelijke onrust Continu sterretjes zien Baby die continu een draaimolen maakt van m’n buik Heb een abo op de wc Urine incontinentie Veel harde buiken Kan 5 min wandelen Werken al mee moeten stoppen na 6/7 weken zwangerschap Zwangerschapsdementie En waarschijnlijk vergeet ik daardoor alsnog de helft aan kwaaltjes 🫣

Ik lachte toch even toen je typte: "Bingo!", maar wat kut zeg. Heel veel succes met de laatste loodjes❤️

Ik zeg dat ook vaak hardop; ik vind zwanger zijn gewoon niet leuk, maar ik vind het wel leuk, alleen de klachten niet.... Wat vervelend zeg! Wel fijn de herkenning. Ik lachte om: niet je haren wassen. Heel herkenbaar! Haha Bedankt voor je "medegeklaag" ❤️

Ik 'bingo' even mee... -Bekkenklachten vanaf week 7 -Enorm bloedverlies van week 7 tot week 18 -Baarmoederafwijking met als gevolg: meer risico op miskraam, vroeggeboorte, liggingsafwijkingen -Dagelijks medicatie vaginaal inbrengen (ivm risico op vroeggeboorte) met als gevolg veel en vieze afscheiding. -Veel angst (gehad) ons kindje te verliezen -Bijna heel de zwangerschap misselijk -Energieniveau beneden vriespunt -Sinds week 18 ACNES -Sinds week 27 zwangerschapscholestase inclusief ziekenhuisopname -Sinds week 28 polyhydramnion -Onrustige nachten, veel te weinig slaap -Iedere week ziekenhuis controles waardoor je halve week al gevuld is Ook ik probeer positief te blijven en de moed erin te houden :) Wat mij helpt: ik probeer het per dag te bekijken, ik geniet van kleine dingen en ik spui geregeld enorm tegen een paar lieve mensen om me heen. We hebben het grootste deel erop zitten lieve mama's, we can do this!! <3

Ik kan wel gaan vergelijken maar er zal altijd iemand zijn die het erger heeft 🤭 Ik vind atm het gebrek aan energie echt pittig. Ik kan boodschappen doen niet eens meer volhouden 😔 ik kan erheen fietsen/lopen en dan rond aankomst begin ik me slecht te voelen en verlies ik gewoon al mijn energie 😅 Thuis lig ik ook vaak in bed, maar soms maakt dat me weer onrustig en weet ik echt niet wat ik dan moet doen 🫣 Maargoed om weer iets positiever te zijn: het zit er iig bijna op! Ik kan niet wachten om mijn normale maag terug te hebben 😁 en natuurlijk mijn baby in mijn armen 😉

Ja die haren wassen, wat een zware activiteit…… om over scheren nog maar niet te spreken, kan het niet zien, kan er niet bij en het voelt alsof ik mijn benen in mijn nek moet leggen om die toonbaar te krijgen… Gelukkig, met dank aan de hormonen, is mijn haar anders en hoef ik het nog maar 1x per week te wassen. (Oké…. Ik heb ook een punt gescoord op de positieve bingo kaart 🤣)

Oh jeetje wat een klachten! Ik moet stiekem ook een beetje lachen want erg herkenbaar, ik ben ook heel blij dat mijn haren veel minder snel vet worden want ik heb gewoon geen energie/mogelijkheid om vaak te wassen😅 en scheren is ook een opgave idd! Dit komt vooral door erge bekkenpijn. Dit is ook meteen mijn grootste klacht die er helaas voor zorgt dat ik behoorlijk beperkt wordt. Veel minder werken, geen leuke uitjes en een dag met mijn peuter is een opgave (eigenlijk gewoon teveel). Heel herkenbaar om continu balans te moeten zoeken. Een maaltijd koken doe ik in etappes met rusten tussendoor. Echt idioot eigenlijk.... Ik had ook veel last van misselijkheid/niet kunnen eten en ook duizeligheid door een lage bloeddruk maar dat gaat gelukkig beter! Dus mijn bingo kaart is kort, maar wel beperkend ;) Ik probeer vooral te genieten van de leuke kleine dingen en elke dag iets te plannen wat wel haalbaar is. Ook al is het mega klein. Zodat het ook een beetje leuk blijft. Mijn vorige zwangerschap was tijdens allerlei corona lockdowns en dat had vooral mentaal zijn weerslag bij mij. Ik merk dat ik nu beter in mn vel zit,, ook al heb ik meer klachten. Succes allemaal!

Dus het cliché: "Weet waar je het uiteindelijk voor doet" is bij jou dus helemaal waar🥰

Fijn dat je ijzerpillen helpen! En bedankt voor je reactie❤️

Wat een fijne topic! Ook hier BINGO, en vanaf week 7 al thuis. Wereldje wordt dan klein. Wordt er soms ook onzeker van dat ik denk, denk ik nou dat ik moe ben? Of moet ik juist bewegen, hoe hou ik balans. Combi van vermoeidheid, lage bloeddruk, bekkenklachten en grote buik. Van alles meer, maar dit is t beperkende. Fijn om te lezen dat ik niet alleen ben. Soms zit ik r ff doorheen en denk ik, stel ik me nu aan? Ik kan sinds ik zwanger ben echt niet werken, hoe doen mensen dat. Hier hoor ik dat ik veel zelfspot heb, ik maak er maar grappen over, naast dat ik ook mopper en opstandig ben 😂 Mogelijk helpen we elkaar met erkenning 🤗🫶

BINGO! 🤰🩵 Toch een hartje erbij.... want tja, je weet waar je het voor doet... Mijn eerste zwangerschap van een geweldige dochter veel last van bekkenpijn, nu pijn in m'n hele lijf en bekkenpijn.... - extreem misselijk tot week 16 - bekkenpijn, de hele dag door pijn... - extreem moe, de hele zwangerschap al - angst om vanalles, dat het met mij niet goed gaat of met de baby... komt denk ik omdat mijn uitstrijkje vooraf aan de zwangerschap niet goed was (PAP3B) En daardoor heel onzeker over mijn lichaam, terwijl ik juist mijn lijf en gevoel altijd heel goed ken/op kan vertrouwen..... gelukkig mag ik de bevalling afwachten en daarna opnieuw een uitstrijkje afnemen, maar ik weet dat het sowieso niet veel goeds zal brengen... - schuldgevoel dat ik niet alles kan - urine verlies - afgelopen week een blaasontsteking.. - moodswings, bang naar blij, naar onzeker, boos, verdrietig uit het niets... even toelaten, huilen en door.... VEEL MOETEN RUSTEN dat beperkt mij het meeste helaas... wel heb ik nu een hooglaag bed in de woonkamer, dus ik kan fijn mijn rust pakken in de woonkamer. Mijn bekkenpijn is echt aanzienlijk afgenomen!! 6 maanden mag je zo'n bed huren vanuit de basisverzekering, als je de ruimte hebt; doen!! 1000x meer rust en ontspanning in mijn lijf dan op de bank "rusten" mij heeft gebracht. Lieve meiden, er is hoop. Er komt nog een periode van herstel na de bevalling, onderschat dat ook niet... want ook dat is zwaar en nog vol beperkingen. We zijn sterk en kunnen dit! Zwanger zijn is helaas niet het beste voor ons lijf,, hoe goed je conditie ook was/is.... blijkbaar hebben wij een les te leren en worden we nu even met de neus op de feiten gedrukt... Blijf luisteren naar je gevoel en je lijf, zet em op meiden! 🌸😘🩵🤰🤩🍀

Ja precies dat: "Denk ik nou dat ik moe ben?" Of ben ik het alweer🤪🤪🤪

Je verhaal over het uitstrijkje herken ik! Dat maakt het extra spannend. Hier een pap 3A II, jaarlijks op controle, onder de 30🙋‍♀️. Maar tot nu toe alles goed, hopelijk bij jou ook!🍀 Dat bed klinkt als een goede tip!

Wat een herkenning! Als mensen vragen hoe het gaat zeg ik altijd: medisch gezien goed en de baby is gezond, dat is het belangrijkste! Dit is mijn tweede zwangerschap en ben er hierna ook wel echt klaar mee. Ergste klachten hier waren tot 18 weken misselijk (vorige keer tot 28, dus was op zich wel opgelucht dat het 'maar' 18 weken duurde) en vanaf week 20 bekkenklachten die me heel erg beperken... Kan met aanpassingen nog wel gewoon werken (halve dagen thuis, tussen de middag gaan liggen en dan eventueel nog een halve dag kantoor), maar ik kan niet meer in de tuin werken, iets wat mij mentaal heel veel energie gaf! En net terug van vakantie en daar heb ik ook wel erg gehaald van hoe weinig ik maar kan... Daarnaast ook een bingokaart vol 'kleine' kwaaltjes: brandend maagzuur, rusteloze benen/kramp in de kuiten (ondanks alle mogelijk magnesium), lage bloeddruk (enorm snel buiten adem), allergieën die ik normaal niet heb, bandenpijn. Slapen is daardoor ook zeker niet vanzelfsprekend 😅 Hier ook een peuter rondlopen wat van de ene kant niet helpt (want: heel vermoeiend) en van de andere kant enorm helpt om te zien waar je het voor doet. Wat er bij mij wel voor zorgt dat ik nu veel minder klaag: een goede vriendin is afgelopen week bevallen van een doodgeboren kindje. Kindje overleed op de dag dat ze ingeleid zou worden in de buik 😭 Er waren wel wat indicaties dat het kindje niet 100% gezond was, maar ook weer niet dat dit eraan zat te komen... Dus dan denk ik maar: als er een gezond kindje uit komt, dan is het het allemaal dubbel en dik waard ❤️! (Ook die periode van herstel wat de vorige keer bij mij een jaar geduurd heeft.. )

Ah herkenbaar allemaal! Hier ook Bingo: - Sinds week 7 HG, 3 medicijnen geprobeerd, laatste werkt enigszins. - Nu met 29+5 nog steeds Ondansetron nodig 3x per dag om niet de hele dag alleen maar misselijk in een hoekje te liggen. - Niet kunnen werken, maar mentaal wel zin in hebben vanwege net nieuwe baan. - Geuren blijven verschrikkelijk. - Extreem moe en uitgeput van bijna niks. Je vervolgens schuldig voelen dat je niks kan. Erg balen om niet te kunnen zwangerschapszwemmen, yoga of een cursus. - Van die aanvallen van bezorgdheid over de baby, over m’n zoon van 7, over de verbouwing die over 6 weken gepland staat, hormonen… - Steeds pijn in ribben van op je zij liggen in bed, maar soms niks anders kunnen dan in bed liggen. En dan ‘s nachts wakker liggen… - Vorige week corona er nog even bij, koorts, verkouden, hoesten (heel moeilijk met een grote buik). - Corona weer zo goed als over, geuren komen weer 10x zo hard terug. - Mega vergeetachtig; vergeten wat ik al gedaan heb, namen van mensen, waar ik spullen heb gelaten… De ups: - Veel lieve mensen die vragen hoe het gaat. - M’n man die veel thuis is en alles voor me doet ❤️. - M’n zoon die heel lief is en altijd even wil knuffelen 😍. - Af en aan wat leuke vestjes voor de baby breien. - Sinds 2 maanden een schoonmaakster, sinds niks zelf kunnen genoeg excuses nu, zo fijn een schoon huis!

Ik herken het. Ik moest van de week bij de verloskundige echt heel erg hard huilen dat Ik er zo klaar mee was. Ik heb ook een aardige bingo lijst. Misselijkheid gehad aan het begin. Sinds het begin zo'n extreem lage bloeddruk dat ik alleen maar kan zitten of onder begeleiding kleine stukjes mag wandelen omdat het anders te gevaarlijk is. Maar ik zit sinds juni al in de ziektewet omdat het niet over gaat Insomnie Maagzuur al sinds het begin Aan het begin van mn zwangerschap 5 weken lang bronchitis gehad Bekken klachten ondanks de oefeningen Mijn linker been doet niets meer (kan hem niet meer belasten dus het is hink stap sprong) Harde buiken Vaginale ongemakken Bloedarmoede Als klap op de vuurpijl afgelopen week met spoed ogenomen geweest in het ziekenhuis voor een nierbekken ontsteking en bronchitis. Ik zit nog te wachten of ik ook kinkhoest heb of niet maar mag de komende 2 weken antibiotica slikken. Het was even spannend met weeën remmers of ze niet geboren zou worden. Dus ik ben er inmiddels wel een beetje klaar mee. Ik bleef grappen dat het altijd erger kan maar ik heb mn hoogtepunt nu wel bereikt en van mij mag het wel over zijn. Dus ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Ik vind zwanger zijn niet vervelend, maar het is ook geen roze wolk die me aangepraat is. Het is gelukkig tijdelijk en we krijgen er iets moois voor terug.